رها ماهرو

رها ماهرو

منتقد سینما و تلویزیون
رها ماهرو

رها ماهرو

منتقد سینما و تلویزیون

فیلم عسل ساخته سمیح کاپلان اوغلو

عسل
2010 ترکیه
Honey


فیلم سینمایی عسل، داستان زندگی یک پسر و خانواده اش است، پدر خانواده بعد از جمع آوری عسل در راه برگشت به خانه است که اتفاق عجیبی می افتد.
فیلم «Bal» محصول کشور ترکیه است که با نام فیلم «Honey» هم شناخته می شود.


عسل (فیلم)
کارگردان    سمیح کاپلان‌اوغلو
نویسنده    سمیح کاپلان‌اوغلو
اورسان کوکسال
بازیگران    بورا آلتاس
اردال بسیک اوغلو
تولین اوزن
فیلم‌برداری    باریس اوزبیسر
تدوین    آیهان اِرگورسل
سوزان هانده گونری
سمیح کاپلان‌اوغلو
تاریخ‌های انتشار
    ۹ آوریل ۲۰۱۰ در ترکیه
مدت زمان
    ۱۰۳ دقیقه
کشور    ترکیه
آلمان
فرانسه
زبان    ترکی

عسل (به ترکی استانبولی: Bal) نام فیلمی محصول ۲۰۱۰ از کشور ترکیه به کارگردانی سمیح کاپلان‌اوغلو است. شخصیت اول این فیلم یک پسر شش ساله است.

عسل پس از تخم‌مرغ و شیر، سومین قسمت از سه گانهٔ کاپلان‌اوغلو است. این فیلم در شصتمین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم برلین، موفق به کسب جایزهٔ خرس طلایی بهترین فیلم سال ۲۰۱۰ شد.

داستان فیلم

یوسف (با بازی بورا آلتاس) پسر شش ساله‌ای است که با یعقوب و زهرا، پدر مادرش، در منطقه‌ای روستایی در کوهستان‌های ترکیه زندگی می‌کنند. یعقوب زنبوردار است و یوسف با معصومیت کودکانه‌اش در اوقات بیکاریش با علاقه کار پدر را تماشا می‌کند. یوسف خوابی را می‌بیند که تلخ است ولی هنگامی که می‌خواهد خواب را برای پدرش تعریف کند، او یوسف را از نقل این خواب برای دیگران منع می کند. تا اینکه کندوهای یعقوب عسل کافی نمی‌دهد و او مجبور می‌شود که یوسف و زهرا را رها کند و به اعماق جنگل برای دستیابی به عسل مرغوب و کافی می‌رود. اینجاست که بی‌قراری یوسف و زهرا برای بازگشت یعقوب آغاز می‌شود. یوسف از غم ندیدن پدر به سکوتی تلخ می‌رسد و دیگر حرفی نمی‌زند. همه چیز ناامیدکننده پیش می‌رود و اینبار یوسف شش ساله برای بی‌قراری‌هایش گزینهٔ رفتن به اعماق جنگل را می‌یابد...


توضیحات فیلم
شاید این فیلم را بتوان در تضاد کامل با فیلم بازگشت ساخته ی آندرای ژیویاگینتسوف محصول ۲۰۰۳ دانست. در بازگشت بچه‌ها از پدر بیزارند و چه حرکاتی که نمی‌کنند تا از دستش خلاص شوند. اما در عسل یوسف خردسال تمام احساس‌های خوبش را انگار مدیون پدرش است که وقتی دیگر او را نمی‌بیند قدرت تکلمش را هم از دست می‌دهد. پسری که عاشق طبیعت است و بزرگترین تضاد در زندگی او با ناپدید شدن پدرش رخ داده است. چگونه طبیعتی که با او این‌قدر عجین شده است، پدرش را از او گرفته است؟ این تفکر برای یک پسربچهٔ شش ساله بسیار سنگین است و او را در جهت واکاوی این مسئله به درون طبیعت می‌کشاند.

فیلم، آرامش خاصی به بیننده می‌دهد. طبیعت بکر کوهستان، نجوای خیره کنندهٔ پرندگان و حیوانات مرغزار به‌جای موسیقی ساختهٔ دست انسان، نوع دیگری از تمایل کاپلان‌اوغلو به زندگی سادهٔ غیرشهری است که تنشی ندارد. او غیرمستقیم می‌گوید انگیزه‌های مادی باعث کشانده شدن یعقوب و در معنای کلی (انسان)، به ورطهٔ نابودی است (تهیهٔ عسل برای مایحتاج خانه). این مفهوم سخت برای یوسف خردسال تمام صدوسه دقیقهٔ فیلم را دربرمی‌گیرد.

