جایزه بهترین بازیگر سومین دوره جوایز سینمایی گلدن گلوبال مالزی

سارا بهرامی برای ایفای نقش در فیلم سینمایی «دارکوب» جایزه بهترین بازیگر سومین دوره جوایز سینمایی گلدن گلوبال مالزی را دریافت کرد.

فیلم سینمایی «دارکوب» به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی در ۶ بخش بهترین فیلم، بهترین کارگردان، بهترین بازیگر زن، بهترین بازیگر مرد، بهترین بازیگر مکمل زن و بهترین بازیگر مکمل مرد نامزد دریافت جایزه از سومین دوره جوایز گلدن گلوبال مالزی شده بود که در مراسم اختتامیه، سارا بهرامی توانست جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کند.

این فیلم چند روز قبل نیز جایزه بهترین فیلم از نگاه منتقدان و خبرنگاران سینمایی را از جشنواره زردآلوی طلایی ارمنستان را دریافت کرده بود.

عرضه بین‌المللی دارکوب برعهده موسسه هنر هفتم با مدیریت علیرضا شاهرخی است.

مهناز افشار، سارا بهرامی، هادی حجازی‌فر، نگار عابدی و با حضور جمشید هاشم‌پور و امین حیایی بازیگران «دارکوب» هستند.

سال گذشته حامد بهداد برای بازی در فیلم «سد معبر» موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر مرد از این جوایز سینمایی شده بود.

فیلم سینمایی «آذر» ساخته محمد حمزه‌ای در بیستمین جشنواره فیلم لندن حضور دارد.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، فیلم سینمایی آذر ساخته محمد حمزه‌ای و به تهیه کنندگی نیکی کریمی در بیستمین جشنواره فیلم «رنگین کمان» لندن حضور دارد.

فیلم آذر تاکنون در جشنواره‌های بین‌المللی ونکوور، فیلم‌های ایرانی دالاس شید (تگزاس)، فیلم‌های ایرانی سینه ایران (تورنتو)، فیلم دوبی، فیلم تیبورن (آمریکا)، فیلم‌های آسیایی بارسلون کاساآسیا و … حضور داشته است.

این رویداد فرهنگی به عنوان خواهرخواندگی فستیوال فیلم داکا – بنگلادش از ۳۰ تیر تا ۶ مرداد برابر با ۲۱ تا ۲۸ جولای در لندن برگزار می‌شود.

فیلم «آذر» در هفدهمین دوره جشنواره داکا در بخش سینمای جهان نیز حضور داشته است.

فیلمبرداری فیلم سینمایی «سرزمین آبی» به پایان رسید

فیلمبرداری فیلم سینمایی «سرزمین آبی» به پایان رسید و مراحل پس از تولید آن در سه کشور اروپایی آغاز شده است.

با پایان فیلمبرداری فیلم سینمایی «سرزمین آبی» به کارگردانی علی فخر موسوی و تهیه‌کنندگی سیدرضا محقق در شهر سوادکوه استان مازندران، مراحل پس از تولید این فیلم در سه کشور جمهوری چک، اکراین و ایتالیا آغاز شد.

این فیلم، تولید مشترک سینمای ایران و جمهوری چک است که با همکاری کمپانی‌هایی از کشورهای اکراین و ایتالیا به صورت کامل در بخش خصوصی ساخته شده است و طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده اکران عمومی خود را از اروپا و آمریکای شمالی آغاز خواهد کرد.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: آرش پیرو، پس از مشکلاتی، تهران را به مقصد روستایی مرزی ترک می‌کند. در روستا به کشف پازل‌هایی از گذشته می‌پردازد.

محمدرضا رهبری، منوچهر آذر، بهزاد دورانی، سحر عبدالهی، محمد جهان‌شاهی، فریبرز علی‌اکبرپور، آرزو ابی‌زاده، مریم جنگروی و محمد اعلایی بازیگران «سرزمین آبی» هستند.

چهار فیلم کانون در کارتون کلاب ایتالیا به نمایش درآمد

تهران-ایرنا- چهار فیلم پویانمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در بخش مسابقه‌ سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی کارتون کلاب (Cartoon Club Award) ایتالیا نمایش داده شد.

به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، پویانمایی کوتاه «ماهیگیر و بهار» به کارگردانی سیدحسن سلطانی، «گرگم و گله می‌برم» اثر امیرهوشنگ معین، «باد دوچرخه سوار» ساخته نازنین سبحان‌سربندی و «کاش یک برادر داشتم» به کارگردانی ناهید شمس‌دوست در این جشنواره به نمایش در آمد.

جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کارتونی و کمیک و بازی‌های کارتون کلاب ایتالیا که از سال ۱۹۸۵ راه‌اندازی شده است تاثیر قابل توجه‌ای برای فیلم‌های انیمیشن، کوتاه و به‌ویژه داستان، آموزشی، تجربی، با گرافیک کامپیوتری داشته است.

این جشنواره هم‌چنین محل برگزاری نشست‌های مختلف با نویسندگان و فیلم‌سازان است و یک بازار نمایشگاهی با نام Riminicomix دارد که ویژه‌ی فیلم‌های کمیک و ابزار آن است.

سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کارتونی کارتون کلاب از ۲۲ تا ۳۰ تیر ۱۳۹۸ (۱۳ تا ۲۱ ژوییه ۲۰۱۹) در شهر ریمینی ایتالیا در حال برگزاری است و فیلم‌هایی از کشور ایران، لهستان، روسیه، سوییس، ایتالیا، آرژانتین، آلمان، سنگاپور، هلند، فنلاند، بلژیک، فرانسه، پرتغال، اسپانیا، گرجستان، سوئد، انگلستان، چین، بلغارستان، استونی و هند در آن نمایش داده می‌شود.

گفتنی است مسابقه فیلم‌های انیمیشن ساخته دانش‌آموزان دبیرستانی، دوره‌های دانشگاه و مدارس فیلم انیمیشن (Sig Rossi Award)، مسابقه فیلم‌های ساخت کودکان (Cartoon Jury Award)، مسابقه انیمیشن فیلم‌های ویژه‌ی کودکان (Cartoon Kids Award) و چشم‌انداز از بخش‌های این جشنواره است.

اجرای نمایش «مبارک و قالیچه پرنده» در مرکز تئاتر کانون

نمایش زنده، عروسکی «مبارک و قالیچه پرنده» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی حامد زحمتکش از ۳۰ تیر ۱۳۹۸ در مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون به روی صحنه می‌رود.

این نمایش برای کودکان بالای ۶ سال مناسب است و در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی به عنوان برگزیده انتخاب شده است.

خلاصه نمایش «مبارک و قالیچه پرنده» از این قرار است که در سال‌های اخیر محله‌ها دچار تغییر شده‌اند و مبارک بابای خیمه را به محله قدیمی‌شان برده تا او را متوجه تغییرات کند دراین میان خودش نیز تصمیم به تغییر می‌گیرد و می‌خواهد آدم گنده‌ای شود، قدم در این راه می‌گذارد که با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود و ادامه ماجرا....

آهنگ‌ساز این اثر امیرحسین انصافی است و نوازندگی تار، کمانچه و ضبط استودیو را رامین عبدالهی بر عهده دارد. همچنین ترانه‌سرایی نمایش «مبارک و قالیچه پرنده» را نسرین خنجری و امیرحسین انصافی، طراحی و ساخت ماسک و عروسک را هانیه زحمتکش و الهه میرزایی و طراحی نور را محمدرضا شاملوفرد بر عهده دارند.

در همین حال، شکیبا خداداده، سوره قدمی، امین روزبهانی، مانی زحمتکش به‌عنوان مدیران صحنه‌ی این نمایش همکاری می‌کنند و مونا سربندی، طهمورث ایرانشاهی، رسول قنبری، مرضیه دهقان‌پور و حامد زحمتکش بازیگران و عروسک‌گردانان «مبارک و قالیچه پرنده» هستند.

این نمایش از روز ۳۰ تیر هر روز به جز شنبه‌ها صبح‌ها ساعت ۱۰ ویژه مدارس و مهدهای کودک و ساعت ۲۰:۳۰ برای عموم در سالن گلستان مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در پاک لاله تهران اجرا و جایگزین نمایش «کچل کفترباز» می‌شود.

علاقه‌مندان می‌توانند برای خرید اینترنتی بلیت به سایت تیوال به نشانی www.tiwall.com مراجعه کنند و یا برای دریافت اطلاعات بیش‌تر و ذخیره بلیت با شماره تلفن‌های ۰۲۱۸۸۹۶۶۱۱۹ و ۰۹۰۳۴۹۹۰۲۸۵ تماس بگیرند.

اما هر دو بار دیر رسیدند

تهران- ایرنا- کارگردان مستند «ثانیه‌ها» که امشب از شبکه مستند پخش می‌شود گفت: دو بار برای زنده ماندن همسرم که سرطان داشت اورژانس را خبر کردم اما هر دو بار دیر رسیدند، این مستند را به همین خاطر ساختم، برای نخستین بار است که پس از یک سال فیلمی ۵۰ دقیقه‌ای درباره اورژانس ساخته شد.

سومین جشنواره تلویزیونی مستند سیما از هفته گذشته با پخش آثار راه یافته به مسابقه کار خود را آغاز کرده است. آثار پذیرفته شده هر روز از شنبه تا چهارشنبه، ساعت ۱۹ در شبکه مستند به نمایش در می‌آید.

مژگان صیادی کارگردان فیلم مستند «ثانیه‌ها» که امشب از شبکه مستند سیما پخش خواهد به ایرنا گفت: من متولد سال ۱۳۴۸ و دانش آموخته عکاسی و گریم هستم. مدت ۲۰ سال سابقه کار سینمایی و تلویزیونی دارم. به صورت حرفه‌ای به عنوان دستیار گریم عبدالله اسکندری با فیلم سینمایی سعید سهیلی وارد سینما شدم. پس از آن ترجیح دادم در کنار همسرم مرتضی ندائی در حوزه مستند فعالیت کنم. این همکاری ۱۵ سال ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۳۹۳ همسرم به دلیل ابتلاء به بیماری سرطان دیگر توان ادامه کار نیافت و متأسفانه در فروردین سال ۱۳۹۴ ما را برای همیشه تنها گذاشت. این پایان اما آغاز فعالیت مستقل من شد.
وی همچنین افزود: در سال ۱۳۹۶ فیلمی با عنوان ۵۰ سالگی از زندگی خانواده‌ام تهیه کردم که کارگردانی آن را فرزند ارشدم صبا ندائی انجام داد. ۵۰ سالگی فیلمی با محوریت زندگی و بیماری همسرم بود که به عنوان یکی از فیلم‌های منتخب جشنواره حقیقت با استقبال خوبی از سوی تماشاگران و متولیان جشنواره مواجه شد و موفق به کسب دو جایزه تهیه کنندگی و بهترین کارگردانی گردید. همین طور در جشنواره تصویر سال، جایزه بهترین کارگردانی زیر ۲۵ سال را از آن خود کرد.

ثانیه‌ها مستندی از عملکرد اورژانس
صیادی درباره دغدغه اصلی خود برای ساخت مستند ثانیه‌ها اظهار داشت: موضوع این کار دغدغه خودم بود. در طی بیماری همسرم دوبار به اورژانس نیاز پیدا کردیم و با اینکه فاصله اورژانس تا خانه ما زیاد نبود اما دیر رسید. همین موجب پرسشی در ذهن من شد که چه دلایلی منجر به دیر رسیدن اورژانس می‌شود. پس از آغاز این کار به تدریج متوجه شدم که گاهی قضاوت‌های ما درباره اورژانس ناعادلانه است. هر چند عملکرد اورژانس نیز ضعف‌هایی دارد اما تلاش سازمان اورژانس برای خدمت به مردم علیرغم چالش‌های موجود ستودنی است.

وی ادامه داد: مشکلاتی همچون ترافیک، ناوگان فرسوده و تعداد کم ناوگان‌ها نسبت به جمعیت شهر تهران از جمله مسائلی است که عملکرد اورژانس را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما در سال‌های اخیر عملکرد آن بسیار مثبت بوده و از لحاظ فرماندهی و تجهیز ناوگان به سمت رشد حرکت کرده است.

کارگردان ثانیه‌ها تأکید داشت: هر چند من با پیش فرض‌هایی وارد این کار شدم اما تصوراتم درباره اورژانس در فرایند ساخت این فیلم تغییر کرد و دریافتم مدیریت و بودجه خوب موجب عملکرد مطلوب می‌شود.
سازنده مستند ثانیه‌ها گفت: نجات فرد آسیب دیده تنها در یک محدوده زمانی خاص تقریباً ده دقیقه، امکان پذیر است که به آن زمان طلایی می‌گویند. اگر در این زمان طلایی تکنسین‌های اورژانس خود را به موقع برسانند مصدوم نجات می‌یابد، در غیر این صورت فرد مصدوم حتی اگر زنده بماند آسیب‌های جدی می بیند. بنابراین، ثانیه‌ها هم برای نجات جان فرد آسیب دیده، ارزشمبا ند می‌شوند.

از ۹۶ تا ۹۷ با اورژانس
وی با تأکید بر اینکه کمی بودجه یکی از عوامل کندی ساخت فیلم ثانیه‌ها بود ادامه داد: حدد دو ماه مرحله تحقیق این مستند طول کشید. سپس وقفه‌ای برای هماهنگی با سازمان صدا و سیما، تنظیم قرارداد و تعیین بودجه و رسیدن آن به دست من ایجاد شد. از طرفی هم بودجه سازمان، بودجه کافی برای تولید فیلم نیست و باید عواملی را پیدا کرد که راضی شوند با کمترین هزینه وارد کار شوند و همین زمان بر است. مجموع این عوامل موجب طول کشیدن ساخت فیلم شد. اما پروسه فیلمبرداری ۲۱ روز و تدوین سه الی چهارماه طول کشید.

صیادی افزود: کار ساخت این فیلم در سال ۱۳۹۶ آغاز و سال ۱۳۹۷ تمام شد.
سازنده فیلم ثانیه‌ها درباره سختی‌های ساخت این کار نیز گفت: مهمترین سختی این بود که باید ساعت‌ها در مقر فرماندهی، منتظر می‌ماندیم که به صورت اتفاقی مأموریتی به اورژانس بخورد که حساسیت زا نباشد و ما بتوانیم با تکنسین‌های اورژانس همراه شویم. چون ما اجازه خانواده مصدوم را برای ورود به خانه آنها نداشتیم بنابراین نمی‌شد با تکنسین‌های اورژانس وارد خانه مصدوم شویم و تنها در صورت بروز اتفاق در مکان‌های عمومی چون درمانگاه‌ها یا خیابان‌ها اجازه همراهی با اورژانس را داشتیم. اما سازمان اورژانس با ما همکاری خوبی کردند و با ما هماهنگ بودند که موجب شد تا سختی کار کاهش یابد. برای مثال برای تصویربرداری اورژانس هوایی، سازمان اورژانس امکاناتش را در اختیار ما قرار داد و ما را به ایلام برد. چون در آنجا هلی کوپتر در اختیار خود سازمان اورژانس بود اما در تهران هلی کوپترها در پادگان بود و مراحل هماهنگی اش زمان‌بر بود. از این رو، خود اورژانس پیشنهاد داد تا از اورژانس هوایی در ایلام تصویربرداری کنیم و برای این کار، تمام امکانات را در اختیار ما قرار دادند.

بارویکرد منتقدانه جلو رفتم

وی افزود: ما جایی را برای اورژانس هوایی انتخاب کردیم که بیشترین عملیات هوایی را داشت ولی در تهران به دلیل نزدیکی بیمارستان‌ها کمتر به اورژانس هوایی نیاز بود و ما باید مدت‌ها صبر می‌کردیم تا این امکان پیش آید. بنابراین بهترین شکلش انتخاب شهری بود که محروم باشد و بیمارستان‌ها از شهر دور و از اورژانس هوایی بهره مند باشند. بنابراین گزینه ایلام بهترین انتخاب بود.

صیادی ادامه داد: هر چند من در ابتدا با نگرشی بدبینانه کار را آغاز کردم اما وقتی در فرایند کار در کنار بچه‌های اورژانس قرار گرفتم و به آنها نزدیک شدم شاهد زحمت و تلاش‌شان بودم. ناوگان اورژانس هوایی ایران قبلاً دو تا هلی کوپتر داشت اما در حال حاضر ۳۸ هلی کوپتر دارد که در تهران تمرکز نکرده است بلکه بیشتر مراکز را به این ناوگان هوایی تجهیز کرده است. بنابراین من فیلمساز ناگزیر از دیدن این رشد هستم و نمی‌شود نگاه تشویقی به این سازمان نداشته باشم. البته رویکرد انتقادی هم در فیلم داشتم و چالش‌هایی که حتی رئیس سازمان اورژانس به آنها اذعان دارد مورد توجه قرار گرفته است. مسائلی نظیر کمی بودجه، ترافیک، نبود فرهنگ مناسب و فقدان فرهنگ سازی و نبود امنیت برای تکنسین‌ها از جمله مسائلی است که کار اورژانس را سخت کرده است. برای مثال نبود امنیت برای تکنسین‌ها موجب شده تا از تکنسین خانم در عملیات‌های نجات استفاده نشود.

اولین فیلم مستند درباره با اورژانس
وی درباره تأثیر این فیلم مستند اظهار کرد: این فیلم موجب دیده شدن کار اورژانس و تشویق این سازمان می‌شود. این برای نخستین بار است که یک فیلم ۵۰ دقیقه‌ای به تنهایی درباره اورژانس ساخته می‌گردد.

صیادی همچنین مخاطبان اصلی این فیلم را مردم دانست و گفت: البته مدیران هم مخاطبان خاص این فیلم هستند که نتیجه تلاش و عملکرد مثبت و منفی خود را در این فیلم خواهند دید.

او همچنین افزود: اورژانس سازمانی است که هر کس در هر مقامی بدان نیاز پیدا می‌کند. بنابراین باید روند کارش را تسهیل کرد. بودجه، تجهیز ناوگان، تهیه زیر ساخت‌ها، هماهنگی بین ارگان‌ها، داشتن لاین مخصوص اورژانس و امداد در خیابان‌ها و استفاده سریع از ماشین‌های برف روب در هنگام بارش برف موجب تسریع امدادرسانی و سهولت کار اورژانس می‌شود. بنابراین نمی‌توان مسئولیت امداد را تنها بر عهده سازمان اورژانس گذاشت و هماهنگی بین نهادها در این باره مهم است.
کارگردان مستند ثانیه‌ها درباره نحوه حضور دوربین در این فیلم گفت: در این فیلم، دوربین مشاهده گر و روایتگر است و ما دخالتی نکردیم. البته در جاهایی نیز به دلیل کمبود بودجه و اهمیت زمان، مجبور بودیم از آرشیو خود اورژانس استفاده کنیم که در فیلم مشخص است.
صیادی همچنین در اظهاراتی درباره جشنواره تلویزیونی مستند افزود: وجود چنین جشنواره‌هایی خوب است. چون مردم بدون حضور در سینما و از منزل یا محل کار توان شرکت در این جشنواره را دارند. آنها می‌توانند پای تلویزیون بنشینند و مستند ببینند. از این رو مخاطبان این جشنواره تنها عده‌ای محدود و مخاطبانی خاص نیستند. همچنین در یک جشنواره، فیلم کارگردان از بین صدها فیلم انتخاب می‌شود و از این رو همین برگزیدن شدن فیلم برای حضور در رقابت در جشنواره، مایه خوشحالی و مباهات است.

وی همچنین گفت: جنبه مهم این جشنواره مستند این است که فیلم من برای تلویزیون ساخته شد و قرار بود در آینده‌ای نزدیک در برنامه به اضافه مستند نمایش داده شود اما این جشنواره موجب شد تا فیلم من زودتر از آن، آن هم سه بار توسط مردم در این جشنواره دیده شود.
وی همچنین اظهار داشت: بخش آرای مردمی نیز از جذاب ترین بخش‌های این جشنواره است آرای مردمی از این جهت اهمیت دارد که نظرات شأن چه مثبت و چه منفی موجب رشد کیفی کار فیلمساز می‌شود.همچنین مخاطبان ما مردم هستند.
کارگردان مستند ثانیه‌ها در آخر درباره کار بعدی خود گفت: در حال حاضر به اتفاق یکی از همکارانم به صورت مشترک مشغول تهیه کنندگی و کارگردانی فیلمی با عنوان «شهری که بود» هستیم که ممکن است نام آن تغییر یابد.

به گفته صیادی، این فیلم درباره شهرستان پل دختر پس از سیل ۱۳۹۸ و یک کار بلند ۷۰ دقیقه‌ای برای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است.

لعیا زنگنه پس از ۲۷ سال

لعیا زنگنه پس از ۲۷ سال دوری از تئاتر با نمایش «اتینا» به نویسندگی رسول کاهانی و کارگردانی حسین دِیردار و تهیه‌کنندگی مشترک محمدرضا یوسف زاده و محدثه کاظمی در تماشاخانه مهرگان به صحنه می‌رود.

بنا بر گزارش روابط عمومی نمایش اتینا، لعیا زنگنه بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که نخستین حضور حرفه ای خود بر صحنه تئاتر را با علی رفیعی در نمایش یادگار سال‌های شن در سال ۱۳۷۱ تجربه کرده است، فارغ التحصیل دانشگاه هنر تهران رشته نمایش بوده و با هدایت محمد علی کشاورز و ثریا قاسمی وارد عرصه تلویزیون شد.

در کارنامه کاری وی می توان به همکاری با کارگردانان به نامی چون عباس کیارستمی، مسعود کیمیایی، کمال تبریزی، داریوش فرهنگ، محمد علی سجادی، سیروس الوند، بهرنگ توفیقی، جواد افشار، حمید لبخنده، حسن فتحی، مسعود آب پرور اشاره کرد.
نمایش اتینا از ۱۰ مرداد در تماشاخانه مهرگان به نویسندگی رسول کاهانی و کارگردانی حسین دیردار به روی صحنه خواهد رفت و بلیت فروشی این اثر نمایشی به زودی برای مخاطبین باز خواهد شد.

آخرین ضرباهنگ قلبش برای کوچ ابدی نواخت... علیرضا مرادی

 سلام استاد مشایخی که حالا دیگر نیستی ...- علیرضا مرادی*
 همین که سیزدهم فروردین رسید، چشم‌هایش تا آخرین درجه دیدن باز شد، گوش‌هایش به اندازه 84 سال شنید، ساعت 9 شب که تمام شد، جمشید هم تمام شد، آخرین ضرباهنگ قلبش برای کوچ ابدی نواخت و به دنیای خاکی بدرودی جاودانه گفت.

سیزدهم فروردین سال 1398. وقتی نوروز غرق در انبوه اخبار سیل در کشور بود و باز وقتی که برخی در روز طبیعت سرگرم تفریح در پارک و فضاهای سبز بودند، «کمال الملک» نه این بار در قامت یک نقاش که در هیبت بازیگر و استاد از دنیا رفت.
جمشید مشایخی دم دم‌های شب 13 فروردین 98 با هیکلی که نحیف از بیماری شده بود در بیمارستان درگذشت. او رفت تا حالا به زعم پرویز پرستویی از 5 تن سینمای ایران یک تن دیگر هم کم شود. دقایقی بعد هم اشک‌های فراوانی در چشمان هزاران نفر از خانواده تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران حلقه زد.
آنهایی که حالا سن و سالی ازشان گذشته است احتمالا به یاد می آورند گرمای مرداد ماه 1339 را که برای نخستین بار جمشید در صحنه تئاتر ظاهر شد، در کنار «جمیله شیخی»، «جمشید لایق»، «اسماعیل شنگله»، «پرویز کاردان» و «علی نصیریان».
آنهایی هم که علاقمند به سینمای فلسفی باشند احتمالا «گاو» را خوب به یاد دارند با حضور بازیگر جوان آن سال‌های سینما یعنی جمشید مشایخی، در کنار بازی به یاد ماندنی مرحوم عزت‌الله انتظامی. خوب درخشید جمشید و نشان داد که بازیگری با شمایل زیبا ظهور کرده است.
تا قبل از انقلاب و سال 57 کارنامه خوبی در تئاتر و سینما برای خود دست و پا کرد. انقلاب هم که شد هر چند در تلویزیون و تئاتر تا مدتی کم کار شد اما خیلی زود و در سال 59 در فیلم «گفت هرسه نفرشان» ساخته غلامعلی عرفان ظاهر شد.
اما 50 سالگی برای استاد مشایخی سال متفاوتی بود. او علاوه بر ایفای نقش کما‌ل الملک نقاش مطرح ایران در سال 1363 سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره نوپای آن سال‌های فیلم فجر را نیز از آن خود کرد و این شد اولین و آخرین سیمرغ جمشید که در سن 50 سالگی برایش رقم خورد.
سال 1367 و بازی در نقش رضا خوشنویس (شخصیت اصلی مجموعه هزاردستان) از او شهرتی به مراتب بیشتر از قبل در میان توده مردم دست و پا کرد. مرحوم علی حاتمی با خوش سلیقه‌گی محض 5 تن سینمای ایران را در هزاردستان دور هم جمع کرده بود. از جمشید مشایخی، عزت‌الله انتظامی و محمدعلی کشاورز تا علی نصیریان و داوود رشیدی. خوش درخشیدند تا سال‌ها بعد بازیگری از نسلی دیگر، آنها را 5 تن سینمای ایران ملقب کند.
حالا جمشید در قامت استاد در نقش‌های مختلف بازی می‌کرد. عدد آثار سینمایی‌اش هرچند روی 99 ماند و به 100 نرسید اما جمع نقش‌هایش از 200 مورد بالا زد و به نوعی رکورد دارنیز شد.
آنهایی که در آمار نمایش‌های تاریخی و سینمایی ایران دستی پژوهشی و قلمی در گردش دارند، فیلم سینمایی «شازده احتجاب» ساخته بهمن فرمان آرا و «بزرگ آقا» در نمایش میراث کارِ بهرام بیضایی را به یاد می آورند که جمشید در هر دو خوش درخشید. یکی در جوانی و دیگری در میانسالی.
او حالا در دوران کهن سالی سفیر هم شد. سال 93 سفیر سلامت چشم و بینایی و سال 94 سفیر سلامت از سوی وزارت بهداشت و دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران. اتفاقا برای سفیر شدن تندیس سلامت هم گرفت استاد.
سال 1395 «بن‌بست وثوق» شد آخرین بازی سینمایی‌اش. یک سال بعد هم در مجموعه «در جستجوی آرامش» که برای شبکه تهران ساخته شده بود بازی کرد. این هم شد خاتمه حضورش در تلویزیون.
حالا امروز ساعت 9 شب روز 13 فروردین 1398. در صفحه اینستاگرام جمشید مشایخی که توسط فرزندانش اداره می‌شود پیامی منتشر شد. کوتاه بود. «پدر ما ساعت 9 شبِ امشب 13/فروردین/1398 در نهایت آرامش به سفر ابدی رفت. تشکر ویژه از همهٔ عزیزانی که همواره به ایشان لطف و محبت داشتند. روح ایشان شاد و یادش گرامی باد. نادر، نغمه و سام مشایخی.»
و امروز 17 فروردین سال 1398. تالار وحدت شد سکانس پایانی استاد با حضور همه اهالی سینما، تئاتر و تلویزیون. و بهشت زهرا خانه ابدی.
سلام استاد جمشید مشایخی. ممنونیم بابت خاطره‌هایی که برایمان ساخته‌ای و حالا ... خودت نیستی.
*خبرنگار ایرنا