فیلم گروگان ساخته دیوید آرمسترانگ
گروگان2013 آمریکا
Pawn
Dir:David A. Armstrong
نام : فیلم گروگان (Pawn 2013) | کارگردان : David A. Armstrong
رها ماهرو : خوانندگان عزیز ، از شما می خواهیم تا نظر و انتقادتان را راجع به فیلم جذاب و حادثه ای گروگان ساخته دیوید آ آرمسترانگ در سال 2013 که از شبکه نمایش پخش شد در وبسایت بزرگ نقد رها ماهرو برایمان بفرستید
ژانر : اکشن |سال انتشار : ۲۰۱۳ | مدت نمایش : ۷۱ دقیقه
خلاصه داستان :فیلم گروگان (Pawn 2013) که در آن طی اتفاقی غیر متعارف در یک دزدی مسلحانه به یک شرایط سخت گروگان گیری تبدیل می شود که در آن گانگسترهای دیگر نیز وارد می شوند و اتفات جذابی رخ می دهد.
Pawn (film)
Directed by دیوید آ آرمسترانگ
Produced by مایکل بکر
Michael Chiklis
Brad Luff
Jeff Most
Co-Producers:
Andrew Hunt
Leigh Scott
Executive Producers:
Lainie Guidry
Cissy Guidry
Jonathan Bennett
Jeff Bozz
Pamela M. Burrus
Cameron Denny
Roman Kopelevich
Adam Moryto
Jeff Rice
Rick St. George
Eliza Swenson
نویسنده Jerome Anthony White
ستارگان
Michael Chiklis
Common
Marton Csokas
Sean Faris
Stephen Lang
Ray Liotta
Nikki Reed
Forest Whitaker
Music by Jacob Yoffee
Edited by Jordan Goldman
Danny Saphire
Release dates
September 19, 2013
Running time
88 minutes
Country United States
Language English
گروگان یک فیلم محصول 2013 به کارگردانی دیوید آ. آرمسترانگ است .
خلاصه فیلم
An old gangster, with a hard drive containing records of who he paid off, is targeted by a competition between dirty cops, internal affairs, etc. The dirty cops hire a thug to get into the safe (in the back of a diner) at midnight. But he brings his friends and goes too early for the time-release lock. Another crooked cop shows up (for uncertain reasons). The shooting ensues and during hostage negotiations the thug tries to put the blame onto an ex-con who just got out of jail, so that no one notices the real target is the hard drive.
بازیگران :
فارست ویتاکر در نقش ویل
مایکل چکلیس در نقش دریک
استیون لانگ در نقش چارلی
ری لیوتا در نقش مرد کت شلواری
نیکی رید در نقش آماندا
کامن در نقش جف پورتر
مارتون سوکاس در نقش ال تی بارنس
ماکس بیسلی در نقش بیلی
جاناتان بنت در نقش آرون
کامرون دنی در نقش نایجل
جسیکا کارن در نقش بانی
شان فاریس در نقش نیک داونپورت
رونالد گاتمن در نقش یوری میکلاو
جردن بلفی در نقش پاتریک
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
- انیمیشن آرتور به کارگردانی گرگ بیلی
- انیمیشن جالب داستان حشرات از شبکه کودک
- انیمیشن آریو پهلوان کوچک ساخته محمد شاکری
- دوستان ماشینی ساخته کارلس و گری مه یر
- انیمیشن ایرانی شنگول آباد
- انیمیشن برتا ساخته ایور وود
- تامی تراکتور ساخته جری هیبرت
- انیمیشن کوکی از شبکه پویا
- بررسی انیمیشن خرگوشک و مخملی
- بررسی قصه‌های جورواجور ساخته فرخ یکدانه
- انیمیشن ماجراهای موش ساخته یوگنیوسز کوتوسکی
- اندی پندی ساخته تیم هارپر
- انیمیشن دوستان خوب از دیدگاه رها ماهرو
فیلم قتل از فاصله نزدیک ساخته فرد کاوایی
قتل از فاصله نزدیک2010 فرانسه
Point Blank
Dir:Fred Cavayé
نام فارسی: قتل از فاصله نزدیک
نام لاتین: Point Blank 2010
زبان: دوبله فارسی
محصول کشور: ۲۰۱۰ فرانسه
هنرمندان حاضر در فیلم: Gilles Lellouche, Roschdy Zem, Gérard Lanvin, Elena Anaya و …
به کارگردانی:Fred Cavayé
موضوع و ژانر: اکشن, جنایی, هیجان انگیز
مدت زمان پخش فیلم: ۱ ساعت و ۲۴ دقیقه
سال تولید: ۲۰۱۰
جوایز کسب شده توسط فیلم: ۱ برنده و ۴ نامزد .
گروه سنی: تماشای این فیلم به افراد زیر ۱۷ سال توصیه نمی شود.
خلاصه داستان: «ساموئل پیرت» پرستاری است که جان یک مرد را نجات می دهد، که بعدا مشخص می شود که او یک دزد است که بعدا همسر ساموئل را می رباید…
عوامل دوبله:تورج مهرزادیان ، امیر صمصامی، محمد مومیوند، فاطمه نیرومند
نام فارسی:قتل از فاصله نزدیک
نام لاتین:Point Blank
زبان:دوبله فارسی
محصول سال ۲۰۱۰ کشور فرانسه
موضوع:اکشن,جنایی و هیجان انگیز
رده سنی این فیلم ۱۷ سال به بالا می باشد
بازیگران حاضر در فیلم:Gilles Lellouche, Roschdy Zem, Gerard Lanvin
کارگردان:Fred Cavaye
توضیحاتی در مورد فیلم:«ساموئل پیرت» پرستاری است که جان یک مرد را نجات می دهد، که بعدا مشخص می شود که او یک دزد است که بعدا همسر ساموئل را می رباید…
Point Blank (2010 film)
PointBlank2010
کارگردان Fred Cavayé
تهیه کننده
Cyril Colbeau-Justin
Jean-Baptiste Dupont
نویسنده
Fred Cavayé
Guillaume Lemans
ستارگان
Gilles Lellouche
Roschdy Zem
Gérard Lanvin
Elena Anaya
Music by Klaus Badelt
فیلمبرداری Alain Duplantier
تدوینگر Benjamin Weill
Production
company
Gaumont
Distributed by Gaumont (France)
Magnolia Pictures (US)
اکران : 1 December 2010
مدت زمان : 84 minutes
کشور فرانسه
زبان فرانسوی
بودجه €10.8 میلیون
فروش گیشه $9,230,157
Point Blank (French: À bout portant) is a 2010 French action-thriller film directed by Fred Cavayé and starring Gilles Lellouche, Roschdy Zem, Gérard Lanvin, and Elena Anaya.[3] Its style differs from the typical American thriller, in that the hunted (and innocent) main character isn't a heroic figure of any kind, but just an ordinary man who becomes totally exhausted by running.
داستان فیلم
Samuel Pierret, a nurse's aide accompanies his pregnant wife Nadia (Elena Anaya) to her sonogram appointment where she is told that she must stay on her back for six weeks to avoid life threatening complications. Meanwhile, Hugo Sartet, a safecracker and hired thief, is running from two hitmen. During the chase, he is hit by a motorcycle and rushed to the hospital where Samuel works. Shortly after, Samuel sees a man leave Hugo's bedside and arrives just in time to reinsert Hugo's respirator which had been unplugged. This prompts the police to set up a protection detail under the command of Captain Catherine Fabre. While discussing the assassination attempt, another captain, Patrick Werner, arranges to have jurisdiction of the case transferred to him, saying that he has been after Sartet for years.
When Samuel returns home that day, he and Nadia are attacked and she is abducted. Samuel gets a phone call saying that he must help Hugo Sartet escape from the hospital if he wants to see his wife again. At the hospital, the cop guarding Hugo's bed refuses to leave but Samuel is able to subdue him with a defibrillator. Samuel then wakes up Hugo with a shot of adrenaline and guides him outside while holding the cop's gun. When Nadia's captors call again, they are revealed to be Hugo's brother Luc working with a man named Marconi. The brothers arrange to set up the hostage trade at a nearby railway station but when Samuel and Hugo get there, Hugo notices the two men who were trying to kill him earlier. Knowing that they are dirty cops, Hugo persuades Samuel to turn around and flee to his apartment. While Hugo is showering, Samuel decides that he does not trust them to deliver his wife safely a second time and calls the police. Captain Fabre says that she is closest to the address Samuel gave and calls for backup. However, a group of police led by Captain Werner arrives first.
When Fabre bursts in moments later, Werner reacts to this unforeseen circumstance by shooting Fabre, revealing himself to be part of the conspiracy. Werner leaves and tells his men to finish off the others but Hugo gains the upper hand and coerces a confession out of a cop named Vogel. Vogel says that Werner enlisted Hugo with the help of Marconi to crack the safe as part of a plan to extort money from Francis Meyer, a millionaire who was recently murdered. Vogel also says that Werner forced Meyer to change his will, shot him in the head and kept a video of it as an insurance policy which is stored on a USB drive in his office. When the other police arrive, Samuel and Hugo must escape since they have been framed as cop killers. They flee to the warehouse where Nadia was being held but discover that Marconi has sold them out. Hugo's brother is dead and Nadia has been taken by the dirty cops until they can eliminate all witnesses. Hugo tracks down Marconi and kills him. He and Samuel then come up with a plan that will enable them to break into the police station.
Coordinated by Hugo's underground contacts, a series of robberies breaks out, forcing the police station into a frenzy. Samuel and Hugo arrive at the police station where Nadia is being held by a dirty cop named Moreau. Using the chaos to disguise themselves as police, Hugo goes to Werner's office and Samuel begins searching for his wife. Not at the police station, Werner discovers Marconi's body and tells Moreau to kill Nadia by pushing her out of the bathroom window, making it look like a suicide. Samuel arrives to find Nadia fighting for her life, and together, they are able to overpower Moreau and begin making their escape.
Hugo attempts to break into Werner's safe but runs out of time to crack it before Werner enters his office and immediately opens his safe to ensure the USB drive is safely there. Taking the upper hand, Hugo receives the drive by holding Werner at gunpoint. Before Hugo knocks the wind out of him, Werner taunts Hugo about how his brother died. Nadia begins to hemorrhage, finally showing symptoms that the doctor warned her about. As Samuel tries to stop the bleeding, he is recognized as a wanted man and taken away in handcuffs. He is passed by Hugo, still blending into the crowd, who slips a phone into Samuel's pocket with the USB drive attached. When he is a safe distance away, Hugo calls the phone, prompting Officer Susini to seize the USB drive as evidence against Samuel. Susini and other cops are already watching the tape when Werner arrives and he is too late to cover it up. Still in custody, Samuel is allowed to go the hospital to visit his wife, who has given birth to a healthy baby.
Here does the film end, in the French speaking version which was aired on Danish DR 2, but apparently does an extended version exist.
Eight years later, the Pierret family is celebrating Christmas and Samuel hears a news report about Patrick Werner who is halfway through his prison sentence. The report mentions that Werner was released for one day, only to be found dead, hanging by a noose. Samuel stares, knowing that Hugo Sartet was responsible.
رها ماهرو : بازدیدکنندگان عزیز ، از شما درخواست می کنیم تا نظر و انتقادتان را راجع به فیلم حادثه ای قتل از فاصله نزدیک به کارگردانی و نویسندگی فرد کاوایی در سال 2010 که از شبکه نمایش پخش شد در وبسایت بزرگ نقد سینمایی رها ماهرو برایمان بفرستید
بازیگران اصلی :
ژیل لولوش در نقش ساموئل پیر
رشدی زیم در نقش هوگو سارتت
جرارد لانوین در نقش پاتریک ورنر
النا آنایا در نقش نادیا پیر
میری پریه در نقش کاپیتان کاترین فابره
کلیر پروت در نقش افسر آنایس ساسینی
موسی ماسکاری در نقش افسر وگل
پیر بنویست در نقش افسر مرکیر
والریا داشوود در نقش افسر موریو
ویرجیل برملی در نقش افسر مانسارت
نیکی ناد در نقش افسر ریچارت
و سایر بازیگران :
Adel Bencherif as Luc Sartet
Brice Fournier as Marconi
Jacques Colliard as Francis Meyer
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
- فیلم پرنس به کارگردانی برایان آ میلر
- فیلم والنتین ساخته آلخاندرو آگرستی
- نقد فیلم اون روی زندگی از مهدی گلستانه
- فیلم امید رهایی ساخته مدهور باندارکار
- نقد فیلم مینی بوس به کارگردانی محسن زارعیان
- نقد فیلم پنجه سرخ ساخته روی ویلیام نیل
- فیلم همراه ساخته استفن هرک
- نقد فیلم فرید بهاری ساخته مهرداد خوشبخت
- نقد فیلم ساغر ساخته عباس جهانبخش
- فیلم طعمه ساخته اریک والت
- نقد فیلم سفر به واشنگتن به کارگردانی روی ویلیام نیل
- فیلم رو در روی مرگ ساخته روی ویلیام نیل
فیلم هوک ساخته استیون اسپیلبرگ
هوک1991 آمریکا
Hook
Dir:Steven Spielberg
هوک
فیلم محصول سال 1991
هوک یک فیلم ماجرایی فانتزی آمریکایی به کارگردانی استیون اسپیلبرگ و بر اساس داستان پیتر پن است. داستین هافمن، رابین ویلیامز، جولیا رابرتز، باب هاسکینز، مگی اسمیت و چارلی کورسمو در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند.
تاریخ اکران: ۸ دسامبر ۱۹۹۱ م. (هالیوود، لس‌آنجلس)
کارگردان: استیون اسپیلبرگ
آهنگساز: جان ویلیامز
بودجه: ۷۰ میلیون دلار آمریکا
داستان: جیمز بری، جیمز وی هارت، نیک کسل
بازیگران
رابین ویلیامز (پیتر پن)
داستین هافمن (کاپیتان هوک)
جولیا رابرتز (تینکربل)
- شهر خرس‌ها ساخته اسکات گلاین و گری هارست
- کارتون شهر آجیلی ساخته کوزایی تاکائو
- انیمیشن نیکی و نیکان ساخته محمدرضا فخرایی زاده
- نقد و بررسی رامکال انیمیشن خاطره انگیز
- انیمیشن آرتور به کارگردانی گرگ بیلی
- انیمیشن جالب داستان حشرات از شبکه کودک
- انیمیشن آریو پهلوان کوچک ساخته محمد شاکری
- دوستان ماشینی ساخته کارلس و گری مه یر
- انیمیشن ایرانی شنگول آباد
- انیمیشن برتا ساخته ایور وود
- تامی تراکتور ساخته جری هیبرت
- انیمیشن کوکی از شبکه پویا
- بررسی انیمیشن خرگوشک و مخملی
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
هوک (فیلم)
کارگردان استیون اسپیلبرگ
تهیه‌کننده فرانک مارشال
کتلین کندی
جرالد ر. مولن
نویسنده جیمز و. هارت
مالیا اسکاچ مارمو
نیک کستل
بازیگران داستین هافمن
رابین ویلیامز
جولیا رابرتز
باب هاسکینز
مگی اسمیت
چارلی کورسمو
موسیقی جان ویلیامز
فیلمبرداری دین کاندی
تدوین مایکل کان
شرکت
تولید امبلین انترتینمنت
توزیع‌کننده تری‌استار پیکچرز
تاریخ‌های انتشار ۱۱ دسامبر ۱۹۹۱
مدت زمان ۱۴۴ دقیقه
کشور ایالات متحده آمریکا
زبان انگلیسی
هزینهٔ فیلم ۷۰٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار
فروش گیشه ۳۰۰٬۸۵۴٬۸۲۳ دلار
هوک (به انگلیسی: Hook) یک فیلم ماجرایی فانتزی آمریکایی به کارگردانی استیون اسپیلبرگ و بر اساس داستان پیتر پن (اثر جیمز بری) است. داستین هافمن، رابین ویلیامز، جولیا رابرتز، باب هاسکینز، مگی اسمیت و چارلی کورسمو در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
نام فیلم به فارسی : هوک
نام فیلم به انگلیسی : Hook
ژانر : ماجرایی ، کمدی ، خانوادگی ، فانتزی
زمان : ۱۴۴ دقیقه
زبان : انگلیسی
محصول : آمریکا
سال انتشار : ۱۹۹۱
کارگردان : استیون اسپیلبرگ
ستارگان : داستین هافمن ، رابین ویلیامز ، جولیا رابرتز ، باب هاسکینز ، مگی اسمیت ، چارلی کورسمو
خلاصه داستان : «پیتر بنینگ» (ویلیامز)، وکیل متنفذ و موفق، زن و دو فرزندش را برای تعطیلات کریسمس به دیدن «مادربزرگ وندی» (اسمیت) به لندن می برد. او که بر اثر مشغله های حرفه ای، از توجه و نزدیکی کافی به بچه هایش بازمانده، یک شب از مراسم جشنی به خانه ی «وندی» باز می گردد و در می یابد که بچه ها ناپدید شده اند. در یادداشتی به امضای «کاپیتان جیمز هوک»، از او دعوت می شود تا برای باز پس گیری آنان به «سرزمین رؤیایی» برود.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
فیلمی از استیون اسپیلبرگ
با بازی داستین هافمن و رابین ویلیامز در نقش کاپیتان جیمز هوک و پیتر بنینگ
لیست جوایز :
جوایز اسکار سال 1992
نامزد بهترین جلوه های ویژه
نامزد بهترین طراحی صحنه
نامزد بهترین طراحی چهره
نامزد بهترین ترانه
نامزد بهترین طراحی لباس
جوایز گلدن گلوب سال 1992
نامزد بهترین بازیگر مرد ژانر کمدی
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
تاریخ انتشار ۱۹۹۱/۱۲/۱۱
ستارگان Dustin Hoffman, Robin Williams, Julia Roberts
ژانر ماجراجویی | کمدی | خانوادگی 
در طول سالیان، پیتر پن توانسته خود را به عنوان منبع حاصلخیزی از سرگرمی های انیمه و لایو اکشن اثبات کند.علاوه بر کارتون دیزنی در سال ۱۹۵۳، این داستان بارها به طرق مختلف تکرار شده است (از جمله چندین اقتباس از نمایشنامه جی. ام. بری) و البته فیلم ضعیف «هوک»(Hook) ساخته استیون اسپیلبرگ در سال ۱۹۹۱.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
رها ماهرو : بازدیدکنندگان عزیز ، از شما درخواست می کنیم تا نظر و انتقادتان را راجع به فیلم دیدنی هوک به کارگردانی استیون اسپیلبرگ در سال 1991 که از شبکه نمایش پخش شد در وبسایت بزرگ نقد سینمایی رها ماهرو برایمان بفرستید
فیلم شجاعت ساخته جورج اشبامر
شجاعت2009 کانادا
Courage
Dir:George Erschbamer
Courage (2009)
به کارگردانی : جورج ارشبامر
Writing Credits
لوییس کروز (written by) and
جک ناسر (written by)
بازیگران :
آندرئا روث در نقش ترسا
جیسون پریستلی در نقش رابرت
ژنوی بوچنر در نقش کریستی
گری چالک در نقش لوییس وال
جان شاو در نقش جاستین وال
گابریل رز در نقش هانا
جیانا بالارد در نقش ستاره
فیلیپ موریس هیز در نقش معاون بیل
چارلز آندره در نقش سامسون واکر
الوین سندرز در نقش رئیس کرافورد
ریچل هیوارد در نقش افسر اولین تابز
و سایر بازیگران
Brenda Campbell Brenda Campbell ...
Leanne Vickers
Gemma Martin Gemma Martin ...
Reporter
Gemma Martini Gemma Martini ...
Reporter
Reese Alexander Reese Alexander ...
Helmsman
Doug Abrahams Doug Abrahams ...
Skipper
رها ماهرو : بازدیدکنندگان عزیز ، از شما درخواست می کنیم تا نظر و انتقادتان را راجع به فیلم جذاب شجاعت به کارگردانی جورج اشبامر در سال 2009 که از شبکه نمایش پخش شد در وبسایت بزرگ نقد رها ماهرو برایمان بفرستید
تولیدکنندگان :
Tara Cowell-Plain ... co-executive producer
Dureyshevar ... co-executive producer
Jack Nasser ... executive producer / producer
آهنگساز
استو گولدبرگ
Stu Goldberg
فیلمبرداری
کلیف هوکانسون
Cliff Hokanson
تدوینگر :
آسیم نارانی
Asim Nuraney
انتخاب بازیگر :
کندیس الزینگا
Candice Elzinga
```````````````````````````````````
- زندانی که بازی راگبی را نجات داد
- تنبل ترین مرد جهان چه می کند؟؟؟
- حرف های جنجالی که آمیتاب باچان به شاهرخ خان گفت
- اغفال دختر بچه و واکنش پدر به دیدن این صحنه
- 6 مرد قوی هیکل خوراک پری های دریایی خونخوار شدند
- نام رستورانی که آشغال گوشت در سوپ می ریزد
- آدم فضایی ها چگونه جان اف کندی را کشتند؟
- زور بگویید و کتک بزنید
- حرفی که دختری را تبدیل به قهرمان چین کرد
- ستاره هالیوودی که احمق است!
- پنگوئن های ماداگاسکار گریه می کنند!
- ازدواج دو ستاره مشهور بالیوودی!
- گریه بن استیلر در آغوش اوئن ویلسون دو ستاره هالیوودی
دوچرخه سواری دو دوست ساخته فیلیپ لی گای
دوچرخه سواری دو دوست2013 فرانسه
Dir:Philippe Le Guay
درباره " دوچرخه سواری دو دوست "
گوتیه بازیگر معروفی در سینمای فرانسه است. او علاقه‌مند به اجرای یکی از نمایش‌نامه‌های مولیر است و برای نقش مقابل خود به سراغ سرژ هنرپیشه و دوست قدیمی خود، در یک شهر دیگر می‌رود. سرژ به تنهایی در خانه موروثی عموی خود زندگی میکند. حضور گوتیه و پیشنهاد بازی در نمایشنامه زندگی سرژ را با تغییراتی مواجه میکند. او و گوتیه در کشمکش دائمی برای ایفای نقش ها هستند. در این میان آنها با زنی ایتالیایی به نام فرانچسکا آشنا میشوند که ..
پخش از : شبکه نمایش
ژانر : کمدی ، درام
دسته بندی : فیلم سینمایی خارجی
زبان : فارسی
زمان پخش: 08 دی 1393 ۲٠:٠۲
مدت: 1 ساعت و 21 دقیقه 
Alceste à bicyclette
Données clés Réalisation Philippe Le Guay
Scénario Fabrice Luchini
Philippe Le Guay
Acteurs principaux
Fabrice Luchini
Lambert Wilson
Maya Sansa
Sociétés de production Pathé
Les Films des Tournelles
Appaloosa Developpement
France 2 Cinéma
Pays d’origine Drapeau de la France France
Genre Comédie
Durée 1 h 44 min
Sortie 2013
رها ماهرو : بازدیدکنندگان عزیز ، از شما درخواست می کنیم تا نظر و انتقادتان را راجع به فیلم فرانسوی دوچرخه سواری دو دوست محصول 2013 در وبسایت بزرگ نقد رها ماهرو برایمان بفرستید
Pour plus de détails, voir Fiche technique et Distribution
Alceste à bicyclette est une comédie française réalisée par Philippe Le Guay, sortie en 2013.
Fin des révélations
Fiche technique
Titre : Alceste à bicyclette (titre québecois : Molière à bicyclette)
Réalisation : Philippe Le Guay
Scénario : Philippe Le Guay et Fabrice Luchini
Directeur de la photographie : Jean-Claude Larrieu
Montage : Monica Coleman
Directeur artistique : Lionel Mathis, Tatiana Vialle et Etienne Rohde
Musique : Jorge Arriagada
Producteur : Anne-Dominique Toussaint
Production : Pathé, Les Films des Tournelles, Appaloosa Developpement et France 2 Cinéma
Distribution : Pathé Distribution
Pays d'origine : Drapeau de la France France
Genre : Comédie
Durée : 1 h 44
Dates de sortie :
Drapeau de la France France ; Drapeau de la Belgique Belgique : 16 janvier 2013
Dates de sortie DVD :
Drapeau de la France France ; Drapeau de la Belgique Belgique : 22 mai 2013
Distribution
Fabrice Luchini : سرگئی تانیور
Lambert Wilson : گوتیه والنس
Maya Sansa : فرانچسکا
Laurie Bordesoules : زوئی
Camille Japy : کریستین
Annie Mercier : تامارا
Ged Marlon : Meynard, l'agent immobilier
Stéphan Wojtowicz : Le chauffeur de taxi
Christine Murillo : madame Francon
Josiane Stoléru : Raphaëlle La Puisaye
Édith Le Merdy : madame Bichet
Laurie Bordesoules : Zoé
Julie-Anne Roth
Philippe du Janerand
Patrick Bonnel
Laure Calamy
Christian Bordeleau
Jean-Charles Delaume
```````````````````````````````````
- دوستان ماشینی ساخته کارلس و گری مه یر
- انیمیشن ایرانی شنگول آباد
- انیمیشن برتا ساخته ایور وود
- تامی تراکتور ساخته جری هیبرت
- انیمیشن کوکی از شبکه پویا
- بررسی انیمیشن خرگوشک و مخملی
- بررسی قصه‌های جورواجور ساخته فرخ یکدانه
- انیمیشن ماجراهای موش ساخته یوگنیوسز کوتوسکی
- اندی پندی ساخته تیم هارپر
- انیمیشن دوستان خوب از دیدگاه رها ماهرو
- پابلو ، روباه کوچولوی قرمز به کارگردانی آلبرت پریرا لازارو
- انیمیشن هری و سطل پر از دایناسورش در حال پخش از تلویزیون
- مجموعه استاپ موشن سوگلی ساخته محمد رضاپور
- انیمیشن بابالوها به کارگردانی رمی هاسون
درباره اسپارتاکوس ساخته استنلی کوبریک
اسپارتاکوس1960 آمریکا
Spartacus
Dir:Stanley Kubrick
اسپارتاکوس
فیلم محصول سال 1960
اسپارتاکوس فیلمی در سبک درام-حماسی محصول سال ۱۹۶۰ به کارگردانی استنلی کوبریک است. در سال ۱۹۶۰ استنلی کوبریک فیلم پر هزینه اسپارتاکوس را ساخت. در این فیلم کرک داگلاس تهیه کننده بود و در عین حال در نقش اصلی فیلم یعنی اسپارتاکوس را نیز بازی میکرد. ویکی‌پدیا
تاریخ اکران: ۶ اکتبر ۱۹۶۰ م. (آمریکا)
کارگردان: استنلی کوبریک
زبان: زبان انگلیسی
داستان: هاوارد فاست
آهنگساز: الکس نورث
بازیگران
کرک داگلاس (اسپارتاکوس)
لارنس الیویه (مارکوس لیسینیوس کراسوس)
جین سیمونز (وارینیا)
```````````````````````````````````
اسپارتاکوس (فیلم)
Spartacus
کارگردان استنلی کوبریک
تهیه‌کننده کرک داگلاس
نویسنده هاوارد فاست
دالتون ترامبو
بازیگران کرک داگلاس
لورنس الیویر
پیتر اوستینوف
جان گوین
جین سیمونز
چارلز لوتن
تونی کرتیس
هارولد گودوین
هربرت لام
راوی ویک پیرن
موسیقی الکس نورث
فیلمبرداری راسل متی
تدوین رابرت لارنس
شرکت
تولید
براینا پرودکشنز
توزیع‌کننده یونیورسال استودیوز
تاریخ‌های انتشار
۷ اکتبر ۱۹۶۰
مدت زمان
۱۸۴ دقیقه
کشور ایالات متحده آمریکا
زبان انگلیسی
هزینهٔ فیلم ۱۲ میلیون دلار
فروش گیشه ۶۰٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار
اسپارتاکوس (به انگلیسی: Spartacus) فیلمی در سبک درام-حماسی محصول سال ۱۹۶۰ به کارگردانی استنلی کوبریک است. در سال ۱۹۶۰ استنلی کوبریک فیلم پر هزینه اسپارتاکوس را ساخت. در این فیلم کرک داگلاس تهیه کننده بود و در عین حال در نقش اصلی فیلم یعنی اسپارتاکوس را نیز بازی میکرد. فیلمی بر اساس زندگی فردی به همین نام ساخته شده است، این فیلم حدود ۱۸۴ دقیقه است، که در سال ۱۹۶۰ به اکران عمومی در آمد. فیلم اسپارتاکوس برنده چهار جایزه اسکار شد، و هم نزد مردم و هم نزد منتقدان جز یکی از بهترین و ماندگارترین آثار حماسی محسوب میشود.
داستان
اسپارتاکوس که از ۱۳ سالگی در معادن لیبیا برای امپراطوری رم بردگی میکرد توسط اربابی خریداری میشود تا بعد از آموزش تبدیل به یک گلادیاتور شود. اسپارتاکوس در آن مدرسه دلبسته یکی از خدمتکاران بنام برودیا میشود. بزودی او و دیگر بردگان تبدیل به یک گلادیاتور میشوند و بهمراه دیگر بردگان با شورش در مدرسه موفق به فرار میشوند. رفته رفته تعداد آنها زیاد شده و قصد مقابله با امپراطوری رم با رهبری اسپارتاکوس را دارند…
جوایز
جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (برنده)
جایزه بهترین کارگردانی هنری (برنده)
جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری (برنده)
جایزه اسکار بهترین طراحی لباس (برنده)
جایزه اسکار بهترین تدوین (نامزد)
جایزه اسکار بهترین موسیقی (نامزد)
جایزه گلدن گلوب برای بهترین فیلم درام
```````````````````````````````````
ژانر: اکشن , حادثه ای , بیوگرافی , تاریخی
رنگى – 184 دقیقه
بازیگران عمده : کرک داگلاس ، جین سیمونز ، لارنس اولیویر ، تونى کورتیس ، چارلز لاتن ، وودى استرود ، جان گاوین ، پیتر یوستینوف ، نینا فوک ، جان آیرلند و هربرت لوم .
کارگردان : استنلى کوبریک .
خلاصه داستان : امپراتورى رم ، 73 سال پیش از میلاد مسیح . یک برده ى لیبیایى به نام « اسپارتاکوس » ( داگلاس ) را مالک مدرسه ى گلادیاتورى ، « لنتولوس باتیاتوس » ( یوستینوف ) ، میخرد و او را آموزش میدهد . اما « اسپارتاکوس » آرام آرام متوجه حقوق « انسانى » خود میشود و قیامى را به راه می اندازد .
شرح فیلم : فیلمى مثال زدنى از قدرت داگلاس . فیلمنامه ى دالتن ترومبو ( بر مبناى رمان پرآوازه ى هوارد فاست ) را موسیقى باشکوه الکس نورث و بازى بازیگران نقشهاى دوم ( اولیویر ، لاتن و به خصوص یوستینوف که دیگران را در سایه قرار میدهد ) جبران میکند .
Spartacus
اسپارتاکوس
کارگردان:استنلی کوبریک
تهیه کننده:کرک داگلاس
فیلمانمه:دالتون ترامبو براساس رمان هاوارد فاست.
بازیگران:
کرک داگلاس به نقش اسپارتاکوس
لارنس اولیویه به نقش کراسوس
جین سیمونز به نقش وارینیا
چارلز لوتون به نقش گراچس
پیتر یوستینف به نقش باسیاتوس
جان گاوین به نقش جولیوس سزار
نینا فوش به نقش هلنا
جان آیرلند به نقش کریکسیوس
تونی کرتیس به نقش آنتونیوس
مدت زمان:198
فروش کل: 30 میلیون دلار
اسکارها:
بهترین بازیگر نقش دوم مرد:پیتر یوستینف
بهترین طراح صحنه و دکور:الکساندر گلیتزن و همکارانش
بهترین مدیر فیلمبرداری:راسل متی
بهترین طراحی لباس:والس،بیل تامس
نامزدهای اسکار:
بهترین تدوین:رابرت لارنس
بهترین موسیقی:الکس نورث
خلاصه داستان:
اسپارتاکوس برده معادن نمک به بسیاتوس،مالک مدرسه تربیت گلادیاتور فروخته میشود.در چشم به هم زدنی ،اسپارتاکوس به دنیای مردانی پرتاب میشود که سرنوشت شان در نهایت قصابی کردن هم نوعانشان برای تفریح دیگران است.در نبردی تا حد مرگ درمقابل اشراف زاده های رومی،یکی از گلادیاتورها به جای کشتن دوست اش،نیزه اش را به طرف آنها پرتاب میکند،او میمیرد ولی شجاعت الهام بخش اسپاتاکوس میشود تا سر به شورش بردارد و ارتش بزرگی از بردگان فراری فراهم آورد که دیری نگذشته باعث دردسر سربازان نخبه ی رومی میشوند.وقتی کراسوس دیکتاتور روم،امپراطوری اش را در خطر میبیند،از تمامی قدرت اش بهر میگیرد تا برده ها را سرکوب نماید.در نبرد سهمگین نهایی بین نیروهای اسپارتاکوس و رومی ها،وارینیا،محبوب اسپارتاکوس و فرزند شیرخوارشان اسیر میشوند.کراسوس که شیفته وارینیا شده او را به رم میبرد ولی دستور میدهد تا اسپارتاکوس و اسیران باقی مانده را در امتداد جاده ی اپین به صلیب بکشند.وارینیا که همراه بسیاتیوس از رم گریخته،در بین راه اسپارتاکوس مصلوب را میابد.کودکشان را روی دست بالا میبرد و سوگند میخورد که اما او طعم آزادی را خواهد چشید.
با وجود موانعی که بر سر راه کوبریک قرار دادند،ولی به زانو در آوردنش غیر ممکن بود و فیلمی هم که سرانجام تحویل داد،خود دهن کجی آشکاری بود به جو حاکم.
کرک داگلاس ،بازیگر و تهیه کننده فیلم،انتخاب دالتون ترامبد نویسنده فیلمنامه اسپارتاکوس را به رخ همه کشید،فیلمنامه نویسی که ده سالی قبل،نامش در لیست سیاه سناتور مک کارتی قرار گرفته و ممنون الکارشده و با این حال با نام مستعار،فیلنامه کلاسیک هایی چون "تعطیلات رمی" را نوشته بود.داگلاس تاکید کرد که حتما اسم اصلی ترامبو در عنوان بندی فیلم بیاید به این ترتیب،عملا به قضایای فهرست سیاهی او خاتمه داده شود.ترامبو سعی کرد از اسپارتاکوس به عنوان تخته ی پرشی برای آرمان "سوسیالیتی اش" استفاده کند.داگلاس هم دنبال مقاصد و منافع خودش بود.ولی وقتی گرد و غبار جرو بحث ها فرونشست،کوبریک فیلمنامه را برداشت و براساس مفهموهای خود بازنویسی اش کرد.تصادم آن جان های پرتلاطم و بلند پرواز به یکی از سرگرم کننده ترین و تفکر برانگیزترین فیلمهای تاریخی قرن بیستم تبدیل شد.اسپارتاکوس مقاومترین فیلمی است که از ژانر تاریخی دهه 1950 جان سالم به در برد و هنوز ترو تازه است و کاملا قابل رویت و لذت بخش.
رها ماهرو : بازدیدکنندگان عزیز ، از شما درخواست می کنیم تا نظر و انتقادتان را راجع به فیلم اسپارتاکوس از استنلی کوبریک که از شبکه نمایش پخش شد در وبسایت بزرگ نقد سینمایی رها ماهرو برایمان بفرستید
اسپارتاکوس سرودی است در ستایش آزادگی بشر
نمیدانم شاید در این دنیا واقعا از صلح و آرامش برای ما و دیگران خبری نباشد،اما فقط میدانم تا زمانی که زنده ایم،باید بر اصل آزادمنشی پایبند بمانیم.
پشت صحنه:
-کرک داگلاس برای آن که تا حد ممکن حضور بازیگرهای معروف را در فیلمش تضمین کرده باشد،به هریک فیلمنامه متفاوتی داد،در هر نسخه ای به شخصیت بازیگر مورد نظر بیشتر پرداخته شده بود.
-صدای فریاد سربازان ارتش بردگان،که از 8500 سیاهی لشکر اسپانیایی تشکیل شده میشد با فریاد های طرفداران فوتبال آمریکایی اسپارتان در سن سیمون،کالیفرنیا گرفته شده.
موسیقی متن:
موسیقی متن بسیار کارشده ی اسپارتاکوس توسط الکس نورث نوشته شد که کارش را با "اتوبوسی به نام هوس" در سال 1951 شروع کرد.موسیقی جازی که نورث برای این فیلم اخیر نوشت چنان هیجان برانگیز بود که "لژیون ظوابط اخلاقی" آمریکا از دست اش شکایت کرد،چون میگفتند نوای ساکسوفن سولویش،جوان ها را از راه به در میکند.
چند نکته:
نقش وارینیا محبوبه اسپارتاکوس را ابتدا قرار بود "اینگیرید برگمن و ؤان مورو" بازی کنند که آنها نپذیرفتند.
تقلید از این فیلم گلادیاتور ریدلی اسکات
چند نظر از منتقدان:
مجله لایف: حکایتی پرو پیمان که با دبده و کبکبه تعریف شده
نیویورک پست:مثل بن هور،در ردیف غول های تاریخ سینما قرار میگیرد.
```````````````````````````````````
اسپارتاکوس " Spartacus " ( 1960 )
کوبریک به مدت 6 ماه با « مارلون براندو » در فیلم "One Eyed Jacks" (1961) کار کرد. بعدها کوبریک مدعی شد که براندو او را از فیلم بیرون کرده زیرا براندو خود می خواسته فیلم را کارگردانی کند.
در همین زمان کرک داگلاس ، تهیه کننده فیلم اسپارتاکوس که به دنبال یک کارگردان جایگزین می گشت ، در پی همکاری قبلیش با کوبریک در فیلم راه های افتخار ، از او خواست تا کارگردانی این فیلم را به عهده بگیرد. کارگردان قبلی این فیلم ، « آنتونی مان » بود که بعد از 2 هفته فیلمبرداری به دلیل ضعف کارگردانی از استودیو اخراج شد (یا احتمالاً به دلیل مخالفت با ستاره و تهیه کننده فیلم یعنی کرک داگلاس).
اسپارتاکوس که براساس داستان واقعی شورش ناکام برده های رومی ساخته شد ، قابلیت و مهارت کوبریک را در خلق صحنه های عظیم و دشوار به خوبی نشان داد.
داگلاس به عنوان تهیه کننده فیلم ، با فشارها و دخالت های خود کوبریک را به ستوه آورد تا جایی که کوبریک هیچ گاه این فیلم را متعلق به خود نمی دانست ، زیرا کوبریک کارگردانی بود که هیچ گاه نمی توانست زیر سلطه کسی کار کند. یکی از مهم ترین شرایط فیلم سازی او همواره این بود که ، باید به او آزادی عمل کافی داده شود. اختلافات داگلاس و کوبریک در این فیلم ، روابط کاری خوب آنها را که در حین ساخت فیلم راه های افتخار به وجود آمده بود ، از بین برد. سالها بعد کرک داگلاس از استنلی کوبریک به عنوان آدمی مزخرف اما بااستعداد یاد می کرد.
اسپارتاکوس موفقیتی اعتباری و تجاری بود ، اما با این حال فشار مالی کوبریک را متقاعد کرد تا راه هایی برای همکاری با هالیوود پیدا کند و در عین حال مستقلاً به کار خود ادامه دهد. کوبریک ساخت فیلم برای هالیوود را از سر اجبار می دانست. سرانجام کوبریک که بر استقلال و جدایی اش از هالیوود تاکید داشت در سال 1962 به انگلستان رفت تا در آنجا به فیلم سازی ادامه دهد.
```````````````````````````````````
اسپارتاکوس / Spartacus
Spartacus.jpg
کارگردان: Stanley Kubrick
نویسندگان: Dalton Trumbo ,Howard Fast
بازیگران: Kirk Douglas, Laurence Olivier, Jean Simmons, Charles Laughton ,Peter Ustinov, John Gavin, Tony Curtis
محصول: 1960 - آمریکا - رنگی
مدت زمان: 197 دقیقه
امتیاز در آی.ام.دی.بی: 8.0/10
مهم‌ترین جوایز و افتخارات:
اسکار:
برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
برنده جایزه بهترین فیلمبرداری رنگی
برنده جایزه بهترین طراحی هنری
برنده جایزه بهترین طراحی لباس
نامزد جایزه بهترین تدوین
نامزد جایزه بهترین موسیقی
گلدن گلوب:
برنده جایزه بهترین فیلم درام
نامزد جایزه بهترین کارگردانی
نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد درام
نامزد دو جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل
نامزد جایزه بهترین موسیقی اریجینال
بفتا:
نامزد جایزه بهترین فیلم
خلاصه داستان: برده ای به نام «اسپارتاکوس» به خاطر اندام ورزیده اش به عنوان گلادیاتور انتخاب می شود تا آموزش ببیند. مربی و تمامی ساکنان آن مکان که اسپارتاکوس در آن آموزش می بیند مردان خبیثی هستند که برای جان برده ها و کنیز ها ارزشی قائل نمی شوند. در این بین اسپارتاکوس با زنی آشنا می شود که کنیز است. بعد از مدتی به خاطر برخی مسائل اسپارتاکوس مربی خود را می کشد و با دیگر برده ها از مکان آموزش که مانند زندان است می گریزند...
```````````````````````````````````
.::شاهکار حماسی استنلی کوبریک::.
فیلمها و سریال های زیادی بر اساس شخصیت اسپارتاکوس ساخته شده و چه خوب و چه بد به این شخصیت پرداخته اند . شخصیتی که به قلم هاوارد فاست و در کتابی به همین نام خلق شد و توانست زمینه ساز ساخت فیلمها و سریال های زیادی شود . یکی از فیلمهایی که به این شخصیت پرداخته فیلم "اسپارتاکوس" اثر کارگردان شهیر سینما استنلی کوبریک است . کارگردانی که با ساخت فیلمهای بی نظیری همچون "پرتقال کوکی" , "2001 یک ادیسه فضایی" , "درخشش" , "غلاف تمام فلزی" و ... توانست نام خود را به عنوان یکی از باهوش ترین و بهترین کارگردانان تاریخ سینما سر زبان ها بیاندازد . او در این اثر هم توانسته مانند تمامی آثارش اثری باب میل تماشاگر و بسیار زیبا را خلق کند .
فیلمنامه این اثر به دست دالتون ترامبو نوشته شده و به خوبی توانسته از کتاب اسپارتاکوس فیلمنامه ای منسجم بنگارد . دیالوگ های بسیار خوبی که در این فیلمنامه گنجانده شده و همینطور شخصیت پردازی بسیار خوب کاراکترها از ویژگی های بسیار مثبت فیلمنامه این اثر است .
در بین بازیگران کرک داگلاس در نقش اسپارتاکوس بهترین بازی را ارائه داده است . او که قبل از این فیلم در فیلم "راه های افتخار" هم با کوبریک کار کرده بود , بازی کنترل شده و یکدستی دارد . بعد از او بازی لارنس اولیویر در نقش کراسوس واقعا چشم نواز است . بازی بسیار عالی و موفق او در این اثر فراموش نشدنیست . همچنین بازی جین سیمونز در نقش وارینیا که با چهره معصوم خود بهترین نقش برای ایفای نقشش محسوب میشود . همچنین باید یاد کنم از بازی بسیار عالی پیتر اوستینوف که در نقش باتیاتوس بازی بسیار خوبی انجام داده است و به نوعی تکمیل کننده بازی دیگر بازیگران است . اسکاری که او برای این نقش برده است گویای همه چیز است .
در بخش کارگردانی کوبریک بسیار عالی عمل کرده است و مانند تمامی فیلمهایش کارگردانی بسیار عالی ای را ارائه داده است . او در بازی گرفتن از بازیگران و همچنین به کار بردن دکوپاژهای مناسب بسیار چیره دست عمل کرده است . در کل کوبریک در این اثر مثل همیشه به اصول و قواعد تمامی مراحل تولید مسلط بوده و بسیار عالی توانسته گروه فیلمسازی خود را رهبری کند .
از دیگر ویژگی های مثبت اثر میتوانم به جلوه های بصری فوق العاده زیبای اثر , طراحی لباس بی نظیر و همچنین طراحی صحنه چشم نواز , فیلمبرداری بسیار عالی و همچنین موسیقی سراسر شگفتی این اثر ( سازنده موسیقی الکس نورث برای این اثر اسکار را به خانه برد ) و ... اشاره کنم که همه و همه باعث زیبایی دو چندان فیلم شده اند .
یک نکته جالب در مورد این اثر این است که ابتدا قرار بر این شد که آنتونی مان( کارگردان کهنه کاری که بعدها با ساختن «ال سید» توانمندی اش را در ساختن فیلم های تاریخی نشان داد ) این اثر را کارگردانی کند، اما کرک داگلاس و تا حدی ادوارد لوییس، تهیه کننده فیلم، پس از شروع فیلم برداری، کارگردانی فیلم را به استنلی کوبریک می سپارند که سی و دو سال بیشتر نداشت و حدود بیست و دو سال جوان تر از آنتونی مان بود و فقط هفت سال تجربه کارگردانی داشت .
```````````````````````````````````
منم اسپارتاکوس!
نویسنده : امیر پوریا
………………
این یادداشت نه به عنوان نقد، بلکه با تیتر فرعی «نکته هایی دیگر در باره ی فیلم و آدم های پشت و جلوی دوربین» در دل مجموعه ای درباره وجوه تاریخی فیلمنامه و فیلم «اسپارتاکوس» در شماره 94 مجله ی دنیای تصویر به چاپ رسید.
1
می‌دانید که ابتدا قرار بود «اسپارتاکوس» را آنتونی مان بسازد. او که در آن زمان نخستین تجربه جدی‌اش در زمینه سینمای عظیم تاریخی را از سر می‌گذراند. به روایت مورخان سینمایی، بر اثر اختلافات مداوم با کرک داگلاس در پشت صحنه، رفته‌رفته با مسئولان استودیوی یونیورسال نیز دچار مشکل شد. ظاهراً موضوع اختلاف‌ها هم به سادگی، همان مسایل معمول و متداول بین فیلمسازان جدی و سرسخت و وسواسی با سوپراستارهای علاقه‌مند به جلوه‌نمایی بیشتر بود. داگلاس برخی ایده‌های تلخ‌مان را نمی‌پسندید و در بسیاری موارد، میزان و شدت پرداخت قهرمانانه شخصیت اسپارتاکوس توسط‌مان را ناکافی می‌دانست. البته دلیل این که اختلافات بین داگلاس و مان به سرعت به اختلافات اساسی میان کارگردان و استودیو بدل شد، عملاً فراتر از نقش مرکزی داگلاس به عنوان ستاره فیلم بود: او علاوه بر ایفای نقش اصلی، مسئولیت مدیریت تولید «اسپارتاکوس» را هم به عهده داشت و به محض تشدید اختلاف‌هایش با آنتونی مان، نگرانی مسئولان استودیو نسبت به ناتمام ماندن کار یا تأخیر در ادامه پروژه را به سرعت و با طرح یک پیشنهاد، رفع کرد. داگلاس سه سال پیش از آن در فیلم ضدجنگ «راه‌های افتخار»، نقش یک افسر فرانسوی جنگ جهانی دوم را برای استنلی کوبریک بازی کرده بود و هرچند کوبریک در آن موقع هنوز تا شهرت افسانه‌اش پس از ساختن «اودیسه» و «پرتقال کوکی» و «بری لیندون» راه درازی در پیش داشت، اما پیشنهاد و تأیید کرک داگلاس کافی بود تا استودیو با اطمینان خاطر، کارگردانی کوبریک را بپذیرد و هدایت پرخرج‌ترین پروژه تاریخ هالیوود تا آن زمان (با بودجه‌ای بیش از 12 میلیون دلار) را به او بسپارد. کوبریک خودش به تازگی ساخت فیلم «سربازهای یک‌چشم» را به جهت اختلافاتی مشابه دعوای مان و یونیورسال، رها کرده بود و آن پروژه در اختیار مارلون براندو قرار گرفت. جالب اینجاست که آنتونی مان هنگام شروع تدارکات «اسپارتاکوس»، از سوی بسیاری که او را متخصص وسترن‌های کم و بیش تلخ و جدی می‌دانستند (از «وینچستر 73» و «مهمیز برهنه» تا «مردی از لارامی» و «مردی از غرب») مورد انتقاد قرار گرفت که چرا وارد عرصه‌ای تازه و ناآشنا شده و به سراغ اسپکتکل‌ها رفته است. ولی مان بعد از توقف کارش بر روی این پروژه نیز دلمشغولی تازه را رها نکرد و درست یک سال بعد با «ال سید»، هم به نیاز درونی خودش و هم به نگرانی مخالفان، پاسخی قانع‌کننده داد. در 1964 هم فیلم موقر و باشکوه او «سقوط امپراتوری روم» با ضرب‌آهنگ متعادل و سنجیده‌اش، بدعت متفکرانه‌ای در سینمای اسپکتکل بود که چشم‌نوازی ظاهری را با درجا زدن در سطح (مثلاً مثل «ده فرمان» یا حتی «باراباس») اشتباه نمی‌گرفت. اما روح انقلابی پروژه «اسپارتاکوس»، حتماً آنتونی مان را برای همیشه در نوعی رشک و حسرت گذاشته بود و حتی «ال سید» هم نمی‌توانست این رشک را به کلی محو کند.
2
وسواس و خودکامگی مرحوم استنلی کوبریک در فضای سر صحنه و مراحل فنی فیلمهایش، شهرتی تاریخی دارد. تا حدی که وسواس‌ها یا اصرار اکید فیلمسازان بر روی عنصر، تکنیک یا زاویه‌ای خاص در هنگام فیلمبرداری، گاه با عنوان «کوبریک‌بازی»، هدف طعنه و کنایه دیگران قرار میگیرد (البته اگر سر صحنه یک فیلم وطنی، سه نفر و نصفی حاضر باشند که کوبریک و آثارش را اندکی بشناسند. این اتفاق ممکن است در اینجا هم روی دهد!). یکی از موارد انگشت‌شماری که کوبریک از آن با نارضایتی یاد میکرد و معتقد بود تسلط و اقتدار دلخواهش را در حین کار بر روی آن نداشته، «اسپارتاکوس» بود. با موفقیت تجاری و اعتبار زیبایی‌شناختی فیلم که هر دو خیلی زود به دست آمد، کوبریک در آن زمان نمی‌توانست آشکارا اعتراض و گلایه سر دهد یا مثلاً انگیزه مهاجرت طولانی‌اش به انگلستان را به صراحت، «تلاش برای کسب استقلال بیشتر» اعلام کند. این انگیزه با ساخته شدن فیلمهای خودمدارانه‌ای مثل «لولیتا» (1962)، «دکتر استرنج لاو» (1964) یا «2001 : یک اودیسه فضایی» (1968) در سال‌های اقامت و فعالیت کوبریک در انگلستان، کاملاً روشن شد. اما در زمان عزیمت او از آمریکا به بریتانیا، به روشنی مطرح نشده بو. با دیدن «اسپارتاکوس»، «تفاوت» میان الگوهای ژانری، پرداخت اسطوره‌ای و گاه قهرمان‌پرورانه یا شیوه استفاده از عوامل تکنیکی و حاشیه‌ای (از تقطیع صحنه‌های جنگ تا مثلاً موسیقی متن) بین این فیلم و سبک شخصی و دیرهضم کوبریک در تمام فیلمهای دیگرش، به راحتی قابل تشخیص است. اما در حقیقت نمی‌توان نقاط یا نکات منجر به «نارضایتی» کوبریک را به این سادگی‌ها پیدا کرد. کم‌حرفی اسپارتاکوس، در نقطه مقابل اغلب قهرمانان شعارپرداز فیلمهای نوع «عصیان علیه ظلم و برده‌داری»، کاملاً «کوبریکی» می‌نماید و سردی و تلخی فضای عینی فیلم و فضای حسی نهفته در پس آن، در قیاس با گرما و شور درونی فیلمهایی چون «ال سید» یا «بن هور»، دقیقاً و صرفاً از غول تلخ‌اندیش و خونسردی چون کوبریک برمی‌آمد.
با این اوصاف، واقعاً معلوم نیست کوبریک از کدام بخش‌ها، لحظه‌ها یا ویژگی‌های «اسپارتاکوس» ناراضی بوده یا چه عناصری را خارج از دایره علایق و عقاید شخصی خویش می‌دیده است. این‌گونه بی‌انصافی‌های نوابغ وسواسی تاریخ سینما نسبت به شاهکارهای خودشان، البته منحصر به کوبریک نیست. اگر شما توانستید دریابید که آلفرد هیچکاک کبیر از کدام قسمت یا خصوصیت کار کیم نواک در بازی به نقش اثیری جودی / مادلین در «سرگیجه» ناراضی بوده که او را «انتخاب اشتباه» خود می‌خواند، من هم خواهم توانست اشکالات «اسپارتاکوس» از نگاه کوبریک را بازیابم و بازگویم. ولی در شرایط فعلی متأسفم. جز همان بی‌انصافی، راه‌حل دیگری به نظرم نمی‌رسد!
3
سی‌وسومین دوره مراسم اهدای جوایز سالانه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، 1960، اسکار بهترین بازیگر مرد نقش دوم به پیتر یوستینف برای ایفای نقش باتیاتوس، مدیر مدرسه فنون گلادیاتوری در فیلم «اسپارتاکوس». اسکار بهترین فیلمبرداری فیلمهای رنگی به راسل متی برای «اسپارتاکوس» و... همین! فیلم حماسی شکوهمند کمپای یونیورسال اینترنشنال، حتی کاندیدای دریافت جوایز بهترین فیلم، بهترین کارگردانی یا بهترین بازیگر مرد نقش اول هم نمی‌شود. تنها کاندیداتوری دیگر فیلم، موسیقی متن آلکس نورث است. در سال‌های طلایی سینمای کلاسیک هالیوود، البته شمار فیلمهای درخشان و ماندگاری که در هر سال ساخته می‌شدند و در پایان سال عملاً به رقابت با یکدیگر می‌پرداختند، فراتر از حد تصور کنونی ما بود. صرف‌نظر از حضور یا عدم حضور در فهرست کاندیداهای اسکار، تنها در همین سال 1960 فیلمهای بزرگی چون «اکسدوس» (اتوپره مینجر)، «گروهبان راتلج» (جان فورد)، «سیمارون» (آنتونی مان)، «نابخشوده» (جان هیوستن) و «ناگهان تابستان گذشته» (جوزف منکیه ویتس) و شاهکارهایی چون «رود وحشی» (الیا کازان)، «روح / روانی» (آلفرد هیچکاک) و «آپارتمان» (بیلی وایلدر) - که این آخری اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کرد - در تاریخ ثبت شدند.
با تمام این‌ها، حضور کمرنگ «اسپارتاکوس» با دریافت دو اسکار و یک نامزدی اسکار، حالا و بعد از گذشت سالها، عجیب به نظر می‌رسد. هنگام به اوج رسیدن موج ساخت فیلمهای عظیم حماسی / تاریخی در اواخر دهه پنجاه و اوایل دهه شصت، آکادمی و نگاه رسمی جامعه سینمایی آمریکا، آشکارا به تمام نمونه‌های شاخص هر سال، توجه و علاقه نشان می‌داد. درست یک سال قبل از «اسپارتاکوس»، فیلم «بن هور» رکورد دریافت 11 جایزه اسکار به جا گذاشت و دو سال بعد از «اسپارتاکوس» هم دیوید لین و «لورنس عربستان»، جوایز اصلی (کارگردانی و فیلم) را به خود اختصاص می‌دادند. «اسپارتاکوس» در کنار «ال سید»، عملاً ناکام‌ترین اسکتکل‌های تاریخ مراسم اسکار را تشکیل می‌دهند. من به همین اشاره کلی و گذرا بسنده می‌کنم. وانگهی شیفتگان استخراج رگ و ریشه‌های سیاسی / صهیونیستی در سیاستگذاری‌های غالب آکادمی، می‌توانند سرنخ را بگیرند و تا افق حمایت از فیلمهای مبلغ یهودیت و غیره، پیش بروند.
اما فارغ از این بحث‌های بی‌نتیجه سیاسی، با اعطای اسکار بهترین بازیگر مرد آن سال به برت لنکستر (برای «المرگنتری» ریچارد بروکس)، کرک داگلاس عملاً بهترین بخت خود را برای دریافت اسکار از دست داد (همان‌طور که چهار سال قبل از آن هم با ایفای نقش ونسان ونگوگ در «شور زندگی» وینسنت مینه‌لی و اعطای جایزه به بول براینر برای «سلطان و من»، بخت دیگری را از کف داده بود). سال‌های سال گذشت و داگلاس سرانجام همین دو سال پیش، اسکار افتخاری عمر بازیگری را از دست پسرش مایکل داگلاس گرفت. اسپارتاکوس در تاریخ مبارزات ضدبرده‌داری، قهرمانی بزرگ با قیامی نافرجام بود، درست مثل خود کرک داگلاس!
- مجموعه استاپ موشن سوگلی ساخته محمد رضاپور
- انیمیشن بابالوها به کارگردانی رمی هاسون
- انیمیشن چاپی و چاپو فرانسوی
- انیمیشن خانواده مسواکی
- فیلم پرنس به کارگردانی برایان آ میلر
- فیلم والنتین ساخته آلخاندرو آگرستی
- نقد فیلم اون روی زندگی از مهدی گلستانه
- فیلم امید رهایی ساخته مدهور باندارکار
- نقد فیلم مینی بوس به کارگردانی محسن زارعیان
- نقد فیلم پنجه سرخ ساخته روی ویلیام نیل
- فیلم همراه ساخته استفن هرک
- نقد فیلم فرید بهاری ساخته مهرداد خوشبخت
- نقد فیلم ساغر ساخته عباس جهانبخش
- فیلم طعمه ساخته اریک والت
- نقد فیلم سفر به واشنگتن به کارگردانی روی ویلیام نیل
- فیلم رو در روی مرگ ساخته روی ویلیام نیل
در واقعیت تاریخی، همان‌گونه که در مطالب حاشیه‌ای این مجموعه آمده، اسپارتاکوس در انتهای نبرد شبانه‌روزی سپاهش با سپاه کراسوس در دل میدان جنگ کشته شد و چند هزار نفر از سربازانش در امتداد جاده‌ای طولانی که به رم منتهی میشد، به صلیب کشیده شدند. در فیلم کوبریک، اسپارتاکوس به شکلی دراماتیک‌تر از کشته شدن در میدان نبرد، بر روی صلیب کشته میشود و در لحظه‌های آخر، تلاقی نگاه او با همسرش که نوزاد پسرش را در آغوش دارد، مخاطب را در سکوت و بهت، به این اندیشه وامی‌دارد که مسیر تحرکات عدالت‌طلبانه اسپارتاکوس در نسل‌های بعدی و توسط فرزندان شورشی‌های فعلی هم ادامه خواهد یافت. ولی نکته دیگری در فیلم و تاریخ، مشترک بود که درنهایت به همین مضمون «ادامه مسیر مبارزه» مربوط میشد. با وجود این‌که فیلم، مرگ اسپارتاکوس را دور از اسناد تاریخی به تصویر کشیده بود، درست مثل واقعیت، او را برای رومی‌ها ناشناس باقی گذاشت.
در جنگ آخر، افراد کراسوس، او را کشتند. اما هیچ‌گاه نمی‌دانستند که اسپارتاکوس کدام‌یک از آن صدها گلادیاتوری است که در میدان نبرد جان داده. کراسوس فقط زمانی توانست از کشته شدن و زنده نماندن اسپارتاکوس مطمئن شود که تمام بازمانده‌های سپاه او را هم به صلیب کشید: وقتی تمام افراد یک ارتش عظیم را کشته باشی، حتماً فرمانده ارتش را هم کشته‌ای! در فیلم همچنین اتفاقی می‌افتد، ولی باز به شکلی بسیار جذاب‌تر و دراماتیک‌تر از واقعیت تاریخی: رومی‌ها بردگان یاغی را که اسیر شده‌اند، در گوشه‌ای از بیابان می‌نشانند. از آنها می‌پرسند که رهبرشان اسپارتاکوس، کدام‌شان است. درست در همان لحظه‌ای که اسپارتاکوس بالاخره تصمیم میگیرد برخیزد و خودش را معرفی کند، آنتونیوس هم همزمان بلند میشود و هر دو با هم فریاد می‌زنند: «منم اسپارتاکوس!». تا چند ثانیه بعد، ده‌ها نفر از اسرای عصیانگر، از جا برمی‌خیزند و می‌ایستند و فریاد «منم اسپارتاکوس» برمی‌آورند. بدین ترتیب، در فیلم هم کراسوس و رومیان نمی‌توانند اسپارتاکوس اصلی را در بین آن همه گلادیاتور شورشی تشخیص دهند و بشناسند.
مضمون «ادامه مسیر» در این ناشناس ماندن اسپارتاکوس، عیان میشود: چه فرقی میکند که شخص اسپارتاکوس، کدام یک از آدم‌های خسته آن سپاه به‌پاخاسته باشد؟ اسپارتاکوس نه نام یک فرد، نه عنوانی برای بازشناسی هویت عینی یک آدم، بلکه نام یک تفکر است. عنوانی است برای بازنمایی هویت جمعی طیف عظیمی از مردم تحت سلطه در تمامی جوامع بشری.
5
سینمای امروز آمریکا، بزرگان بسیاری را در مجموعه بازیگران فعال و مطرح خود میبیند که سیاه‌اند. حضور جدی بازیگران سیاهپوست در فیلمهای جریان اصلی این سینما، از مورگان فریمن و فارست ویتاکر و وزلی اسنایپس و دنزل واشینگتن تا کوبا گودینگ جونیور و آنجلا بست و ووپی گلدبرگ و... ساموئل ال. جکسون نابغه، دست‌کم دو دهه است که شکلی برجسته‌تر از دهه‌های قبل دارد. اما در دوران سینمای کلاسیک، پیش از آن که سیدنی پواتیه در دهه شصت مطرح ومشهور شود، حضور مؤثر و منقلب‌کننده وودی استراد در چند فیلم مهم، بیش از همه سیاهان آن سالها در ذهن بیننده امروزی آثار کلاسیک می‌ماند و تحسین میشود. او که در «گروهبان راتلج» و «مردی که لیبرتی والانس را کشت» جان فورد نیز دو نقش کاملاً فرعی ولی بسیار بااهمیت را ایفا کرده، در «اسپارتاکوس» با وجود حضور کوتاهش به نقش درابا، عملاً و به لحاظ اهمیت معنایی، از اغلب بازیگران مهم نقش‌های عمده فیلم، کلیدی‌تر است. وقتی درابا در راهروی ورودی کارزار رقابت گلادیاتوری از اسپارتاکوس می‌پرسد که اگر مجبور شود در میدان با او بجنگد، آیا حاضر است او را بکشد، اسپارتاکوس به صراحت می‌گوید آری. ولی وقتی خود درابا در موقعیت پیروزمندانه واقع میشود و حاضر نمی‌شود اسپارتاکوس را بکشد و چنگک خود را به سوی مقامات عالی رومی پرتاب میکند، هسته اولیه آن قیام عظیم در ذهن و ضمیر اسپارتاکوس شکل میگیرد. حالا درمی‌یابیم که نگاه سنگین وودی استراد و مکث نگاه مبهوت کرک داگلاس بر روی چشمان مصمم و چهره سنگی او، شکل‌گیری این هسته اولیه را بیش از همه عوامل دیگر، به مخاطب باورانده است.
```````````````````````````````````
شورش با دلیل
نویسنده : جواد طوسی
………………………………….………………………………….…………….....
ظاهرا اختلافات میان کرک داگلاس و آنتونی‌مان(1) در اولین مراحل فیلمبرداری اسپارتاکوس با نتیجه خوشایندی-به‌ویژه-برای استنلی کوبریک همراه نبوده است.او بعدها همواره عدم تمایلش را در جهت انتساب این فیلم به خودش نشان داده و بر این نکته تأکید داشته که در طول ساخت اسپارتاکوس،بیشتر یک کارمند بی‌اختیار حقوق بگیر بوده تا یک کارگردان مستقل خلاق. با مرور فیلمهای دیگری که کوبریک قبل و بعد از اسپارتاکوس ساخته و مدنظر قرار دادن وسواس و نظارت همه‌جانبه او در طول مراحل مختلف شکل‌گیری و تولید و نمایش آنها و با دقیق شدن در نشانه‌ها و وجوه شاخص این فیلمها،درمی‌یابیم که این موضع‌گیری کوبریک منطقی بوده است.همه این توضیحات به منزله نفی برخی از ارزش‌های مستقل اسپارتاکوس نیست، اما در اینجا به ندرت می‌توان اندازه‌های واقعی کوبریک را چه از بعد تکنیکی و چه از حیث کار با مضمون مشاهده کرد.سنت‌شکنی و نوآوری از ویژگی‌های بارز کوبریک به شمار می‌آید.ولی در اسپارتاکوس می‌بینیم که او با چهارچوب کلاسیک و کاملا روایی فیلمنامه دالتون ترومبو کنار آمده است.
تفاوتها
لحن بیانی داستانی هاوارد فاست دارای شیوه‌ای غیر معمول و متکی به یک سری رجعت به گذشته است. در این رجعت به گذشته‌ها که عمدتا از زبان کراسوس (آخرین سردار رومی که با اسپارتاکوس و افرادش به مبارزه برخاست و آنها را شکست داد)و لنتلیوس باتیاتوس (خریدار اسپارتاکوس و آموزش‌دهنده بردگان و صاحب مدرسه گلادیاتوری)بیان میشود،با مقاطع مختلف دوران زندگی اسپارتاکوس مواجه می‌شویم.در غیرمتعارف بودن قالب بیانی داستان هاوارد فاست همین بس که کتاب با عزیمت چند جوان ثروتمند رومی به منطقه کاپوا و اشاره غیرمستقیم به امن شدن شاهراه‌ها و شکست قیام اسپارتاکوس شروع میشود و با روایت‌های پی‌درپی از جانب افراد گوناگون ادامه می‌یابد.آخرین فصل کتاب نیز به موقعیت وارینیا(همسر اسپارتاکوس)پس از کشته شدن شوهرش اختصاص دارد که شامل فرار او از کاخ کراسوس(با کمک لنتلیوس گراچوس،سناتور و مأمور تحقیق مجلس سنا)و عزیمتش به دامنه کوه‌های آلپ و ازدواجش با مردی روستایی و بچه‌دار شدن و از دنیا رفتنش میشود.البته هاوارد فاست پس از بیان فشرده این وقایع،در پایان همین فصل کاملا موضعی آرمان‌گرایانه میگیرد:"...اما جنگ ستمکشان علیه ستمگران همچنان ادامه داشت.شعله‌ای بود که گاه بالا می‌گرفت و زمانی به پستی می‌گرایید،اما هرگز خاموش نمی‌شد.نام اسپارتاکوس نیز هرگز از میان نرفت...و مادامی که انسان‌ها زحمت بکشند و دیگران از ثمره زحمتشان استفاده کنند،نام اسپارتاکوس فراموش نخواهد شد،گاه به نجوا بر زبان‌ها خواهد گشت و زمانی در اوج خواهد آمد و با صدای رسا به گوش‌ها خواهد رسید".
دیدگاه طبقاتی و نگاه معترض و آزادی‌طلب و عدالت‌خواه هاوارد فاست را،چه در این آرمان‌گرایی نهایی و چه در قسمت‌های دیگر کتابش به وضوح می‌توان حس کرد که به چند نمونه آن اشاره می‌کنیم:
تمام جهان صدای ما"ابزارها"را خواهد شنید و ما خطاب به همه غلامان جهان فریاد برخواهیم آورد. "بپاخیزید،زنجیرها را به دور افکنید!"سراسر ایتالیا را زیر پا خواهیم نهاد و به هرکجا که برویم غلامان به ما خواهند پیوست.و سپس روزی به شهر جاوید شما خواهیم آمد،اما آن وقت دیگر جاوید نخواهد بود.
آدم برای این‌که سردار بزرگی شود باید قدری بی‌شعور باشد...مگر این‌که این سوار اسپارتاکوس باشد. می‌گویند مرده است ولی عده‌ای می‌گویند مرده‌ها زندگی می‌کنند.آیا این تصویر زنده اوست...؟
به مردم می‌گوییم"قدرت حاکمه شما هستید؛رأی شما منشاء قدرت و عظمت روم است.شما تنها مردم آزاد جهان هستید؛چیزی شکوهمندتر و شگفت‌تر از تمدن شما نیست.شما هستید که بر این تمدن و آزادی نظارت می‌کنید،بله قدرت حاکمه شما هستید".و آن وقت همین مردم به نامزدهای انتخاباتی ما رأی می‌دهند.وقتی شکست می‌خوریم گریه می‌کنند و هنگامی که پیروز می‌شویم و از خوشحالی در پوست نمی‌گنجند،و چون غلام نیستند احساس غرور و افتخار و برتری می‌کنند. مهم نیست در چه بدختی و نکتبی سقوط می‌کنند.
انتخاب دالتون ترومبو با آن سابقه فعالیت ضد آمریکایی‌اش و قرار گرفتنش در لیست سیاه،برای نگارش فیلمنامه اسپارتاکوس می‌تواند موجه و منطقی باشد.اما نتیجه کار چندان موفقیت‌آمیز نیست.او براساس موافقت‌های به عمل آمده در جهت محوری شدن شخصیت اسپارتاکوس،به داستان هاوارد فاست قالبی عامیانه و یکدست روایتی میدهد.در این تغییر و تبدیل،دوران بردگی و اقتدار و شکست و نابودی اسپارتاکوس به صورت مرحله به مرحله نمایانده میشود.جاذبه‌های تصویری شخصیت اسپارتاکوس و تمایل توده تماشاگر به چنین شیوه قصه‌پردازی می‌تواند اتخاذ تمهیدات از سوی دالتون ترومبو را توجیه‌پذیر سازد.اما وقتی او در قبال تعدیل بخشیدن به سمت‌گیری‌های تند هاوارد فاست،خودش را مقید به تعمیم تم مورد علاقه‌اش(مقابله فرد در برابر سیستم)در کلیت فیلمنامه میکند،نقطه ضعف کارش و نگاه تک‌بعدی‌اش آشکار میشود.
محور قرار دادن چنین تمی فرضا در فیلمهایی چون اکسدوس(2)(ساخته اتو پره‌مینجر/1960)و شجاعان تنها هستند(3)(دیوید میلر/1962)ممکن است جوان مثبت بدهد،اما در برگرداندن سینمایی داستان هاوارد فاست این اتفاق رخ نمی‌دهد.به‌ویژه که می‌بینیم دالتون ترومبو برای تحقق بخشیدن به اهداف اصلی خود،تصویری کمرنگ از دو شخصیت مهم و کلیدی داستان یعنی کراسوس و گراچوس(مغز متفکر مجلس سنای روی)ارائه میدهد.به‌عنوان مثال عدم تأکید او بر گذشته و پایگاه اجتماعی اولیه گراچوس باعث شده که اقدام‌های گراچوس مبنی بر فراهم ساختن زمینه فرار وارینیا و خودکشی کردنش فاقد تأثیر لازم باشد.
حضور فیلمساز،حدود ظرفیت‌ها و توانایی‌هایش
باوجود نارضایتی استنلی کوبریک از نتیجه کارش در اسپارتاکوس،باز نشانه‌هایی از حضور فردی و خلاقانه او در بخش‌هایی از فیلم مشاهده میشود.شیوه طراحی فصل عنوان‌بندی و تقطیع و پیوستگی نماها در آن،به خوبی با محتوای داستان و دیدگاه و جهت‌گیری خاص هاوارد فاست تطبیق میکند.در قسمت اول عنوان‌بندی چند نمای متوالی از دست‌ها در حالات مختلف(مشت گره کرده و دستی که طلب کمک و همراهی میکند)و نمای بسته‌ای از لب‌ها می‌آید.از پیوند این نماها می‌توان به مفهوم اتحاد و دادخواهی و مبارزه رسید.در قسمت دوم فصل عنوان‌بندی چهره‌ای شبیه به یک سردار رومی از زوایای مختلف نمایانده میشود و نهایتا این صورتک فرو می‌ریزد و دوربین بر یکی از چشمانش زوم میکند. کوبریک با این اشعار تثویری فیلمش را آغاز میکند که ما به ازای کلامی‌اش می‌تواند این‌گونه باشد:شکل‌گیری و تداوم قیام ستمکشان و اتحاد و پیوستگی آنها،به اضمحلال و نابودی ستمگران منتهی خواهد شد.او این نوع تقابل و مرزبندی را در فصل بعد از عنوان‌بندی نیز نشان میدهد:دوربین از برج نگهبانی مسلط بر محیط و بردگان،زوم‌بک میکند تا جایی که دیواره چوبی نیزه‌ای که میان محل استقرار نگهبان و مکان عبور بردگان فاصله انداخته در قاب تصویری می‌آید(حد فاصل بهره‌کشی و ستمکشی).
برای پی بردن به تلاش موفق کوبریک در جهت رعایت ضوابط تعیین شده اولیه(محور قرار گرفتن شخصیت اسپارتاکوس و نمایاندن موقعیت طیف ستمکش در برابرقدرت استثمارگر)و ارائه برگردان سینمایی مطلوب از فیلمنامه دالتون ترومبو،به جزئیات بعضی از بخش‌های فیلم می‌پردازیم:به دنبال خودداری حریف سیاهپوست اسپارتاکوس پس از کشتن او و برخورد تهاجم آمیزش سبت به میهمانان لنتلیوس باتیاتوس که منجر به قتلش میشود،تصویر چهره مغموم و متفکر اسپارتاکوس دیزالو میشود به حرکت دوربین از محوطه مدرسه گلادیاتوری همراه با تأکید بر نرده‌های نیزه‌ای جوانب مدرسه و رسیدن به وارینیا در پشت میله‌ها-در طی همین فاصله،مسلط بودن محیط بر افراد را به خوبی می‌توان حس کرد.با دیزالو شدن تصویر وارینیا بر تصویر جسد واژگون شده گلادیاتور سیاهپوست،دوربین ابتدا با حرکت تیلت از روی جسد برده سیاهپوست عبور میکند و در ادامه به صف بردگان نزدیک میشود و بر چهره اسپارتاکوس که به جسد حریفش خیره شده،مکث کوتاهی میکند.سپس نماهای منفرد از بردگان در سلولشان که سایه نگهبان بر آنها افتاده،به چهره منقلب اسپارتاکوس ختم و تصویر در اینجا فید میشود.می‌بینیم که کوبریک علاوه بر ایجاد پیوند تصویری میان بردگان و تأکید غیرمستقیم بر همدردی و همدلی آنها(با استفاده از دیزالوها و قطع‌های نرم و حساب شده)،از اسپارتاکوس شروع و با او نیز صحنه را تمام میکند.دیری نمی‌گذرد که کوبریک با همین بیان تصویری موجز،دست به یک جایگزینی می‌زند و این‌بار بردگان را مسلط بر محیط میکند.بدین ترتیب همان نرده‌های نوک‌تیزی که دوربین پیش‌تر بر آنها تأکید داشت،با هجوم بردگان فرو می‌افتند و عامل نابودی نگهبان‌ها و محافظان مدرسه گلادیاتوری با تیاتوس میشوند.دیگر نشانی از نیزه‌های برافراشته نیست و سرنگونی‌شان را به عینه مشاهده می‌کنیم.
برش‌های موازی صحنه‌های مربوط به مهیا شدن اسپارتاکوس و افرادش برای نبرد با کراسوس و نیروهای تحت فرمانش به‌گونه‌ای است که ما به‌طور پیوسته با رجزخوانی‌های توأم اسپارتاکوس و کراسوس نسبت به حریف مقابلشان مواجهیم.در اینجا هرکدام از این دو برای مقابله،منطق خاص خودش را دارد.کوبریک در جهت پیشبرد هرچه بهتر خطوط این بخش از فیلمنامه، زمان‌بندی همگون و مناسبی را برای پرداختن به هریک از این دو حریف و رجزخوانی‌هایشان اختصاص داده است.ولی کوبریک نهایتا با تصویر مسیحایی که از اسپارتاکوس در آن حالت مصلوب شده ارائه میدهد، موضع جانبدارانه‌اش را بروز میدهد.نمای عمومی پایانی می‌تواند تابلویی گویا از شرف و پایمردی اسپارتاکوس و تداوم حس مبارزه‌جویی و آزادگی‌اش(با نجواهای وارینیا در مقابل همسرش و اشاره به فرزندشان و تصویری که از اسپارتاکوس برایش ترسیم خواهد کرد)باشد.
پانویس‌ها:
(1)-در ابتدا آنتونی مان برای کارگردانی این فیلم در نظر گرفته شد.
(2)و(3)-فیلمنامه این دو فیلم را دالتون ترومبو توشته است.
```````````````````````````````````
نقد فیلم اسپارتاکوس (Spartacus)
کارگردانی نظیر کوبریک، موسیقی بی‌نظیر الکس نورث و بازی قدرتمندانه کسانی چون جین سیمونز، لارنس اولیویه و… همچون قمرهایی بر دور ستاره‌ای به نام کرک داگلاس از این شاهکار والا اثری بی‌نظیر و تکرارنشدنی آفرید.
رمان اسپارتاکوس، معروف ترین اثرهوارد فاست که در سال ۱۹۵۱ انتشار یافت، یک رمان تاریخی «واقعی»است. طبق اسناد و مدارک تاریخی، همه شخصیت های اصلی اش، واقعی بوده اند، اما «داستانی کردن»این شخصیت ها و تنیدن کُنش ها، تجربه ها و واقعه های مختلف در متن، حاصل کار فاست بوده است.او در پایان کتابش حتی از اشاره به زندگی «وارینیا» همسر اسپارتاکوس، و ازدواجش با یک روستایی و هشت بار دیگر وضع حمل، خودداری نمی کند. رمان به لحاظ ساخت به گونه ای نوشته شده است که اگر کسی کمترین اطلاعی از قیام بردگان به رهبری اسپارتاکوس در هفتاد و سه سال پیش از میلاد نداشته باشد و اسمی از کراسوس فرمانده، و گراچوس، سناتور روم نشنیده باشد، آن را همچون اثری پرکشش می خواند.
با این که رمان "اسپارتاکوس" به لحاظ ساختاری اثری است بسیار قوی، اما فیلم آن، محصولی که برای کمپانی یونیورسال افتخار آفرید، جدا از موضوع روان شناختیِ جهان شمول تأثیر قوی تر «دیدن و شنیدن» نسبت به « خواندن »، به اعتقاد اکثر صاحب نظران در مجموع خوش ساخت تر از رمان از کار درآمد.
ابتدا قرار بود آنتونی مان - کارگردان کهنه کاری که بعدها با ساختن «ال سید» توانمندی اش را در ساختن فیلم های تاریخی به اثبات رساند - فیلم اسپارتاکوس را کارگردانی کند، اما کرک داگلاس و تا حدی ادوارد لوییس، تهیه کننده فیلم، پس از شروع فیلم برداری، کارگردانی فیلم را به استانلی کوبریک می سپارند که سی و دو ساله و حدود بیست و دو سال جوان تر از مان بود و در مقایسه با تجربه هجده ساله مان، فقط هفت سال تجربه کارگردانی داشت
آینده نشان داد که یکی از نخبه ترین کارگردان های جهان گزینش شده است. اما متأسفانه دالتون ترامبو، فیلمنامه قوی و خوش ساختی، خصوصاً در عرصه دیالوگ ها، برای این رمان ننوشت؛ با این وصف هنرپیشه ها، موسیقی و فیلمبرداری استادانه راسل متی و کلیفورد استین، فیلم را در اوج نگه داشتند. الکس نورث، یکی از بهترین موسیقی های دوران فعالیت هنری اش را برای این فیلم تنظیم کرد و به خاطر آن جایزه اسکار را نصیب خود کرد.
شکوه و نرمش این موسیقی فقط در یک فیلم دیگر از نورث شنیده می شود: کلئوپاترا. گرچه عظمت آهنگ فیلم اسپارتاکوس در حد و اندازه های آهنگ فیلم بِن هور ساخته میکوس روژا نیست، اما در هماهنگی ملودی ها با کنش های شخصیت ها کم و کسر نداشت؛ ضمن آن که هماهنگی و خوش آوایی موسیقی فیلم با فیلمبرداری، هم از نمای دور و هم از نمای نزدیک، بیانگر تلاش جدی راسل متی و همکارش بوده است. جایزه اسکار به خاطر این فیلمبرداری، خصوصاً صحنه قیام برده ها در مدرسه گلادیاتوری کاپوا و نبرد نهایی در تاریخ سینما به یاد ماندنی است.
کِرک داگلاس در نقش اسپارتاکوس، بی تردید بهترین بازی عمرش را ارائه می دهد. جین سیمونز، با آن چهره معصوم و نگاه هراسیده - در نقش وارینیا کنیزی که شب ها در اختیار گلادیاتورها گذاشته می شود، انتخابی مناسب بوده است.بازی چارلز لافتون در نقش گراچوس، بازی کل بازیگران حاضر در عمارت کاپیتول را تحت تأثیر قرار می دهد؛ هر چند که بازی لارنس اولیویر در نقش مارکوس کراسوس، دشمن سرسخت گراچوس، تماشاگر را مجذوب می کند. دیالوگ های رد و بدل شده بین این دو دشمن در سنای روم، از بهترین بخش های کار دالتون ترامبو است، هر چند به عقیده بعضی از منتقدان، می توانست بهتر از این هم باشد. پیتر یوستینُف در نقش فلاویوس، صاحب مدرسه گلادیاتوری کاپوا، مردی سودجو و فرصت طلب، چنان بازی روانی ارائه می دهد که تماشاگر نمی تواند دوستش نداشته باشد. حتی وودی استراد، در نقش یک گلادیاتور سیاه پوست، بازی اعجاب انگیزی از خود نشان می دهد. لبخند محو و ناپیدای او، درست قبل از نبردش با اسپارتاکوس، هرگز از یاد تماشاگر نمی رود: گویی با آن لبخند ژوکوندوارش می خواست به اسپارتاکوس - و حتی تماشاگر بفهماند: «گیرم مرا در نبرد تن به تن کُشتی، بعدش چی؟» بازی مقتدرانه ای که کوبریک از این هنرپیشه می گیرد خیلی قوی تر از بازی درخشان او در فیلم « مردی که لیبرتی والانس را کشت » به کارگردانی جان فورد است.
. صحنه هایی از فیلم، مانند جواب برده های شکست خورده در پاسخ به پرسش «اسپارتاکوس کیه؟» در انتهای فیلم، خشم اسپارتاکوس در لحظه پیش از قیام و گلاویز شدن با فرمانده مدرسه، خداحافظی وارینیا و گراچوس پیش از خودکشی گراچوس، شعرخوانی آنتونیو (تونی کریتس) برای برده ها، در شبی آرام و بی دغدغه، نشان از قابلیت های کوبریک جوان دارند که از صحنه آرایی های الکساندر لولیتس، اریک اربام، راسل گاسمن و جولیا هرون، بیشترین استفاده را برده است. استانلی کوبریک در مورد "لباس" بازیگران هم حساسیت بیش از حدی نشان داد، طوری که والز و بیل تامس، یکی از بهترین کارهای خود را ارائه دادند و جایزه اسکار را بردند.
یکی از نقاط ضعف فیلم نامه که اگر برطرف می شد، می توانست توانایی بیشتری از کوبریک به نمایش بگذارد، حذف بعضی از شخصیت های رمان و دیالوگ های مرتبط با آنهاست از سوی فیلمنامه نویس است. این امر خصوصاً در مورد سیسرون، خطیب کم نظیر و اندیشمند نکته سنج است که هیچ از شخصیت های فیلم نمی توانند جای خالی او را خصوصاً در عرصه دیالوگ پر کنند - هر چند که فیلمنامه نویس کسی را جایگزین او نکرده و دیالوگ نویسان فیلم، حرف های سیسرون را به کلی حذف کردند.
با تمام این ضعف ها که ارتباطی به کوبریک نداشت، یکی از معتبرترین فیلم های تاریخ سینما ساخته شد. مردم جهان استقبال خوبی از این فیلم کردند. فروش چند میلیونی کتاب اسپارتاکوس و چند صد میلیونی فیلم اسپارتاکوس و تحسین این دو اثر از سوی مردم عادی و روشنفکران جهان، نه تنها یک نویسنده مردمی و یک کارگردان خوش آتیه را به جهانیان شناساند، بلکه ثابت کرد که ارزش های هنر، مستقل از سیاست و ایدئولوژی است و یکی از جنبه های آرمان گرایی نوع بشر در همین استقلال جویی او از منابع قدرت است.
```````````````````````````````````