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/0/0c/HoneyFilmPoster.jpg

خرس طلا

سمیح کاپلان‌اوغلو، کارگردان فیلم، خاطره‌ای را هنگام دریافت جایزهٔ خرس طلای برلین در مورد فیلم بیان کرد. او گفت: «هنگام فیلمبرداری خرس سیاهی را از دور دیدم و حالا این خرس در دستان من جای گرفته است».
جایزه‌ها
جشنواره     جایزه
جشنوارهٔ فیلم برلین در سال ۲۰۱۰     برندهٔ خرس طلایی بهترین فیلم
جشنوارهٔ فیلم اروپا در سال ۲۰۱۰     نامزد جایزهٔ بهترین فیلم و کارگردانی برای سمیح کاپلان‌اوغلو و نامزد جایزهٔ بهترین فیلمبرداری برای باریس اوزبیسر



بورا آالتاش
بازیگر
اردل بشیکشی اوغلو
بازیگر
تولین ازن
بازیگر
اورکان کوکسال
نویسنده
سامی کاپلان اوغلو
کارگردان






فیلم تخم مرغ ساخته سمیح کاپلان اوغلو

بازگشت به ریشه‌ها

فیلم سینمایی "تخم مرغ" به کارگردانی سمیح کاپلان اوغلو اولین فیلم هفته بررسی سینمای ترکیه در شبکه نمایش است.

داستان فیلم در مورد شاعری حدودا ۳۵ ساله به نام یوسف است است که بعد از مرگ مادرش به زادگاهش بر می‌گردد. شهری که سالهاست به آن برنگشته بود و خانه‌ای که در حال خرابی است. دختر جوانی به نام آیلار که از اقوام دور آنهاست در چند سال آخر عمر مادرش با او زندگی می کرده است. وقتی یوسف به خانه بر می‌گردد او وصیت مادرش را در هنگام مرگ به او می‌گوید...

تخم مرغ در سال ۲۰۰۷ منتشر شد و اولین بار در جشنواره بین المللی کن به نمایش درآمد. سیمچ کاپلان اوغلو و اورچون کوکسالس فیلمنامه آن را نوشته‌اند. سیمچ کاپلان اوغلو و لیلتی بوتاسی تهیه کنندگان آن بوده‌اند و اوزگور اکن موسیقی متن فیلم را ساخته است.

فیلم سینمایی تخم مرغ حضور موفقی در جشنواره‌های بین المللی داشت و از جمله در جشنواره فجر هم شرکت کرده و برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی و بهترین فیلمبرداری شد. در جشنواره سارایوو جایزه بهترین بازیگر زن و جایزه قلب سارایوو به سعادت ایشیل آکسوی رسید. آکسوی در جشنواره بین المللی آنکارا و جشنواره بین المللی والدیویا هم جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. تخم مرغ در جشنواره بین المللی استانبول هم جایزه بهترین فیلم را برد و در جشنواره پرتغال طلایی آنتالیا برنده شش پرتقال طلایی برای بهترین طراحی لباس، بهترین بازیگر تازه وارد، بهترین فیلمنامه، بهترین طراحی صحنه، بهترین فیلمبرداری و بهترین فیلم شد.

تخم مرغ سومین فیلم سمیج کاپلان اوغلو کارگردان متولد سال ۱۹۶۳ در شهر ازمیر است. "دور از خانه" نخستین فیلم او بود و "سقوط فرشته" دومین فیلم او اولین بار در جشنواره برلین ۲۰۰۶ پخش شد. شیر، عسل و کودکان سارایوو هم فیلم‌های دیگر کاپلان اوغلو هستند.

نجات ایشلر نقش یوسف را در فیلم بازی می‌کند. سعادت ایشیل آکسوی در نقش ایلار، اوفوک بایراکتار در نقش هالوک، گولچین سانتیرچی اوغلو در نقش گول، و سمرا کاپلان اوغلو در نقش زهرا بازیگران دیگر این فیلم بوده‌اند.
فیلم سینمایی تخم مرغ ساعت ۱۷ روز شنبه از شبکه نمایش پخش می‌شود.



رها ماهرو : خوانندگان عزیز سایت رها ماهرو ، لطفا نظر و نقدتان را درباره فیلم تخم مرغ به کارگردانی سمیح کاپلان اوغلو برای ما بنویسید و بفرستید .



شیر و شعر در ترکیه

فیلم سینمایی "شیر" اثر دیگری از سمیح کاپلان‌اوغلو دومین فیلم هفته بررسی سینمای ترکیه در شبکه نمایش است.
داستان فیلم "شیر" درباره یوسف است که از دبیرستان فارغ‌التحصیل شده است. او با مادر بیوه‌اش در روستا زندگی می‌کند و از طریق فروش شیر و مواد لبنی امرار معاش می‌کنند، اما یوسف بیش از هر چیز به شعر و درج آن در نشریات علاقه دارد..

این فیلم محصول مشترک ترکیه، فرانسه و آلمان در سال ۲۰۰۸ است و کاپلان اوغلو آن را با نقش‌آفرینی سادت آکسوی، باسک کوکلوکایا و ملیح سلجوک کارگردانی کرده است.
سمیح کاپلان اوغلو نویسنده، کارگردان و تهیه کننده فیلم شیر از سردمداران موج نوی سینمای ترکیه محسوب می‌شود. او در سال ۱۹۶۳ در ازمیر متولد شد. در سال ۱۹۸۴ در رشته سینما و تلویزیون از دانشگاه دو کوز ایلول فارغ التحصیل و فیلمسازی را با ساختن فیلم‌های تبلیغاتی آغاز کرد. او همچنین به به مدت دو دهه مقاله‌هایی درباره سینما و هنرهای زیبا می‌نوشت و از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰ نیز ستونی ثابت در روزنامه رادیکال داشت.

فعالیت سینمایی کاپلان اوغلو با دستیاری فیلمبردار در تعدادی فیلم مستند آغاز شد. کاپلان اوغلو نخستین فیلم سینماییش را در سال ۲۰۰۱ به نام دور از خانه ساخت که جوایزی از جشنواره‌های داخل و خارج از ترکیه کسب کرد. دومین فیلم او به نام سقوط فرشته (۲۰۰۵) منتخب جشنواره برلین بود و تحسین و ستایش گروه وسیعی از منتقدادن و تماشاگران سینما را در بسیاری از کشورهای جهان برانگیخت و یومورتا (تخم مرغ) سومین فیلم اوغلو است که در سال ۲۰۰۷ ساخته شد و نام او را بیش از پیش برسرزبان‌ها انداخت و جوایز مهمی را نصیب وی و بازیگران فیلمش ساخت. شیر ادامه فیلم تخم مرغ محسوب می‌شود و بخشی از سه گانه کاپلان اوغلو است که با فیلم عسل به پایان می‌رسد.

فیلم شیر به رابطه دگرگون شده مادر و پسری در جامعه معاصر ترکیه می‌پردازد و این رابطه در شخصیت یوسف و مادرش متجلی شده است. شیر در جشنواره ونیز نامزد جایزه شیر طلایی بهترین فیلم یکی از معتبرترین جوایز سینمای دنیا شد. این فیلم در جشنواره استانبول هم به نمایش در آمد و جایزه فیلم برگزیده منتقدان به آن رسید. اوزگور ایکن مدیر فیلمبرداری، فرانسوا کویکر تدوینگر، ناز ارایدا طراح تولید و کارگردان هنری فیلم شیر بوده‌اند.
فیلم شیر ساعت ۱۷ یکشنبه از شبکه نمایش پخش می‌شود.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تخم مرغ Yumurta

تخم مرغ Yumurta▪ کارگردان: سمیح کاپلان اوغلو.
▪ فیلمنامه: سمیح کاپلان اوغلو، اورچون کوکسال.
▪ مدیر فیلمبرداری: ئوزگور اکن.
▪ تدوین: آیهان ارگورسل، سوزات هانده گونری، سمیح کاپلان اوغلو.
▪ طراح صحنه: ناز ارایدا.
▪ بازیگران: نژات ایشلر[یوسف]، سعادت ایشیل آکسوی[آیلا]، ئوفوک بایراکتار[هالوک]، تولین ئوزن[زن داخل کتابفروشی]، گولچین سانتیرجی اوغلو[گول]، کاآن کاراباجاک[بچه]، سمرا کاپلان اوغلو[زهرا].
▪ ٩٧ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ ترکیه، یونان.
▪ نام دیگر: Avgo، Egg.
▪ برنده جایز بهترین کارگردانی از جشنواره بانکوک، برنده جایزه Eurimages از جشنواره سویل، برنده جایزه دوم از جشنواره فیلم های اروپایی استرویل، برنده جایزه نت پک از جشنواره آوراسیا، برنده جایزه بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر زن از جشنواره والادولید، برنده جایزه بهترین کارگردانی و جایزه موفقیت فنی و هنری از جشنواره فجر، برنده جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر مرد از جشنواره نورمبرگ فیلم های ترکی-آلمانی،برنده جایزه پرتقال طلایی بهترین طراحی صحنه-بهترین فیلمبرداری-بهترین طراحی لباس-بهترین فیلم-بهترین بازیگر تازه کار/سعادت آکسوی و بهترین فیلمنامه از جشنواه آنتالیا، برنده جایزه بهترین بازیگر زن/سعادت آکسوی و جایزه قلب سارایووا از جشنواره سارایووا، برنده جایزه روزنامه رادیکال/انتخاب مردم از جشنواره استانبول.
▪ ژانر: درام.
یوسف شاعری جوان که در استانبول به کار کتابفروشی اشتغال دارد، خبر مرگ مادرش زهرا را دریافت کرده و به زادگاه خود تیره که سال هاست به آنجا سر نزده، بازمی گردد. خانه دوران کودکی به خاطر عدم رسیدگی در حال تخریب است و دختری جوان به نام آیلا نوه دایی اش انتظار او را می کشد. اما یوسف از اینکه در پنج سال گذشته آیلا نزد مادرش زندگی می کرده، بی خبر است.
آیلا از یوسف خواسته ای دارد. زهرا قبل از مرگش تقاضا کرده نذرش را پسرش یوسف ادا کرده و قوچی را سر ببرد. اما یوسف قادر نیست در برابر ریتم ساکن زندگی در شهرستان، محبوب قدیمی اش، دوستان و رویاها و احساس گناهی که عذابش می دهد، مقاومت کند.
یوسف مترصد اتمام تشریفات قانونی و خروج از تیره است، اما اتفاق هایی جزئی مانع از بازگشت وی به استانبول می شود. تا اینکه به همراه آیلا به طرف زیارتگاهی در خارج از شهر که قرار است مراسم قربانی کردن قوچ نذری را انجام بگیرد، راه می افتند. اما به خاطر نبودن گله در محل، مجبور می شوند شب را در هتلی اقامت کرده و فردای آن روز بعد از خرید قوچ به راه بیفتند. آن شب هر دو شاهد مراسم عروسی زوجی در هتل می شوند و حال و هوای مجلس آن دو را به هم نزدیک می کند. فردای آن روز، بعد از قربانی کردن قوچ به شهر بازمی گردند. یوسف شهر را به سوی استانبول ترک می کند. اما بعد از گذراندن شبی در میان راه به خانه بازمی گردد. گویا بارش اولین برف بر احساس گناه او پرده ای کشیده و قربانی کردن قوچ تقدیر او را نیز تغییر داده است.....
● چرا باید دید؟
سمیح کاپلان اوغلو متولد ١٩٦٣ ازمیر، در سال ١٩٨٤ در رشته سینما و تلویزیون از دانشگاه دوکوز ایلول[٩ سپتامبر] فارغ التحصیل شد. فیلمسازی را با ساختن فیلم های تبلیغاتی آغاز کرد. بعدها دستیار فیلمبرداری در فیلم های مستند را نیز تجربه کرد.
سپس سریال ٥٢ قسمتی مشهور و معتبر تانگوی شهناز را برای شبکه های Show TV و Inter Star کارگردانی کرد. اولین فیلم بلند سینمایی اش با نام هر کس در خانه خود موفق به کسب جوایز بسیاری در داخل و خارج ترکیه شد. دومین فیلمش سقوط فرشته/سقوط ملک با تحسین و ستایش منتقدان و تماشاگران در بسیاری از کشورهای جهان روبرو گشت.
تخم مرغ سومین فیلم بلند کاپلان اوغلوست که قرار است اولین بخش از یک سه گانه به نام یوسف باشد. فیلمبرداری دومین قسمت آن به نام شیر تمام شده و به زودی فیلمبرداری قسمت سوم به نام عسل نیز آغاز خواهد شد.
اگر سینمای ترکیه و موج تازه آن را دنبال می کنید با نام نوری بیلگه جیلان آشنا هستید. یک کیارستمی ترک و مینی مالیست که در خارج از کشور بیش از داخل آن شهرت دارد! نمی خواهم جسارت کرده و کاپلان اوغلو را با وی مقایسه کنم، اما برای معرفی وی به کسی که از دومی فیلمی ندیده باشد چاره دیگری ندارم.
این موج با قصبه بیلگه جیلان و ابرهای ماه مه وی آغاز شد و با پنج نوبت رها اردم ادامه یافت. فیلمی هایی فلسفی که در محیط روستا یا شهرستان های کوچک ترکیه می گذشت. تخم مرغ آخرین فیلم این موج است که همچون پیشینیان خود روایت قصه را در درجه دوم اهمیت قرار می دهد و لذت زندگی در لحظه و کشف آن را به بیننده عرضه می دارد. نوعی فیلم/ذن، یعنی بعد از دیدن فیلم آنچه به جا می ماند درک و احساس شما در برخی لحظات فیلم است. وقایعی که این احساسات را به هم ربط می دهند، اهمیت زیادی ندارند. این فیلم ها قرار است دیدگاه خاص کارگردان به زندگی و انسان را به تماشاگر عرضه کنند. نمونه کامل قدیمی این نوع نگاه آندری تارکوفسکی و نمونه متاخرش الکساندر سوکوروف است. این نگاه با خود زیبایی شناسی خاصی را نیز به دنبال می آورد که سخن گفتن درباره آن در حوصله راهنمای دیدن فیلم ها نیست. بنابر این به این بسنده می کنم که کاپلان اوغلو نیز به همین راه قدم گذاشته است.
کاپلان اوغلو قصه آشتی شاعری جوان با زادگاهش را دستمایه قرار داده تا دیدگاه خود را نسبت به انسان و جهان به ما عرضه کند. درباره این فیلم حتماً مفصل خواهم نوشت و در صدد گفت و گو با کارگردان آن نیز هستم. تا آن روز برای شما شانس دیدار این فیلم زیبا را آرزو می کنم.
قابل توجه دوستان همکار؛ کاپلان اوغلو به مدت دو دهه مقاله هایی درباره سینما و هنرها زیبا نوشته و از ١٩٩٦ تا ٢٠٠٠ نیز ستونی ثابت در روزنامه رادیکال داشته است.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
موفقیت جدید برای سینمای ترکیه؛
شصتمین خرس طلایی برلین به کاپلان اوغلو رسید+عکس
فیلم "عسل" به کارگردانی سمیح کاپلان اوغلو روایتگر حکایت کودکی به نام یوسف است که به دنبال پدر می رود و سرانجام از بازگشت پدر ناامید می شود.
 

فیلم عسل (بال) برنده جایزه خرس طلایی شصتمین جشنواره فیلم برلین (برلیناله) شد.
رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه با اعلام این خبر افزود: فیلم هنری عسل به کارگردانی سمیح کاپلان اوغلو روایتگر داستان کودکی به نام یوسف است که به دنبال پدر می رود و سرانجام از بازگشت پدر ناامید می شود.

پدر یوسف به نام یعقوب به دنبال پیدا کردن نوعی زنبور بسیار نادر و در حال انقراض به نام زنبور قفقاز در اعماق جنگل ناپدید می شود.

در این جشنواره رومن پولانسکی با فیلم گوست رایتر جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.

گریگوری دوبرگین و سرگئی پوسکه بالیس از روسیه به خاطر هنرنمایی در فیلم "چطور تابستان را به اتمام رساندم" و شینوبو تراجیما از ژاپن به خاطر هنرنمایی در فیملم کاترپیلار جایزه بهترین هنرپیشه های مرد و زن این جشنواره معتبر بین المللی فیلم را به خود اختصاص دادند.

فیلم عسل سومین بخش از سه گانه کاپلان اوغلو به دنبال ساخت فیلم های تخم مرغ (یومورتا) و شیر (سوت) است.

فیلم تخم مرغ از این کارگردان در بخش نوعی نگاه جشنواره کن به نمایش در آمد و فیلم شیر نیز جایزه شیر طلایی جشنواره بین المللی ونیز شد.

سمیح کاپلان اوغلو در سال 1963 در ازمیر به دنیا آمد و در سال 1984 تحصیلات خود را در رشته سینما – تلویزیون دانشگاه 9 می به پایان رساند؛ اولین فیلم او با عنوان "هرکس در خانه خود" مورد توجه بسیار قرار گرفت و موفق به کسب جوایز بسیاری از فستیوال های داخلی و خارجی شد.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
سفری که برای تماشاگران چندان هم ساده نیست

به انگیزه‌ی پخش سینمایی «تخم مرغ»

«تخم‌مرغ» فیلمی از کارگردان اهل ترکیه است که در خارج از کشور بیش از داخل کشورش شهرت دارد. این کارگردان مینی مالیست به موج نوی سینمای ترکیه تعلق دارد و «تخم‌مرغ» در حقیقت از آخرین آثار موج نو سینمای ترکیه محسوب می‌شود.

«تخم مرغ» با عنوان اصلی (Yumurta) در سال 2007 با مدت زمان 97 دقیقه ساخته شده و محصول مشترک دو کشور ترکیه و یونان است. تمامی شخصیت‌های این فیلم به زبان ترکی صحبت می‌کنند و در یونان با عنوان «Avgo» شناخته می‌شود.

** داستان فیلم

فیلم‌نامه «تخم‌مرغ» را سمیح کاپلان اوغلو و اورسون کوکسال با همکاری هم به نگارش درآورده‌اند. داستان فیلم درباره شاعری جوان به نام یوسف است که در استانبول به کار کتابفروشی اشتغال دارد. او خبر مرگ مادرش زهرا را دریافت کرده و به زادگاه خود که سال‌هاست به آن‌جا سرنزده بازمی‌گردد.

خانه دوران کودکی به خاطر عدم رسیدگی درحال تخریب است و دختری جوان به نام آیلا انتظار او را می‌کشد. او از یوسف خواسته‌ای دارد؛ زهرا قبل از مرگش تقاضا کرده نذرش را پسرش ادا کند و قوچی را سر ببرد.

** درباره فیلم

ساخته کاپلان اوغلو فیلمی مینی مالیستی و مبتنی بر احساسات است که برخی منتقدان در داخل ترکیه این فیلم را با آثاری از برگمان و برسون مقایسه کرده‌اند.

کارگردان «تخم مرغ» داستان را درجه دوم اهمیت قرار داده‌است و در نهایت آن‌چه به بیننده عرضه می‌دارد لذت زندگی در لحظه و کشف آن است. در حقیقت آن‌چه پس از تماشای «تخم‌مرغ» برای تماشاگر به جا می‌ماند، احساسی است که پس از تماشای صحنه‌ها با او خواهد ماند.

داستان فیلم درباره شاعری جوان به نام یوسف است که در استانبول به کار کتابفروشی اشتغال دارد. او خبر مرگ مادرش زهرا را دریافت کرده و به زادگاه خود که سال‌هاست به آن‌جا سرنزده بازمی‌گردد.

«تخم‌مرغ» قسمت نخست از سه‌گانه موسوم به «یوسف» است که قسمت‌های دوم و سوم آن با نام «شیر» و «عسل» نیز ساخته شده‌اند. یوسف نام کاراکتر اول فیلم است که به استانبول می‌آید تا به رویاهایش برسد؛ اما به زودی درمی‌یابد که نه به شهر کوچک خود تعلق دارد و نه به شهر بزرگ استانبول.

در خلال این سفر دنیای خاطرات گذشته و وقایع امروز در ذهن یوسف با هم می‌آمیزد و در نهایت سفر تبدیل به مکاشفه خویشتن و تلاش برای فهم مجدد معنای زندگی می‌شود؛ اما این سفر نه تنها برای یوسف که برای تماشاگران نیز ساده نمی‌نمایاند و در پایان این پرسش در ذهن بیننده ایجاد می‌شود که چه اتفاقی در قسمت‌های بعدی برای یوسف رخ خواهد داد؟!

** حضور در جشنواره‌های جهانی

«تخم‌مرغ» از آن دست آثاری است که به فیلم‌های جشنواره‌هایی معروف هستند. این فیلم اکران عمومی محدودی داشته است، اما در جشنواره‌های معتبر بسیاری به نمایش درآمده و جوایزی را هم از آن خود کرده است.

ساخته سمیح کوپلان اوغلو در جشنواره فیلم فجر هم به نمایش درآمده است و جایزه بهترین کارگردانی و موفقیت فنی و هنری را از مهم‌ترین رویداد سینمایی کشورمان دریافت کرده است.

«تخم‌مرغ» برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم بانکوک بوده است. این فیلم همچین در جشنواره پرتقال طلایی آنتالیا 6 عنوان از جمله جایزه بهترین طراحی هنری، بهترین فیلم‌برداری و طراحی صحنه، بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه را دریافت کرده است.

«تخم مرغ» همچنین در جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد. این فیلم همچنین یکی از آثار تحسین شده کن است.

** درباره کارگردان

سمیح کاپلان اوغلو در سال 1963 در منطقه اجیان ترکیه متولد شد. او در دانشگاه ازمیر درس سینما و تئاتر خواند. کاپلان اوغلو از آن‌جا به استانبول رفت تا فعالیت‌های هنری‌اش را در آن شهر آغاز کند و درحالی که 24 سال بیشتر نداشت در شرکت‌های تبلیغاتی به کار پرداخت و سپس فیلم‌بردار کارهای مستند شد و به کار نویسندگی پیرامون فیلم و سینما و نشریات پرداخت.

کاپلان اغلو سرانجام وارد عرصه کارگردانی فیلم شد و دو فیلم بلند ساخت. «تخم‌مرغ» پرسروصداترین فیلم این کارگردان است که تهیه‌کنندگی آن را هم خود برعهده داشت.

** بازیگران فیلم

در سینمایی «تخم‌مرغ»، نجات اسیلر در نقش (یوسف)، سعادت ایشیل آکسوی (آیلا)، اوفاک بایداکتار و تولین اوزن ایفای نقش کرده‌اند.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

تخم مرغ

Egg

Yumurta

تخم مرغ

نوع فیلم     درام/مدرن اروپایی
کارگردان    

سمیح کاپلان اوغلو
بازیگران اصلی    

نجات ایشلر....(یوسف)

سعادت ایشیل اکسوی.....(آیلا)
مدیرفیلم‌برداری     اوزگور اکن
موسیقی     ــــــــــــــــ
تدوین    

آیهان ارگورسل

سوزان هاندگونری

سمیح کاپلان اوغلو
کشورتولیدکننده     ترکیه/یونان
سال تولید     ۲۰۰۷
مدت فیلم     ۹۵ دقیقه

امتیاز جهانی فیلم در IMDb(از 10 نمره): ۶.۵

امتیاز فیلم در سینما مان شان (از 5 نمره): ۴

خلاصه‌ی فیلم:

یوسف بعد از سال‌ها به شهر کوچک زادگاهش بازمی‌گردد.ملاقات با آدم‌های مختلف قدیمی وجدید در این شهر وزنده شدن برخی خاطرات قدیمی،باعث می‌شود یوسف احساس کند آنقدرها هم که تصور می‌کرده از زادگاهش متنفر نیست وبه دنبال بهانه‌ای برای ماندن است.

داستان فیلم:

یوسف سال‌ها پیش شهر کوچک زادگاهش را ترک کرده وحالا در استانبول یک مغازه‌ی فروش کتاب‌های دست دوم دارد.او با شنیدن خبر مرگ مادرش،رهسپار زادگاهش می‌شود درحالی‌که با نوع زندگی وفرهنگ وآدم‌های آنجا احساس بیگانگی می‌کند.پس از مراسم خاکسپاری وترحیم،با دختری به نام آیلا آشنا می‌شود که از اقوام دور مادرش است ودر اواخر عمر او،پرستاری‌اش را برعهده داشته ودر خانه‌ی او زندگی می‌کرده.آیلا خاطراتی از مادر برای یوسف تعریف کرده واز آرزویشان برای رفتن به دریاچه می‌گوید.آیلا همچنین یادآوری می‌کند که مادر نذری داشته که موفق نشده ادا کند واینک وظیفه‌ی یوسف است که آن را به انجام برساند.او باید گوسفندی را در زیارتگاهی در بالای کوه قربانی کند.اما یوسف اعتقادی به رسوم وسنن قدیمی ومذهبی ندارد ودر واقع به خاطر همین بوده که شهرش را ترک کرده وبه استانبول رفته.

پسری جوان در شهر روابطی با آیلا دارد وامیدوار است که بتواند دل او را به دست بیاورد ولی آیلا که از حضور یوسف خوشحال است،به پسر جواب منفی می‌دهد وشرکت در آزمون دانشگاه واحتمال ترک شهر را بهانه قرار می‌دهد.

یوسف قصد دارد بازگردد ولی یکی از دوستان قدیمی که کافه دارد،او را به نوشیدنی دعوت می‌کند.همان دوست به یوسف خبر می‌دهد که گل – دختری که یوسف زمانی عاشقش بوده – با یکی از پسران هم مدرسه‌ای ازدواج کرده واز شهر رفته بود ولی حالا مدتیست که از شوهرش جدا شده ودوباره به زادگاهش آمده. او به سراغ گل می‌رود که در مدرسه تدریس می‌کند.گل به او می‌گوید که او نیز همچون یوسف شیفته‌ی این شهر است ولی یوسف تصور می‌کند همیشه از این شهر متنفر بوده. یوسف به خاطر مصرف مشروبات الکلی حق ندارد رانندگی کند وبنابراین تصمیم می‌گیرد شب را بماند.

شب‌هنگام برق‌های خانه دچار اتصال شده وخاموش می‌شوند.یوسف به سراغ برقکار می‌رود.برقکار همان مرد جوانی است که عاشق آیلا است.او با دیدن یوسف وآیلا در یک خانه،متوجه می‌شود که آیلا چرا به او پاسخ رد داده وبا یوسف به سردی رفتار می‌کند.

در این مدت یوسف شب‌ها کابوس‌هایی عجیب می‌بیند واز خواب می‌پرد.او تصمیم می‌گیرد به زیارتگاه رفته ونذر مادر را ادا کند.آیلا در این سفر با او همراه می‌شود.آنها ابتدا به دیدن اقوام سالخورده در روستاهای دیگر می‌روند.در آنجا اقوام تصور می‌کنند که آنها زن و شوهرند وآیلا ویوسف هم چیزی نمی‌گویند.اما وقتی می‌خواهند گوسفند بخرند،معلوم می‌شود گله به مرتع رفته وآنها باید صبح خیلی زود بیایند.یوسف پیشنهاد می‌کند به سمت دریاچه بروند وشب را هم در هتلی در همان‌جا می‌مانند که مراسم عروسی ساده‌ای در آن برپاست.صبح زود آنها گوسفند را خریده وبه زیارتگاه رفته وآن را قربانی می‌کنند.سپس در بازگشت،یوسف آیلا را مقابل خانه پیاده کرده ورهسپار جاده می‌شود اما در میانه‌ی راه پشیمان شده ودوباره به خانه‌‌ی مادری بازمی‌گردد جایی که آیلا منتظر است واز دیدنش خشنود می‌شود.
http://vista.ir/include/articles/images/215260c4558ede195d5648c83a5d4adb.jpg
درباره‌ی فیلم:

درباره‌‌ی سینمای کاپلان اوغلو دو خصوصیت فیلم‌برداری را در فیلم دوست دارم:اول این‌که دوربین ثابت است وبازیگران از نقطه‌ای دورتر حرکت کرده وبی‌اعتنا به حضور دوربین به آن نزدیک می‌شوند،روبه رویش می‌ایستند،اندکی فکر می‌کنند،تصمیم می‌گیرند ودوباره حرکت می‌کنند.بعد دوربین در مسیری افقی حرکتی کوتاه دارد.دوم این‌که صحنه‌ای نسبتا ثابت را می‌بینیم که تنها عنصر متحرک آن،شخصیت‌ها هستند که حرکاتی مختصر ونرم در گوشه‌ای از کادر دارند.فضای اطرافشان گر چه زنده وپویاست،اما کمترین تحرک ممکن را دارد تا حرکت‌های مختصر قهرمان به چشم بیننده بیاید.نگاه کنید به سکانسی که در هتل،آیلا در کنار دیوار راهرو منتظر مانده.راهرو خلوت است وحرکتی ندارد بنابراین حرکات آیلا چشمگیر است.ویا سکانس آغاز فیلم که مادر در میان مزارع حرکت می‌کند.طبیعت زنده است اما حرکتی ندارد پس حرکت مادر تا آنجا که از دیده ناپدید می‌شود،چشمگیر است.این کادربندی‌های کاپلان اوغلو را بسیار دوست دارم.

یک بار دیگر توضیح می‌دهم که تخم مرغ قسمت دوم از سه گانه‌ی کاپلان اوغلو معروف به سه‌گانه‌ی یوسف است.داستان اول به نام شیر روایتی از زندگی پیرمردی به نام یوسف است وفیلم سوم به نام عسل هم روایتی از زندگی پسر خردسالی به نام یوسف.اما نباید دچار این اشتباه شد که این سه یوسف در واقع یک نفرند.هیچ کدام از فیلم‌ها هیچ اشاره‌ای به این موضوع ندارد وبه نظر می‌رسد فقط نام یوسف تکرار شده .مثلا یوسف کودک در کلبه‌ای جنگلی بزرگ شده اما یوسف جوان وقتی به خانه‌ی مادری‌اش می‌آید،جنگل وروستایی را نمی‌بینیم وبا شهری کوچک طرفیم.نام‌های سه گانه نیز از نام سه ماده‌ی غذایی گرفته شده که انسان از قدیم‌الایام به صورت کاملا آماده از طبیعت دریافت کرده است.شیر محصول گاو وگوسفند،عسل محصول زنبور وتخم مرغ محصول مرغ‌های خانگی است.جالب است که در هر کدام از این فیلم‌ها،آن دو مورد دیگر را هم شاهدیم مثلا در همین فیلم به جز تخم مرغ،شاهد عسل بر روی میز صبحانه وهمین‌طور پسر شیرفروش هم هستیم که به درب منازل مراجعه کرده وشیر می‌فروشد.

فیلم بیشتر در سکوت می‌گذرد وشخصیت‌ها کمترین ارتباط کلامی را با یکدیگر دارند.همه چیز به نگاه‌ها وچشم‌ها وحرکات بدن واگذار شده واین همان خصیصه‌ی سینمای مدرن اروپایی است که من دوست دارم.البته کاپلان اوغلو گوشه‌ی چشمی هم به فرهنگ بومی سرزمین خود دارد ودر تمام فیلم‌هایش گوشه‌ای از جشن‌ها ومراسم سنتی ترکیه را هم شاهدیم .مثلا در همین فیلم شاهد جشن عروسی ورقص زن ومردی در میانه‌ی مهمانان هستیم واز طرف دیگر شاهد مراسم قربانی کردن میش هم هستیم وزنانی که دور هم جمع شده‌اند تا کار را به پایان برسانند.در عسل هم شاهد کارناوال روستایی ورقص زنان ومردان شاد بودیم وهمین‌طور مراسم تفسیر قرآن.مردم ترکیه (وبهتر بگویم مسلمانان ترکیه ) در فیلم‌های کاپلان اوغلو مردمی مهربان وشاد هستند واین شاید نقطه‌ی تضاد او با فیلم‌های بیلگه‌جیلان است.مثلا مراسم قربانی کردن بزها در فیلم قصبه (Kasaba)  تصاویری خشن وبی‌رحمانه است اما در تخم مرغ این‌گونه نیست.مراسم قربانی کردن نرم وآرام و روحانی است وحتی آرامشی به یوسف می‌دهد.(گر چه خود من از مخالفان سرسخت این رسم هستم!)

یوسف روزگاری شهر کوچک وکسالت‌بارش را ترک کرده وبه امید پیشرفت به استانبول رفته.اما حالا پس از این همه سال به جایی نرسیده ودر برزخ بلاتکلیفی وناامیدی غوطه‌ور شده.او به زادگاهش بازمی‌گردد جایی که آیلا درست برخلاف او با امید وشادمانه به انتظار آینده نشسته است.آیلا وهمراهی او با یوسف،بارقه‌های جدیدی به زندگی او می‌دهد وحتی می‌تواند پایانی برای کابوس‌های فراوان یوسف باشد.

من این فیلم را هم مثل سایر آثار کاپلان‌اوغلو دوست دارم وبه طرفداران فیلم‌های مدرن اروپایی هم تماشای آن را توصیه می‌کنم.فیلم مجموعه‌ای تکان‌دهنده‌ای از تصاویر وکادربندی‌های جادویی است که میتواند علاقه‌مندان واقعی سینما را راضی نگاه دارد.
سینما مان شان
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

«کاپلان اوغلو» سه گانه اش را با «عسل» تکمیل می کند



«سمیح کاپلان اوغلو» سازنده تخم مرغ و شیر، از تکمیل سه گانه اش با فیلم «عسل» خبر داد.
    «سمیح کاپلان اوغلو» کارگردان مشهور سینمای ترکیه در گفت وگو با فارس، ضمن اعلام این خبر گفت: بزودی و در ماه آگوست فیلمبرداری فیلم جدیدم «عسل» را آغاز می کنم. این فیلم اپیزود سومی است که پس از فیلم های «تخم مرغ» و «شیر» می سازم و همچون این دو کار به حال و هوا و سینمای قبلی ام ارتباط دارد.
    این کارگردان سینما درباره مفهومی که از سینمای معناگرا به وی متبادر می شود گفت: به نظر من هر کار هنری باید دارای ابعاد معنوی باشد و نباید طبقه بندی شود و از دیدگاه درونی کارگردان باید در فیلم دیده شود نه طبقه بندی که فیلم ها را دسته بندی می کند.
    وی افزود: خداوند از رگ گردن نیز به ما نزدیک تر است و هر سؤالی که از موجودیت خودمان داریم در واقع در مورد موجودیت خدا داریم و راهی برای نزدیک شدن به خدا است.
    کاپلان اوغلو افزود: هر فیلمی می تواند در طبقه بندی فیلم های معنوی قرار بگیرد و این کاملاً بستگی به نیت کارگردانش دارد.
    سازنده فیلم تحسین شده تخم مرغ درباره شیوه کارگردانی اش گفت: فیلم های من اغلب دوره آمادگی و پیش تولید طولانی دارند به این خاطر که کارگردانی، فیلمنامه نویسی و فیلمبرداری آن را خودم انجام می دهم و باید به همه چیز احاطه داشته باشم.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .