رها ماهرو

رها ماهرو

منتقد سینما و تلویزیون
رها ماهرو

رها ماهرو

منتقد سینما و تلویزیون

فیلم والنتین ساخته آلخاندرو آگرستی

والنتین
2002 آرژانتین
Valentin

کارگردان:Alejandro Agresti

پخش چهار فیلم جدید در آذر ماه از شبکه نمایش

تحقیق مجدد، تلاش یک پدرِ پلیس

فیلم تحقیق مجدد (Counter Investigation) محصول سال 2007 کشور فرانسه، با بازی ژان دوژاردن بازیگر برنده جایزه اسکار فرانسوی، این ماه از شبکه نمایش پخش خواهد شد.

ریچارد مالینوفسکی، یک پلیس معمولی است که وقت زیادی را در محل کار خود می گذراند و کمتر فرصت می کند کنار خانواده و به خصوص دخترش باشد. ریچارد تصمیم می گیرد زمان بیشتری را کنار دخترش باشد ولی درست زمانی که او با دخترش تنهاست تلفن ضروری به او می شود. اما پس از بازگشت به خانه متوجه گم شدن دخترش می شود و خیلی زود جسد دختر کشف می شود.

کارگردانی فیلم را فرانک مانکاسو به عهده داشته که پیش از این نویسندگی فیلم "پروژه 36 را با حضور ژارد دیپاردیو و دنیل اوتوی در کارنامه داشته است.

این فیلم با مدیریت دوبلاژ علیرضا باشکندی دوبله شده است و بهرام زاهدی، حسین عرفانی، محمد علی اشکبوس، مینا شجاعی و آزیتا یار احمدی در این فیلم به صدا پیشگی پرداخته اند.

تحقیق مجدد روز جمعه 13 آذر ماه ساعت 23 از شبکه نمایش پخش خواهد شد.

راز گذشته پدر، در فیلم سامورایی رامن فروش

سامورایی رامن فروش (Ramen Samurai) محصول 2011 کشور ژاپن، داستان هیکاری پسری است که بعد از مرگ پدرش تصمیم به ادامه شغل او می گیرد. او که در زمان پدر رابطه چندان خوبی با او نداشته، به خاطر مادر از علاقه خود دست می کشد تا بیشتر با پدر و گذشته او آشنا شود.

رامن از غذاهای سنتی چین، ژاپن و کره است که طرفداران زیادی دارد. به علت طبخ خاص این غذا، تهیه رامنی که مورد استقبال مردم قرار گیرد کمی سخت است و این فیلم همین قضیه را دستمایه خود قرار داده است.

نائوتو سیگی کارگردانی فیلم را بر عهده داشته و دای واتانابه، پسر کن واتانابه بازیگر شناخته شده سینمای ژاپن، در نقش اصلی ظاهر شده است.

خانم مزیم صفی خانی مدیریت دوبلاژ این فیلم را بر عهده داشته است و ناصر احمدی، فاطمه برزویی، محمد علی دیباج و مینو غزنوی در این فیلم به صدا پیشگی پرداخته اند.

فیلم سامورایی رامن فروش، روز جمعه 20 آذر ساعت 20:30 از شبکه نمایش پخش خواهد شد.

 

والنتین، فیلمی از سینمای آرژانتین

والنتین (Valentin) محصول سال 2002 سینمای آرژانتین و ساخته آلخاندرو آگرستی، کارگردان آرژانتینی است. آگرستی که تجربه حضور در سینمای آمریکا را با فیلم خانه دریاچه ای و با نقش آفرینی ساندرا بولاک و کیانو ریوز دارد، برای فیلم والنتین جایزه بهترین کارگردان جشنواره منتقدان آرژانین را دریافت کرده است.

داستان این فیلم در 1969 اتفاق می افتد. والنتین 8 ساله که پدر و مادرش از هم جدا شده اند و به همراه مادربزرگش زندگی می کند، آرزو دارد روزی فضانورد شود. والنتین همدم عموی خود چیچه است و چیچه از همه مسائل اطراف با او صحبت می کند. با وجود اینکه والنتین 8 ساله است، با مشکلات فراوانی سر و کار دارد.

این فیلم از فیلم های موفق سال 2002 آرژانتین بود و موفق به دریافت 14 جایزه بین المللی از بهترین فیلم به انتخاب جشنواره منقدان آرژانین شد.

بهرام زند سرپرست گویندگان این فیلم بوده است و فاطمه برزویی، مریم شیرزاد و نرگس فولادوند در این فیلم به صدا پیشگی پرداخته اند.

فیلم والنتین روز جمعه 27 آذر ساعت 20:30 از شبکه نمایش پخش خواهد شد.

پرنس، فیلمی با بازی بروس ویلیس

فیلم پرنس (The Prince) محصول سال 2014 ساخته مشترک انگلستان و آمریکاست. پاول یک مکانیک است که تصور می کند دخترش در اروپا مشغول تحصیل است اما پس از اینکه متوجه می شود دخترش گرفتار گروهی خلافکار شده راهی اروپا می شود تا او را از مخمصه نجات دهد. اما در این راه او باید با سرکرده کارتل مواد مخدر و گروه او در بیافتد.

در این فیلم علاوه بر بروس ویلیس که در این فیلم در نقشی منفی ظاهر شده است، جان کیوسک و جیسون پاتریک نقش آفرینی کرده اند.

شروین قطعه ای مدیریت دوبلاژ فیلم پرنس را بر عهده داشته است و داوود شعبانی نصر، ولی اله مومنی، مریم شیرزاد و سعید مظفری در این فیلم به صدا پیشگی پرداخته اند.

فیلم پرنس روز جمعه 27 آذر ماه، ساعت 23 از شبکه نمایش پخش خواهد شد.
Directed by     Alejandro Agresti
Produced by     Eddy de Kroes
Written by     Alejandro Agresti
Starring     Rodrigo Noya
Carmen Maura
Julieta Cardinali
Jean Pierre Noher
Mex Urtizberea
Narrated by     Rodrigo Noya
Music by     Luis Salinas
Paul M. van Brugge
Cinematography     Jose Luis Cajaraville
Edited by     Alejandro Brodersohn
Distributed by     Miramax Films
Release dates
   

    September 29, 2002 (Netherlands)
    March 12, 2003 (Argentina)

Running time
    86 minutes
Country     Argentina
France
Italy
Netherlands
Spain
Language     Spanish

Valentín is a 2002 Argentine-French-Italian drama film written and directed by Alejandro Agresti. The film features Rodrigo Noya as Valentín and Carmen Maura as the grandmother. Director Alejandro Agresti also stars as Valentín's father.[1]

The story revolves around the world of an eight-year-old boy, Valentín (Noya), who dreams of one day becoming an astronaut. While caught in the middle of his family, he attempts to better the bewildering world around him.


Plot

The story takes place in 1969 and is told through the eyes of Valentín, an eight-year-old small cross-eyed boy (Noya) whose thick black-rimmed glasses sit heavily on his face. He lives with his grandmother (Maura) due to the divorce of his parents. He dreams of being an astronaut one day and intently follows the on-going space race between the U.S.A. and the Soviet Union. He no longer sees his Jewish mother, who was chased out of the family home by his imperious, dictator-like father (Agresti). He misses her badly but hardly remembers her. His anti-Semitic father only occasionally visits to his mother and son, preferring to live the life of an Argentine playboy.

Valentín is friends with his uncle Chiche (Jean Pierre Noher) and the piano teacher Rufo who lives across the street (Mex Urtizberea). Both talk to Valentín as if he were an adult, and it seems Valentín is wise beyond his years. His uncle takes him to mass and where a priest (Fabián Vena) talks about the death an Argentinian doctor who was killed recently. He talks about Che Guevara as a man "who believed in an ideal, and who believed that injustice could be overcome. Please, don't leave here before you've asked yourselves, in all sincerity: Who of you would give, not his whole life, but a year or even just one day, for an ideal, the way that Che gave all he had?". Many in the audience walk out and Valentín comments: "But just like my uncle said, the priest couldn't change anything. Everything stayed the same".

Leticia (Julieta Cardinali), his father's latest romantic interest, pays a visit and both she and Valentin spend the day together going to the park, seeing a movie and sharing a meal. Valentín tells her personal things about his life and father. Due to Valentín's tales about his family, Leticia rethinks her relationship with his father and breaks up with him. His father is quite upset and blames Valentín.

One day Valentín realizes that his grandmother is ill but refuses to see a doctor. Valentín makes plans on how to get her to see Dr. Galaburri (Carlos Roffé). The plan he cooks up seems to work and she makes certain lifestyle changes. To thank the doctor, Valentín is thoughtful and buys a painting for Dr. Galaburri to display in his office. However, one day his grandmother passes away when she goes to the hospital and Valentin comes to stay with one of his friends from school.

One day a thoughtful man visits Valentín and gives him a shirt that his mother sent for him. They have a conversation about his mother and Valentín begins to understand why his mother has stayed away for such a long time. The film ends as he sets up a blind date between Leticia and his piano teacher Rufo. They all have a meal together and Valentín tells us he decided to become a writer and that Leticia and Rufo lived happily ever after.



رها ماهرو : خوانندگان گرامی ، لطفا نظرات و انتقاداتتان را درباره ی فیلم والنتین به کارگردانی آلخاندرو آگرستی که از شبکه نمایش پخش شد و در وبسایت رها ماهرو قرار گرفته است برایمان بنویسید




بازیگران
رودریگو نویا در نقش والنتین
کارمن مائورا در نقش مادربزرگ
جولیتا کاردینالی در نقش لتیکیا
جین پیر نوهر در نقش عمو چیچ
مکس آرتیزبری در نقش رافو ، معلم پیانو
لورنزو کوینتروس در نقش یک بارمن
آلخاندرو آگرستی (کارگردان فیلم) در نقش پدر
کارلوس روفی در نقش دکتر گالاباری

Development

In the DVD interview with director Alejandro Agresti, he said the film was based on one year of his childhood. Furthermore, Agresti stated he was motivated by what he perceived as the nature of kids. He made the case that kids have an ability to deal with life's difficulties and have a natural inclination to overcome obstacles out of sheer love and necessity, and not out of pride and fear.
Reception

Valentín garnered mostly mixed reviews from film critics. On review aggregate website Rotten Tomatoes, the film holds an overall 61% "Fresh" approval rating based on 66 reviews, with a rating average of 6.1 out of 10. The site's consensus is: "A coming-of-age tale that's more cloying than affecting."[2] At Metacritic, which assigns a weighted mean rating out of 0–100 reviews from film critics, the film has a rating score of 52 based on 29 reviews, classified as a mixed or average reviewed film.[3]

Film critic Roger Ebert lauded the film and casting of the young boy as Valentín, writing, "I am not always sure what I mean when I praise a child actor, especially one as young as Rodrigo Noya. Certainly casting has a lot to do with his appeal; he looks the part and exudes a touching solemnity. But there is more. There's something about this kid, and the way he talks and listens and watches people, that is very convincing. Perhaps it helped that he was directed by a man who was once Valentin himself. The film is warm and intriguing, and he is the engine that pulls us through it. We care about what happens to him; high praise."[4]

Critics Frederic and Mary Ann Brussat of the website Spirituality & Practice liked the film and wrote, "Written and directed by Alejandro Agresti, this remarkable drama takes us right into the yearning heart of a very smart and lonely young boy...The hopeful finale gives Valentin an opportunity to play matchmaker, something he finds much to his liking. This tender and heart-warming Argentinian film is a winner!"[5]

The New York Times's Dave Kehr seems to like the film (he says nothing negative about it) but does make the case that the director panders to the audience a bit. He wrote, "[The film] has become all too familiar in the art houses: the cute child who awakens the cranky grown-ups around him to the infinite possibilities of life...[it] neglects few opportunities to pander to its public...[and] soon enough the bouncy pop score takes over again, and Valentín returns to its true business, tugging at well-worn heart strings."[6]
Distribution

The producers used the following tagline to market the film:

    Cupid just turned eight.

The film was first presented at the Netherlands Film Festival on September 29, 2002. It opened in Argentina on March 12, 2002 at the Mar del Plata Film Festival, and opened wide in the country on September 11, 2003.

The film was shown at various film festivals, including: the International Film Festival Rotterdam, Netherlands; the Cinémas d'Amérique Latine de Toulouse, France; the Cannes Film Festival, France; the Seattle International Film Festival, USA; the Toronto Film Festival, Canada; the London Film Festival, UK; and others.

In the United States it opened on a limited basis on May 7, 2004.
Release dates

    France: March 21, 2003
    Italy: April 16, 2004
    Netherlands: February 6, 2003
    Spain: April 4, 2003

Awards
Wins

    Netherlands Film Festival: Golden Calf; Best Director of a Feature Film, Alejandro Agresti; 2002.
    Mar del Plata Film Festival: ACCA Jury - Special Mention Best Film; Special Jury Award; both for Alejandro Agresti; 2003.
    Newport International Film Festival: Audience Award, Best Feature, Alejandro Agresti; 2003.
    Oslo Films from the South Festival: Audience Award; Alejandro Agresti; 2003.
    Argentine Film Critics Association Awards: Silver Condor; Best Art Direction, Floris Vos; Best Director, Alejandro Agresti; Best Editing, Alejandro Brodersohn; Best Film; Best Music, Paul M. van Brugge; Best New Actor, Rodrigo Noya; Best Original Screenplay, Alejandro Agresti; 2004.
    Imagen Foundation Awards: Imagen Award, Best Picture; 2004.

Nominations

    Oulu International Children's Film Festival: Starboy Award, Alejandro Agresti; 2003.
    Argentine Film Critics Association Awards: Silver Condor; Best Cinematography, Jose Luis Cajaraville; Best Sound, Fernando Soldevila; Best Supporting Actor, Mex Urtizberea; Best Supporting Actress, Julieta Cardinali, Best Supporting Actress, Carmen Maura; 2004.
    Cartagena Film Festival: Golden India Catalina; Best Film, Aejandro Agresti; 2004.
    Young Artist Awards: Young Artist Award Best International Feature Film; 2004.





نظرات 1 + ارسال نظر
مریلا شکوهی یکشنبه 22 آذر‌ماه سال 1394 ساعت 01:15 ق.ظ http://nimkatma.blogfa.com/

با چند خبر قدیمی در خدمتم :


چرا بازیگرهای سینما به عرصه تئاتر می آیند؟
نویسنده : میثم دهرویه

در هفته های گذشته بحث ورود بازیگرهای سینما بر عرصه تئاتر بسیار داغ بود.
به طوری که در برنامه هفت نیز استاد بهزاد فراهانی و آتیلا پسیانی به بحث در این باره پرداختند. لزوما چرا بازیگرها به تئاتر میآیند؟ به خاطر این که گیشه ها را رونق دهند و جز این هدف دیگری ندارند اما آیا این موضوع بر تئاتر لطمه می زند؟
آری لطمه شدیدی بر تئاتری های ایران وارد می نماید علت آن هم این است این بازیگران سواد تئاتری ندارند و حتی شاید یک نمایشنامه نیز نخوانده اند و فکر می کنند تئاتر نیز همانند سینما است. در صورتی که فرق بازی در تئاتر و سینما از زمین تا آسمان است اما متاسفانه برخی از کارگردان های ما نیز این موضوع را درک نکرده اند. آنها فکر می نمایند هروقت بیکار شدند باید بیایند در تئاتر کار کنند.
چند وقت پیش بود یک کارگردان بزرگ سینما نمایشنامه ای در سالن ایران شهر به اجرا گذاشت و از بازیگران سینما استفاده نمود و شاید این نمایشنامه با فروش خوبی نیز روبه رو شد اما اگر کسانی که حداقل سواد تئاتری داشتند درباره این نمایش اظهار نظر می کردند که این نمایش بسیار ضعیف است و لطمه بعدی که این سینماگران به تئاتر می زنند این است که کارگردان های خوب تئاتر ما سالیان سال پشت درهای سالن تئاتر هستند تا بتوانند سالنی را برای اجرای نمایش از متولیان بگیرند. در صورتی که این سینماگران به راحتی سالن را در اختیار می گیرند. حتی تئاتری های ما با معضل دیگری نیز مواجه هستند و آن هم وجود مافیای تئاتری است.
شما به سالن تئاتر شهر در این چندین سال نگاه کنید. یک سری کارگردان فقط به اجرای نمایش می پردازند که در حال حاضر نیز یکی از همین کارگردانان دو نمایش را در دو سالن به اجرا گذاشته است. در صورتی که ما بیش از صد کارگردان باسواد تئاتری در سطح کشور داریم که نمی توانند به اجرای نمایش بپردازند. استاد فراهانی صحبت زیبایی در برنامه هفت داشت و آن هم این بود بیش از 700 تحصیلکرده بازیگری تئاتر در سطح کشور داریم که بیش از هشتاد درصد آنها بیکار بوده در صورتی که یک بازیگر سینما به راحتی به بازی گرفته می شود.
خودتان می دانید بازیگر سینما به تئاتر میآید تا بازی کردن را یاد بگیرد اما آیا با یک نمایش می شود بازیگر شد. بازیگر تئاتر باید حداقل بیش از بیست نمایشنامه را خوانده باشد، بیان را بداند، بدن او برای بازی آماده باشد و...
حال چرا این اتفاق می افتد علت آن هم این است شما در سینمای ایران در طول سال فیلم خوب نمی بینید و اگر هم ببینید در طول سال یک یا دو فیلم خوب و این بازیگران چاره ای جز این ندارند که اگر بخواهند شهرت خود را حفظ کنند به تئاتر بیایند.




نگاهی به «گیلانه» به بهانه نمایش در هفته فیلم دفاع مقدس در نیویورک و لندن
ستایش مقام مادر

هفته فیلم دفاع مقدس با نام "جنگ در سینمای ایران" در نیویورک و لندن برگزار می شود. در این برنامه فیلمهای"بازی بزرگان"،"باشو غریبه کوچک "، "کیمیا"، "چریکه هورام" و "گیلانه" به نمایش درمی آیند.
به گزارش مهر، "ننه گیلانه" ابتدا به عنوان اپیزود سوم فیلم سینمایی "افسانه شهر جنگی" به نمایش درآمد. فیلمی که هر اپیزود آن را یک کارگردان ساخته بود. پس از نمایش فیلم با توجه به تفاوت سطح این سه اپیزود در روایت، تصویرسازی و ... البته ویژگی های بالقوه ای که به تعبیر بسیاری در موقعیت چیده شده در اپیزود "ننه گیلانه" وجود داشت، تصمیم گرفته شد این فیلم با اضافه کردن بخشی، تبدیل به یک فیلم مستقل یعنی "گیلانه" شود.این رویکرد علاوه بر اینکه در سینمای ایران بی سابقه بود، به نوعی خطر کردن برای کارگردان اولیه اثر یعنی رخشان بنی اعتماد محسوب می شد. چون معلوم نبود نگاه یک کارگردان دیگر چقدر بتواند به پیوستگی و انسجام کلیت اثر در یک فیلم واحد بینجامد. اولین و منطقی ترین اقدام برای کسب بهترین نتیجه، نگارش فیلمنامه بخش الحاقی توسط همان فیلمنامه نویس "ننه گیلانه" بود. با حضور فرید مصطفوی و مشاوره بنی اعتماد، بخش اول فیلم را محسن عبدالوهاب کارگردانی کرد و بالاخره فیلم "گیلانه" با این رویکرد به اکران عمومی درآمد.
در بخش ابتدایی فیلم مقطعی از زندگی گیلانه به تصویر درمی آید که به آغاز جنگ تحمیلی با عراق و بمباران کشورمان گره خورده است. گیلانه به عنوان زن - مادری معرفی می شود که سعی می کند بچه هایش را دور خود جمع کند و به نوعی آنها را برای خود نگه دارد. او مرتب از پسرش اسماعیل حرف می زند و او را به عنوان حلال همه مشکلات و مسائلی که هر لحظه برای او و دختر پا به ماهش پیش می آید، معرفی می کند. معرفی که با تک سکانس حضور اسماعیل که سوار بر اسب عازم جبهه است، وجهی قهرمان وار به او می دهد، به عنوان نماینده نسلی که بهترین سال های عمر خود را صرف دفاع از میهن کرد.
رابطه تنگاتنگ مادر و دختر پا به ماه که به نوعی به جسارت خانوادگی آنها صحه می گذارد، شرایطی فراهم می کند که گیلانه همراه دختر برای گرفتن خبری از دامادش به تهران بیاید. در طراحی مسیر حرکت آنها علاوه بر اینکه به ترسیم موقعیت هایی در جهت فضاسازی زمان گذشته با شناسنامه ای خاص، توجه شده به برشی گزینشی از اجتماع و مردم هم می رسیم که در واقع گذر کوتاهی به دغدغه و دل مشغولی های آن روزگار پرمخاطره است.مسافرانی که در ایستگاه بین راه به پناهگاه آمده اند، مجلس عروسی که به خاطر بمباران به آنجا منتقل شده، خانواده ای که بمب به خانه شان اصابت کرده و ... انعکاس همه جانبه آغاز جنگ و بمباران در میان مردم را دربر می گیرد. به علاوه اتفاقات داخل اتوبوس و رفتار مادرانه گیلانه با سرباز موجی که حال وخیمی دارد و ... به نوعی ارجاع به اتفاقات آتی است که برای اسماعیل می افتد و مادر از آن بی خبر است، اما حس نگرانی درونش را انباشته است.
در این بخش به شخصیت گیلانه به عنوان یک زن - مادر نگاه می شود و وجوه زنانه او مورد بیمهری قرار نمی گیرند. گیلانه آگاهانه به این بخش از وجود خود پشت می کند و ازدواج و آینده و همه چیز خود را مستلزم آینده و به سر و سامان رسیدن اسماعیل می کند ... آینده ای که رقم زده می شود تا مادر به تیمار پسرش بپردازد.
رسیدن به تهران و خانه ای که قرار است چند لحظه بعد بمبی در آن فرود آید، به نوعی می تواند پایان هر گونه امید و نگاه خوشبینانه در شرایط حاکم بر فیلم باشد ... حتی پایانی بر فریادهای مادر که در لحظه آوار شدن ساختمان باز هم اسماعیل را صدا می کند ... نوعی یاری طلبی از کسی که مادر به او وجهی همه شمول داده و بی شباهت به منجی ذهنی او نیست.
درست پس از این آوار و گم شدن فریاد اسماعیل خواهی مادر است که بخش اول پیوند می خورد به بخش دوم فیلم. بخشی که تضادی عمیق بین آنچه از اسماعیل به عنوان قهرمان ذهنی مادر ساخته و پرداخته شده و وضعیت زمان حال او رقم می زند. اسماعیل که در جنگ دچار آسیب جسمی شده و ناتوان در انتظار دست های مادر برای یاری است.
با پررنگ شدن وجوه مادرانه و فداکاری های گیلانه برای فرزندش، می توان فیلم را اثری در ستایش مقام مادر نام برد. نقطه قوتی که بر فضا و شرایط تیره حاکم بر فیلم حاکم است، روح امیدواری است که هیچگاه گیلانه از دست نمی دهد. او هر چند پسر جوانش را که امیدی به بهبودش نیست هر روز تر و خشک می کند، اما امید به سر و سامان دادن زندگی و ازدواج اوست که سر پا نگهش داشته است. روح امیدی که فضای تلخ و نوعی بدبینی و سیاه اندیشی که فیلم می توانست دچارش شود را تلطیف می کند.
هر چند عاطفه هیچوقت به مخاطب نشان داده نمی شود - زن شهیدی که شوهرش اشتباهی در روستای شمال دفن شده تا هر شب عید از خارج بیاید و سفره هفت سین را در کنار آنها پهن کند - ولی از او به عنوان تنها نقطه امید مادر یاد می شود. این حضور به واسطه باور گیلانه به قدری واقعی جلوه می کند که می توان او را ندیده باور کرد و انتظارش را کشید. تصویر ماندنی گیلانه در سکانس پایانی که خسته و خموده روی تخت بیرون خانه در میان مه و بادی ملایم نشسته و به نقطه ای نامعلوم چشم دوخته و از دکتر می پرسد "یعنی عاطفه می آد؟"شخصیت نامزد اسماعیل که در بخش اول معرفی گذرا می شود، در بخش دوم فیلم بیشتر پرداخته می شود. دختری که به خواست خانواده اش دست به تصمیمی عقلانی زده و به جای ازدواج با اسماعیل که مصدوم از جنگ برگشته، به یک زندگی و ازدواجی متعارف تن داده است.
پرداختن به زوایای پنهان این زن می تواند دغدغه و کشمکش های فروخورده او را پررنگ کند. سکانسی که او به بهانه گذاشتن سوغاتی که از شهر آورده به داخل خانه می رود تا به چهره مردی که می توانست در کنارش باشد و زمانی عاشقش بوده نگاه کند ... نگاه نیمه کاره زن و فرار او از خانه با بچه ای که به بغل دارد هم فرار از واقعیت و گذشته است هم فرار از خودش ...
در این بخش هم برش های کوتاهی از مردم اجتماع پیرامون به فراخور موقعیت و نیاز قصه ترسیم شده که به مسافرانی اختصاص یافته که از جاده عبور می کنند و برای خرید مقابل کلبه گیلانه توقف می کنند و چند دیالوگ کوتاه رد و بدل می کنند. به خصوص حضور جوانان خوشگذران که در تضاد با موقعیت اسماعیل هستند، علاوه بر حسرتی که به دل گیلانه می گذارند، به نوعی تضاد نسل اسماعیل با این نسل را به رخ می کشد و یک نقد اجتماعی را به صورت زیر پوستی وارد فیلم می کند.
به نظر اجتناب ناپذیر می آید که نقد و تحلیل "گیلانه" همواره متاثر از تقدم و تاخر بخش های ساخته شده باشد و بخش دوم به نظر اثری متکاملتر و به نوعی مستقل محسوب شود که بدون بخش اول هم به راحتی روی پای خود ایستاده و می تواند شرایط، موقعیت و داستانش را بدون نیار به حواشی عنوان کند. اما در اثر فعلی می توان بخش اول را به نوعی شخصیت پردازی گیلانه و نگاه به وجوه دیگری از او در مقاطعی دیگر دانست. پرداختن به جایگاه اسماعیل در ذهنیت گیلانه می تواند به رابطه عاشقانه آنها در بخش دوم، عمق و وجه خاصی را حاکم کند ... مادری که هنوز هم امید به آمدن عاطفه و عشق و ... دارد.


اجرای نمایش های خیابانی در یادواره (تجلی بصیرت)

نخستین یادواره هنری (تجلی بصیرت) در بخش تئاتر اجرای نمایش های خیابانی و میدانی را اجرا خواهد کرد.
نخستین یادواره هنری (تجلی بصیرت) بخش تئاتر با رویکرد پرداختن به تمامی شاخه های هنرهای نمایشی در این یادواره نمایش های خیابانی و میدانی را به صورت رقابتی برگزار خواهد کرد. این بخش که با مدیریت سامان خلیلیان خواهد بود پس از بازبینی آثار به 10 اثر برگزیده این بخش مبلغ 4 میلیون ریال کمک هزینه اعطا خواهد شد. در این بخش رقابتی علا قه مندان می توانند آثار خود را تا روز نخست دی ماه به دبیرخانه ارسال کنند.

میزبانی (سکوت سپیده) از پیشکسوتان

نمایش (سکوت سپیده) به کارگردانی محمد بی ریا روز یکشنبه در اجرای ویژه هنرمندان خود میزبان جمعی زیاد از هنرمندان پیشکسوت تئاتر بود.
در این اجرای ویژه هنرمندانی چون فرزانه نشاط خواه، فهیم رحیم نیا، فریبا شاهسون، سیاوش چراغی پور، مهدی کیا، نقی سیف جمالی، فخری سلیمی و بسیاری دیگر از هنرمندان جوان تئاتر به تماشای نمایش (سکوت سپید) نشستند.(سکوت سپید) در این روز به حسین فرخی کارگردان و نویسنده تئاتر تقدیم شد. این نمایش که تا پایان آذر در خانه نمایش اداره تئاتر روی صحنه است هر روز غیر از شنبه ها در ساعت 30:18 روی صحنه می رود.

استقبال از (صد سال پیش از تنهایی ما)

نمایش (صد سال پیش از تنهایی ما) نوشته سجاد افشاریان و کارگردانی حسن جودکی تاکنون با استقبال تماشاگران مواجه شده است.
این اثر نمایشی که از 6 آبان ماه در چارچوب اجراهای محیطی مجموعه تئاتر شهر با بازی سیامک صفری در کافه تریای تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر میزبان علا قه مندان تئاتر است، تاکنون با استقبال تماشاگران تئاتر مواجه شده است.
این نمایش تا دوم دی ماه میزبان علا قه مندان تئاتر در ساعت 18 خواهد بود.

10 اثر در بخش مهمان تئاتر فجر

دبیر سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر با اشاره به نیمه اول دی ماه به عنوان زمان بازبینی آثار بخش مهمان این دوره از جشنواره از حضور 10 اثر در بخش مهمان جشنواره سی ام خبر د اد.
رحمت امینی در این باره گفت: تا به حال هنرمندانی چون رضا صابری، هادی مرزبان، داود فتحعلی بیگی، ایوب آقاخانی، منیژه محامدی، محمودرضا رحیمی، محمدجواد طاهری، روح ا... جعفری، امیرحسین حریری، عباس اقسامی و فرامرز شهبازیان متقاضی حضور در بخش مهمان سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر هستند.
وی ادامه داد: قرار است در نیمه اول دی ماه مرحله بازبینی آثار بخش مهمان جشنواره انجام شود تا آماده ترین آثار برای حضور در این بخش از جشنواره معرفی شوند. دبیر سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر درباره تعداد آثار حاضر در بخش مهمان گفت: در این بخش حدود 10 نمایش به صحنه می روند که بعد از مرحله بازبینی این آثار معرفی می شوند. امینی درباره وضعیت اجرای عمومی آثار بخش مهمان افزود: تنها آثار بخش چشم انداز جشنواره هستند که تضمینی برای اجرای عمومی دارند. آثار بخش مهمان هم در صورت تمایل مدیران سالن ها می توانند برای اجرای عمومی داشته باشند.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد