نقد سریال من یک مستاجرم ساخته پریسا بخت آور
من یک مستاجرم1383 ایران
پریسا بخت‌آور
من یک مستاجرم
گونه طنز
نویسنده شاد مهر راستین
کارگردان پریسا بخت‌آور
مجری ایرج محمدی
مهران مهام
بازیگران امیر جعفری
کتایون امیرابراهیمی
سعید آقاخانی
ریما رامین‌فر
الهام چرخنده
نگار فروزنده
سپند امیرسلیمانی
بهاره رهنما
نیما تارخ
آرش مجیدی
کشور سازنده ایران ایران
زبان‌ها فارسی
فیلمبرداری افشین احمدی
پخش کننده
اجرای اصلی تیر۱۳۸۳ – 26 قسمت
رها ماهرو : خوانندگان گرامی ، لطفا نظر و نقدتان را راجع به مجموعه من یک مستاجرم به کارگردانی پریسا بخت آور برای ما بنویسید و بفرستید.
من یک مستاجرم نام یک مجموعه تلویزیونی طنز ایرانی است.
این مجموعه درسال ۱۳۸۳ به کارگردانی پریسا بخت‌آور و با بازی امیر جعفری و کتایون امیرابراهیمی و... از شبکه سوم سیما در قالب 26 قسمت پخش شد..
داستان سریال
این داستان یک پیرزن به نام زمانه خانم (با بازی کتایون امیرابراهیمی) است که دارای یک ساختمان پنج واحده درتهران است واز خارج برمی گرددو در فرودگاه با پسری به نام مسعود آشنا شده و مسعود او را تا خانه اش می رساند مباشر زمانه خانم خانه را اجاره داده است... مسعود مباشر جدید می‌شود و به دنبال مستاجر برای خانه می‌گردد. اولین مستاجران ناصر و همسرش نیره که ناصر، دوست مسعود و نیره از اقوام مسعود است و به همراه دو زوج دیگر در خانه ساکن می‌شوند مسعود هم برای اینکه در خانه بماند مجبور به ازدواج می‌شود. خواهر زاده زمانه خانم با نام نیلوفر از خارج می‌آید و مسعود عاشق او می‌شود نصف خانه مال نیلوفر بوده و مستاجران باید خانه را خالی کنند و در آن زمان پدر ناصر از شهرستان می‌آید و...
بازیگران
امیر جعفری: مسعود
کتایون امیرابراهیمی:زمانه خانم
سعید آقاخانی:ناصر
ریما رامین‌فر:نیره
الهام چرخنده:نگار
نگار فروزنده: هنگامه
سپند امیرسلیمانی:حسام
بهاره رهنما: نیلوفر (خواهر زاده سمانه خانم) _ دختر دشتی
آرش مجیدی: نوری
نیما تارخ:سهراب
محسن قاضی مرادی:دشتی
سروش خلیلی: پدر سهراب
مجید شهریاری: دزد
نورا هاشمی: خواهر ناصر
جواد عزتی: پیک موتوری
++++++++++++++++++++++++++++
پریسا بخت آور: همه چیز را فراموش کرده ام
کد خبر: ۱۱۲۶۶
۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ - ۱۶:۳۲
اگر رابطه تان با تلویزیون خوب باشد حتماً با نام «پریسا بخت آور» و سریال هایش آشنا هستید؛ «پشت کنکوری ها» و «من یک مستاجرم» که هر دو به واسطه مضمون طنزآمیزشان و حضور بازیگران شناخته شده و محبوب با استقبال خوبی روبه رو شدند و جوایزی نیز در جشنواره سیما نصیب کارگردان جوانش شد.
«پریسا بخت آور» که اتفاقاً همسرش «اصغر فرهادی» نیز در سال هایی نه چندان دور با ساخت مجموعه «داستان یک شهر» اعتبار ویژه یی در تلویزیون و نزد مخاطبان جدی آن یافته بود، سال گذشته بعد از مدتی دوری از فضای سریال سازی تصمیم گرفت با فیلمنامه یی نوشته «اصغر فرهادی» پا به عرصه سینما بگذارد. او با اینکه در فیلم «دایره زنگی» اولین تجربه کارگردانی در مدیوم سینما را پشت سر گذاشته است اما از نظر اقتصادی و جلب توجه منتقدان کاملاً موفق بوده است. هرچند نباید از تاثیر فیلمنامه قوی «فرهادی» در این موفقیت غافل شد اما «دایره زنگی» فیلم پرستاره یی است که در وهله اول کاربلدی کارگردانش را در هدایت این ستارگان به رخ می کشد و سکوی پرش مناسبی است برای یک شروع رویایی در سینمایی که با محدودیت هایش جایی برای رویاپردازی باقی نمی گذارد.
- خانم بخت آور فکرش را می کردید که «دایره زنگی» اینقدر پرفروش شود؟
واقعیت این است که بعد از اینکه نگارش فیلمنامه تمام شد همه ما می دانستیم با توجه به قصه و فیلمنامه قرار است فیلم پرمخاطبی بسازیم. فیلمی که قصه جذاب و نویی دارد. ولی همه چیز به این بستگی داشت که این فیلمنامه در اجرا چگونه دربیاید. در اواسط فیلمبرداری و خصوصاً پس از تدوین نهایی دیگر همه این اطمینان را داشتند که فیلم، فیلم پرمخاطبی خواهد شد.
البته حتماً می دانید که بیش از یک ماه فیلم بدون کمترین تبلیغات مثل بیلبورد در سطح شهر یا تبلیغ در روزنامه ها اکران شد و کل تبلیغاتش در حد پخش چند تیزر محدود در تلویزیون بود. در واقع خود تماشاگران تبلیغ کننده فیلم بودند و از این جهت فکر می کنم فروش فیلم کاملاً متکی به خودش بوده و به قول بعضی از دوستان سینماگر این اتفاق جدیدی در این سال ها برای یک فیلم پرفروش است. در واقع اگر اکران فیلم از ابتدا با تبلیغات و اطلاع رسانی همراه بود قطعا ً فروشش از این نیز بیشتر می شد ولی فروش فیلم بدون تبلیغات برای من حاوی پیام باارزشی در مورد خود فیلم و ویژگی هایش است.
- تحلیلی از دلایل فروش فیلمتان دارید؟ آیا پیش از ساخت با همین هدف و همین دید به استقبال کار رفته بودید؟
من فکر می کنم به طور کلی برای اینکه فیلمی مورد استقبال قرار گیرد و مخاطب آن را دوست داشته باشد چند فاکتور می تواند مهم باشد. فیلمنامه که مهم ترین عامل است و در سالیان گذشته ثابت شده فیلم هایی که همه عوامل مختلف را برای فروش داشته اند اما داستان و فیلمنامه محکمی نداشتند مورد استقبال قرار نگرفتند. دومین عامل اجرای درست آن فیلمنامه است که یک اجرای اشتباه می تواند بهترین فیلمنامه ها را تبدیل به فیلمی ضعیف کند. عامل بعدی بازیگران هستند که اگر درست در جای خود قرار بگیرند باعث جذب مخاطب می شوند. یک عامل مهم دیگر می تواند ریتم فیلم و تدوین آن باشد. با اینکه ممکن است تماشاگر عادی شناختی از تدوین نداشته باشد ولی به طور ناخودآگاه تدوین فیلم و ریتم و شتاب درونی فیلم سهم بسیاری در جذب تماشاگر دارد و تبلیغات مناسب و عوامل کوچک و بزرگ دیگر که صحبت درباره آنها بحثی طولانی است مثل کیفیت پخش فیلم در سینماها، زمان اکران و... من پیش از ساخت «دایره زنگی» فقط به ساخت فیلمی که در حد سلیقه و نگاه خودم باشد فکر می کردم. فیلمی که بعد از ساخت، از ساختنش خوشحال باشم و احساس خجالت نکنم. این برایم بسیار مهم بود و اصلاً طی کار به اینکه از عواملی بهره بگیرم که باعث فروش شوند فکر نمی کردم. ما در مدت فیلمبرداری خیلی مواقع شده بود که بعضی از دوستان پیشنهاداتی داشتند برای گفتن دیالوگ هایی که باعث خنده زیاد می شد ولی چون آن طنز، طنز دلخواه من نبود و در سطح طنز فیلم نبود با آن مخالفت می کردم و البته از آن طرف اگر بداهه یی خوب بود استفاده می شد. الان خوشحالم فیلم در حالتی پرفروش شده که کاملاً مطابق با سلیقه ام است و از خواسته هایم چشم پوشی نکردم و این پرفروش شدن در این حالت برایم بسیار باارزش است.
- «دایره زنگی» در کلیت خود مثل یک پازل عمل می کند که در آن کنار هم قرار گرفتن داستان های کوچک فیلم یک کلیت اجتماعی را به وجود می آورد. این فرم روایی تا چه حد در اجرا درآمد و تا چه حد حتی از زمان طرح اولیه فیلمنامه مدنظرتان بوده است؟
این فرم روایی فیلمنامه یکی از مهم ترین بخش هایی بود که من باید در اجرا به آن توجه می کردم. در «دایره زنگی» شما هیچ وقت بی دلیل از یک سکانس به سکانس دیگر نمی روید و همیشه با یک شیء یا آدم یا ارتباط سکانس ها به هم ربط پیدا می کند که گاهی ربط این سکانس ها در فیلمنامه راحت ولی در اجرا سخت می شود. حتی در تدوین هم حفظ ربط این سکانس ها باعث محدودیت هایی برایمان می شد ولی در هر حال این فرمی بود که از ابتدا برای این فیلم انتخاب کرده بودیم و من تمام سعی ام را کردم که این فرم پازل گونه که بسیار هم آن را دوست داشتم حفظ شود. البته بعد از اعمال اصلاحیه ها ربط سکانس ها در چند مورد ناچاراً از دست رفت ولی در کل چندان محسوس نبود.
- آیا فیلم هایی را که با این ساختار روایی ساخته شده اند دیده اید؟
بله، ولی فرقی که وجود دارد در این است که معمولاً این فیلم ها دارای اپیزودهایی مجزا هستند که بعداً ارتباط میان این اپیزودها با اتصالاتی داستانی مشخص می شود ولی در دایره زنگی اتصالات سکانس به سکانس و پیوسته وجود دارد.
- به کدام یک از فیلم هایی که این ساختار روایی پازل گونه را داشته اند علاقه دارید؟
دو فیلم کراش (تصادف) و شورت کاتز (برش های کوتاه) از نمونه های معروف این نوع ساختار هستند.
- در این فرم روایی بسیاری از کاراکترها و بازیگران هم عرض هم قرار می گیرند. در انتخاب بازیگران «دایره زنگی» آیا این نکته را مدنظر داشتید که حضور یکی دیگری را تحت الشعاع قرار ندهد؟
بله این هم یکی از فاکتورهایی بود که در انتخاب بازیگر به آن توجه داشتم.
- نوعی یکدستی در بازی های فیلم به چشم می خورد که حتی شریفی نیا و مدیری شناخته شده را در کنار مثلاً امید روحانی نابازیگر قرار داده اید. چطور به این مساله رسیدید؟
برای من بازی بازیگران یکی از مهم ترین بخش های کارم است. بخشی که از آن نمی گذرم و حتی گاهی بازیگران شاید از این همه دقت خسته شوند. من در کنار بازیگران و همپای آنان یک بار نقش را در درون خودم بازی می کنم. چیزی که بسیار در گفت وگو با بازیگران بر آن تاکید داشتم این بود که میزان و نوع بازی شان سوای نقش با نوع بازی دیگر بازیگران هم باید همسان باشد حتی بازیگری که با آنها در هیچ جای فیلم بازی ندارد.
- پلان های رقص مدیری و شریفی نیا خیلی بامزه از کار درآمده بود آیا این حرکات بنا به خواسته شما انجام شد یا حاصل ذوق و طنازی خودشان بود؟
پلان های رقص جزء میزانسن های من بود و حتی در فیلمنامه هم نبود. یعنی زمانی که داشتم به عکس العمل این آدم ها به فیلم «خسرو» فکر می کردم عکس العمل این دو نفر را در برابر ریتم تند موسیقی فیلم به این شکل دیدم.
- دلیل اینکه برای تمام نقش ها- به استثنای امید روحانی- از بازیگران حرفه یی استفاده کرده اید چیست؟
من برای تمام نقش ها حتی نقش «شیرین» به بازیگر و چهره جدید فکر می کردم. البته چهره جدیدی که توانایی ایفای نقش را داشته باشد ولی فقط در دو مورد یعنی آقای امید روحانی و صابر ابر به نتیجه رسیدم و به همین دلیل به سراغ بازیگران حرفه یی رفتم و چون معمولاً در انتخاب ها با اولین یا دومین گزینه به نتیجه می رسیدیم همین شد که دیگر سراغ انتخاب های بعدی که احتمالاً ناشناخته تر بودند، نرفتیم و این اتفاق حتی در مورد نقش های کوتاه نیز افتاد.
-آیا الزامات اقتصادی شما را به استفاده از بازیگران حرفه یی سوق داده است؟
نه، چون انتخاب بازیگر کلاً به عهده خودم بود در معیارهایی که من برای انتخاب بازیگر داشتم این معیار اصلاً وجود نداشت و انتخاب این بازیگران با معیارها و فاکتورهای دیگری از جمله نزدیکی شان به نقش، توانایی شان و اخلاق حرفه یی بازیگر انجام شده حال چه این بازیگران جزء بازیگران پرفروش بوده اند یا خیر.
در ضمن معمولاً بهترین بهره گیری از حضور بازیگران در تبلیغات حین اکران صورت می گیرد که اگر استفاده از این بازیگران به خاطر فروش فیلم بود تهیه کننده قطعاً در تبلیغات قبل و زمان اکران از این قضیه استفاده می کرد که می بینید بیش از یک ماه اول، فیلم بدون تبلیغات اکران شد پس چنین نیتی از حضور بازیگران در فیلم نبوده است.
-فیلم به عنوان کار اول یک کارگردان تجربه سختی است. ترجیح نمی دادید با کار راحت تری فعالیت سینمایی تان را آغاز می کردید؟
نه، چون انجام این کار سخت را دوست داشتم. اتفاقاً قبل از ساخت، تعدادی از اهالی سینما که فیلمنامه را خوانده بودند به من می گفتند این فیلمنامه برای کار چندم هم سخت است چه برسد به کار اول. ولی تجربیاتی که از سریال هایم به دست آورده بودم و این سه سال کار نکردن و مطالعه کردن و صبر کردن برای ساخت این فیلم همه و همه برای من اطمینانی به وجود آورده بود که از ساخت این فیلمنامه سخت نترسم.
-به جز عنوان فیلمنامه نویس کار آیا اصغر فرهادی نقش دیگری در فیلم داشت؟
طبق قوانین ارشاد برای کارگردان های اول، آقای فرهادی مشاور کارگردان در این پروژه بودند، ولی او برای این قضیه قراردادی نبست. چون با اخلاق من از سر سریال هایم آشناست و می داند که دوست دارم خودم به تنهایی در مورد همه چیز تصمیم بگیرم و چون خودش هم این اخلاق را در مورد کارهایش دارد به خواسته من احترام می گذارد و معمولاً حتی اگر سر صحنه می آمد از نظر دادن راجع به کار من خودداری می کرد. البته بعد از دیدن راش ها به من گفت همین روندی که در پیش گرفتی خوب است و بعد از مونتاژ نهایی گفت فیلم را بسیار دوست دارد با آنکه در این گونه مواقع آدم بسیار سخت گیر و رکی است و تایید او بر فیلم برایم بسیار مهم و باارزش است.
-«دایره زندگی» یک کمدی آبرومند و موفق است که جدا از روند سخیف کمدی های این روزها است. برای رسیدن به این موضوع در چه زمینه یی بیشترین تلاش را کردید؟
برای رسیدن به این نوع طنز، سوای طنزی که در دیالوگ ها و موقعیت های فیلم است که به نظرم طنز مدرنی است و درکش هم شاید برای عده یی سخت باشد، در اجرا من برای درآوردن لحظات طنز و اینکه سطح طنز فیلم در جایی تنزل پیدا نکند بسیار تلاش کردم و این وجه کار برایم بسیار مهم بود و شاید سخت ترین بخش کار.
-آیا از شنیدن این حرف که «دایره زنگی» بیشتر از اینکه فیلم شما باشد فیلم اصغر فرهادی است دلخور نمی شوید؟
البته کسی جلوی من جرات نمی کند از این حرف ها بزند، (با خنده) ولی خارج از شوخی واقعیتش این است که این سوال شما برای من ریشه تاریخی دارد، از اولین سریالم این شایعات را می شنیدم. سر دو سریال بعدی ام کمتر شد و سر این فیلم دوباره ممکن است، گفته شده باشد ولی من هیچ وقت نه از شنیدن این حرف ها ناراحت می شوم و نه هیچ وقت جوابی به آنها داده ام، نه قبلاً و نه الان و این اولین بار است که دارم به آن جواب می دهم. علتش هم این است که به نظر من وقتی حرفی ریشه در حقیقت نداشته باشد و بر پایه حدس و گمان باشد آن حرف در زمره شایعات و حرف های خاله زنکی است (ببخشید ولی اصطلاح بهتری پیدا نکردم) که من هیچ علاقه یی به شرکت در این نوع حرف ها ندارم. وقتی کاری را در حضور جمعی بزرگ انجام داده یی دیگر نیاز به اثبات مجدد آن نیست ولی در کل چون معمولاً سعی می کنم از حرف ها و اتفاقات نتیجه یی مثبت بگیرم، نتیجه یی که از این شایعات می گیرم این است که حتماً کارم، کاری محکم و قابل دفاع شده است که آن را به اصغر فرهادی نسبت می دهند، اگر کار ضعیفی بود که چنین نتیجه یی نمی گرفتند و من نتیجه یی که از این حرف ها می گیرم برایم مهم است نه خود حرف ها و گوینده هایشان.
-از ساخته های آقای فرهادی کدام یک با سلیقه شما همخوانی دارد؟
«چهارشنبه سوری» فیلمی است که بسیار به آن علاقه دارم و البته تئاتری به نام «ماشین نشین ها» که در زمان دانشجویی و قبل از ازدواج مان آن را کار کردیم که هنوز عاشقانه آن کار را دوست دارم.
-آیا فیلم بعدی تان نیز در این حال و هوا خواهد بود؟
بدم نمی آید که فیلم بعدی ام طنز نباشد، چون در کل اجرای کار طنز بسیار سخت تر است.
-آیا دوباره فیلمنامه یی از اصغر فرهادی را جلوی دوربین خواهید برد؟
هیچ چیز مشخص نیست ولی اگر این گونه شود قطعاً دوباره شانس با من همراه بوده است.
-کدام بخش از شوخی های فیلم ایده شما بود و کدام ها در فیلمنامه وجود داشت؟
بخشی از طنزهای فیلم در فیلمنامه نبوده که حین اجرا به این طنز رسیدیم مثل همان پلان های رقص یا عکس العمل نیلوفر خوش خلق که چشم بچه اش را حین دیدن فیلم می بندد یا درآوردن کفش ها برای ورود به خانه عبدالله زاده یا نرسیدن بستنی به خانم رهنما در جمع همسایه ها یا پلان های دیش و پاهای آقای قاضی مرادی و مواردی دیگر که الان حضور ذهن ندارم که اینها در فیلمنامه نبوده و در اجرا درآمده است. ولی بقیه طنزهای کلامی و موقعیت های طنز در فیلمنامه بوده است.
-در فیلم بعدی تان دوست دارید دوباره با کدام یک از بازیگران «دایره زنگی» همکاری کنید؟
خوشحالم که هنگام کار کردن با این تعداد بازیگر آنقدر فضای دوستانه و خوبی در کار حاکم بود که بعد از اتمام کار، بازیگری نبود که حس کنم دیگر مایل نیستم با او کار کنم. ولی غیر از بازیگران دایره زنگی، بازیگری بود که در ابتدا قرار بود نقش شیرین را بازی کند، چهره یی جدید و بسیار مستعد؛ کسی که یک ماه عاشقانه آمد و در تمرین ها شرکت کرد و به نقش هم نزدیک شده بود ولی به دلایلی از جمله عدم هماهنگی با پروژه یی چندساله که در آن مشغول به بازی بود این همکاری شکل نگرفت. بسیار مایلم این بازیگر در کارهای بعدی من حضور داشته باشد.
-صادقانه بگویید از اینکه فیلم تان در جشنواره به نمایش درنیامد دلخور هستید؟
شاید آن زمان دلخور شدم آن هم مقطعی که پس از یک نمایش به خاطر اصلاحات مجدد، فیلم را از جشنواره بیرون آوردیم ولی بعد از گرفتن پروانه نمایش همه چیز را فراموش کردم.
وقتی فیلم را با تماشاگر می بینم و واکنش آنها را حین دیدن فیلم و این رابطه دو طرفه یی که بین فیلم و تماشاگران شکل گرفته و آنان صادقانه عکس العمل شان را نسبت به فیلم بروز می دهند و تماس های مکرر دوستان سینماگر و منتقدان که گاه بلافاصله بعد از دیدن فیلم تماس می گیرند، آنقدر برایم پشتوانه مهمی است که هیچ خاطره منفی یا شنیدن اظهارنظرهای مغرضانه نمی تواند این تصویر را مخدوش کند و خود فیلم با استقبال مردم و منتقدان به این اتفاقات و این گفته ها پاسخ می دهد.
-از چگونگی حضور فیلم تان در جشنواره کن بگویید. چرا در بخش مسابقه پذیرفته نشد؟
در زمان جشنواره در یک اکران خصوصی نماینده بخش نوعی نگاه جشنواره کن فیلم را دید. او ساختار فیلم را دوست داشت و فقط معتقد بود درک اتفاقات سریع فیلم برای تماشاگر خارجی، که باید زیرنویس را هم دنبال کند کمی سخت است و بعد از دیدن فیلم که آن زمان 120 دقیقه بود یعنی 10 دقیقه بیشتر از تایم کنونی فیلم، از من خواست اگر بتوانم کمی از اتفاقات و حوادث فرعی کار کم کنم تا فیلم برای تماشاگر خارجی قابل فهم تر شود و بعد آن را برای این بخش ارائه دهد که البته چون تکلیف فیلم تا اواخر اسفند چندان مشخص نبود هم من و هم آقای ساداتیان از اینکه فیلم را به شکل دی وی دی آماده کنیم و آن را به خارج از ایران ارسال کنیم نگران بودیم. در ضمن اینکه هر دو مایل بودیم فیلم پروانه نمایشش را بگیرد و بعد برای حضور در جشنواره ها اقدام کنیم و خود من ترجیح دادم از خیر این مساله به دلیل امنیت فیلم بگذرم. ولی الان نسخه یی از فیلم برای شرکت در بازار کن قرار است به پخش کننده فرانسوی کار سپرده شود.
-همکاری آقای فرهادی با تلویزیون بعد از حضورشان در سینما قطع شد همکاری شما به کجا خواهد کشید؟
اگر فیلمنامه خوب و محکمی به دستم برسد باز هم در تلویزیون کار خواهم کرد، کمااینکه در سینما هم تا فیلمنامه خوبی نداشته باشم کار نخواهم کرد. 
نام سریال: من یک مستاجرم
موضوع: طنز
سال تولید: 1383
کارگردان: پریسا بخت آور
تعداد قسمت ها: 10 قسمت
بازیگران: کتایون امیر ابراهیمی , سپند امیر سلیمانی , امیر جعفری , ریما رامین فر , نگار فروزنده , نیما تارخ , سعید اقا خانی , بهاره رهنما , الهام چرخنده
خلاصه داستان:
زمانه خانم که دارای ۵ الی ۶ واحد آپارتمان است برای گریز از تنهایی تصمیم می‌گیرد آنها را به زوجهایی جوان اجاره دهد. به همین منظور مسعود جوانی سرشار از شور و نشاط را به عنوان مباشر خود انتخاب می‌کند. جستجو و انتخاب زوج های جوان برای استقرار در آپارتمان های مذکور و شرط و شروط خاص زمانه خانم ماجراهای پیچیده ای را به وجود می آورد که دستمایه این مجموعة طنز قرار گرفته است.
++++++++++++++++++++++++++++
سرگشتگی بین سنت و مدرنیسم
نقد فیلم «دایره زنگی» ساخته پریسا بخت‌آور
«دایره زنگی» یک کمدی اجتماعی است که مضامین مورد علاقه پریسا بخت‌آور (کارگردان) و اصغر فرهادی (فیلمنامه‌نویس) را در خود دارد.
اصغر فرهادی با فیلمنامه‌های اجتماعی‌اش بارها علاقه خود را به چنین بسترهایی نشان داده است. پریسا بخت‌آور هم با مجموعه‌هایی تلویزیونی چون «من یک مستأجرم» نشان می‌دهد که به چنین مضامینی گرایش دارد.
فیلم «دایره زنگی» روایت تقابل سنت و مدرنیته در قالب برخوردهای افراد آپارتمان‌نشین است. در این میان ماهواره به عنوان عنصری مدرن این تقابل بین ساکنین آپارتمان را شکل می‌بخشد.
عده‌ای با توجه به تفکر سنتی، با ورود مظاهر مدرنیته به زندگیشان مخالف هستند، و عده‌ای دیگر به نحوی افسارگسیخته خود را به جلوه‌های مدرنیته سپرده‌اند. این افراط و تفریط‌ها که در زندگی ما ایرانی‌ها فراوان به چشم می‌خورد در فیلم «دایره زنگی» خوب به تصویر درآمده است.
فیلم نشان می‌دهد که در این آمیزش سنت و مدرنیته در جامعه، گرفتار ملغمه‌ای دشوار و فرساینده شده‌ایم؛ به طوری که جامعه‌ای داریم که نه سنتی است و نه مدرن، ولی در عین حال از هر دو هم چیزهایی دارد.
پدر مذهبی خانواده از طرفی مخالف نصب ماهواره است و از سویی دیگر اجازه فیلمسازی به پسرش می‌دهد. این نشان می‌دهد که حتی سنتی‌ترین آدم‌ها هم نمی‌توانند از جلوه‌های مدرنیسم بگریزند و به هر حال باید خود را با عصر رسانه‌ها و ارتباطات هماهنگ کنند.
البته فیلمساز حق را به هیچ کدام از گروه نمی‌دهد، نه در مذمت ماهواره شعار می‌دهد و نه دفاعی از استفاده افسارگسیخته از آن می‌کند. بلکه این پدیده تکنولوژیک و اجتماعی را تحلیل می‌کند و نکات مثبت و منفی‌اش را در قالب لحظاتی کمدی جان می‌بخشد.
از طرفی فیلمساز نشان می‌دهد که زمانه افکار سنتی که دیش را بدتر از کلمه هم‌وزن آن می‌داند، گذشته است. از سویی دیگر، اینکه برنامه‌های ماهواره بخواهد مهم‌ترین اوقات یک خانواده را پر کند و برنامه‌هایش به عنوان تنها الگوی همیشه در دسترس خانواده‌ها مطرح شود، به صلاح نیست.
برخی از لحظات کمیک فیلم موفق هستند، مثل دعوای دستهجمعی در پشت‌بام یا جریان پیژامه‌ای که در ماشین «بهاره رهنما» پیدا می‌شود. برخی از صحنه‌های فیلم هم موفق نیست، مثل جایی که بهاره رهنما با صدای مردانه به خانه دختر زنگ می‌زند که نه تنها کمیک نیست، بلکه صحنه‌ای اغراق‌آمیز و غیرواقعی به نظر می‌رسد.
فیلمساز از پرشماری کاراکترهای فیلم به خوبی در خلق کمدی کمک می‌گیرد و لحظاتی مؤثر از کمدی اسلپ استیک (بزن و بکوب) را خلق می‌کند. این نوع کمدی را در دعواهای دستهجمعی ساکنین آپارتمان بارها دیده‌ایم.
در صحنه‌های مختلف فیلم می‌بینیم که فرزندان خانواده‌ها بین جلوه‌های مدرن زندگی و تفکرات سنتی والدینشان سردرگم هستند. این مسئله گاه موجب ایجاد تضاد شدیدی بین نسل جدید و نسل گذشته می‌شود و در این میان جوانان به گمگشتگانی می‌مانند که مسیر درست زندگی را نمی‌یابند. چرا که خود والدین هم گاهی اوقات این مسیر را به درستی نمی‌شناسند و نمی‌توانند به آنها توصیه‌ای درست و به‌روز کنند. فیلم همانقدر که تعصب را غیر دموکراتیک و غیرمنطقی نشان می‌دهد، آزادی بی‌حد و حصر را هم بحران‌زا و منحرف کننده می‌داند.
کاراکتر «شیرین» (باران کوثری) هم نمادی از جوانان گمگشته امروزی است که به بزهکاری روی آورده‌اند. فیلمساز و فیلنامه‌نویس تا انتهای فیلم ماهیت کاراکتر شیرین را بر تماشاگر آشکار نمی‌کند و وقتی در پایان می‌فهمیم شیرین بزهکار است دچار نوعی غافلگیری جذاب می‌شویم. چرا که شیرین که در سراسر فیلم نقش دختری عاشق را بازی کرده به پسر و حتی به تماشاگر هم رودست می‌زند و در انتها تماشاگر را غافلگیر می‌کند.
نمای انتهایی فیلم که اتوبوسی را نشان می‌دهد که شیرین داخل آن است و پلیس دستور توقف آن را می‌دهد، ما را به این فکر می‌اندازد که نسل جوان و گمگشته ما بالاخره چگونه راه نجات را پیدا می‌کند. آیا تنها عوامل بازدارنده‌ای چون پلیس و اجرای قانون اکتفا می‌کند یا اینکه جوانان ما باید از داخل خانواده و جامعه‌شان احیا شوند.
بیشتر فیلم در فضای داخلی آپارتمان‌ها می‌گذرد، ولی کارگردانی پریسا بخت‌آور و استفاده از نماهای متنوع و حرکت‌های دوربین باعث می‌شود که فیلم خسته کننده نباشد و جذابیت خود را از دست ندهد.
مهران مدیری بار دیگر توانایی خود را در اجرای کاراکترهای کمدی به رخ می‌کشد. کافی است نقش او را در این فیلم با نقش او در سریال «مرد هزارچهره» مقایسه کنیم. می‌بینیم که دو نقش ویژگی‌های کاملاً متضادی دارند و مدیری در هر دو نقش موفق است. این نشان از توانایی‌های گسترده و برجسته این بازیگر دارد.
محمدرضا شریفی‌نیا و امین حیایی هم مثل همیشه در نقش‌های کمیک خود موفق هستند و بهاره رهنما هم نشان می‌دهد که علاوه بر نقش‌های جدی در نقش‌های کمیک هم توانایی‌های بسیاری دارد. کافی است به بازی خوب او در این فیلم و نیز سریال «مرد هزار چهره» دوباره دقت کنیم. امید روحانی هم در نقش مرد مذهبی بازی متوسطی ارائه می‌کند که به پای بازی خوبش در «کارگران مشغول کارند» نمی‌رسد. گوهر خیراندیش هم نقش تکراری همسر مرد مذهبی را بازی می‌کند که تکرار این نقش نمی‌تواند برای او امتیازی قابل اعتنا به شمار آید.
در مجموع «دایره زنگی» به عنوان فیلم اول خانم پریسا بخت‌آور نمره قبولی می‌گیرد؛ هر چند با کمدی‌های آپارتمانی برجسته‌ای چون «اجاره‌نشین‌ها» (داریوش مهرجویی) آشکارا فاصله زیادی با کیفیت مطلوب دارد، ولی می‌توان به آینده فیلسازی خانم بخت‌آور امیدوار بود.
++++++++++++++++++++++++++++
- نقد فیلم گاوچران کوچک ساخته جرمیاس موریرا فیلهو
- نقد سریال حانیه ساخته جلال دهقانی اشکذری
- فیلم جرمیا جانسون ساخته سیدنی پولاک
- نقد فیلم پرواز فونیکس ساخته جان مور
- نقد فیلم لونا مهمانی از دریا ساخته دان مک بریتی
- نقد فیلم درست به هدف ساخته جان بورمن
- فیلم دزدان دریایی ساخته سئوک هون لی
- نقد فیلم خانواده آشپز ساخته تینا ون ترابن
- فیلم جنگل تخته سیاه ساخته ریچارد بروکس
- نقد فیلم مترو ساخته آنتون مگردیشو
- نقد فیلم جک کانگورو ساخته دیوید مک نالی
- فیلم خوشبختی برای ما ساخته زنزو ماتسویاما
- نقد فیلم آرواره ها 2 ساخته جین نات وارک
- فیلم موزه پر ماجرا ساخته رابرت استیونسون
- نقد فیلم روشنایی می آید ساخته سایمون ابود
جستجو های خوانندگان وبلاگ رها ماهرو : نسبت فرهاد اصلانی و
باران کوثری باهم . داستان فیلم ابد ویک روز . فیلم ابد و یک روز نقد .
دانلود فیلم ابد و یک روز . سعید روستایی بیوگرافی . تحلیل فیلم ابد و یک
روز . ابدو یک روز . گاوچران کوچک . موضوع فیلم بیداری . روایتی از زندگی
سعیدروستایی . داستان وموضوع ابد ویک روز چیست . روزگار تریفید ویکی پدیا .
خلاصه فیلم ابد و یک روز . محمد رضا در فیلم خبر خاصی نیس . فراستی و ابدو
یک روز