Dir: Don Siegel
سال 1901 جان برنارد بوکس، معروف به «تیرانداز»، وارد شهر کارسن سیتی می شود و به سراغ دوست قدیمی اش دکتر هاستتلر می رود. اما دکتر خبر خوبی برای او ندارد و می گوید که «بوکس» به سرطان مبتلاست و چند هفته ی دیگر بیش تر زنده نمی ماند...
کارگردان
Don Siegel
نویسندگان
Glendon Swarthout
Miles Hood Swarthout
Scott Hale
عوامل دوبله
بازیگران
عوامل نقش دوبله
John Wayne J.B. Books
ایرج دوستدار
Lauren Bacall Bond Rogers
رفعت هاشمپور
Ron Howard Gillom Rogers
فریبرز دوستدار
James Stewart Dr. Hostetler
اکبر منانی
Richard Boone Sweeney
محمدرضا زندی
Hugh O'Brian Pulford
حسین معمارزاده
Bill McKinney Cobb
منوچهر والیزاده
Harry Morgan Marshall Thibido
منوچهر والیزاده
John Carradine Beckum
Sheree North Serepta
مهین برزوئی
Rick Lenz Dobkins
حسین معمارزاده
Scatman Crothers Moses
حسین معمارزاده
Gregg Palmer Burly Man
Alfred Dennis Barber
Dick Winslow Streetcar Driver
Melody Thomas Scott Girl on Streetcar
Kathleen O'Malley School Teacher
Johnny Crawford Books' Victim in Flashback
Chuck Dawson Extra
Duke Fishman Barfly
Christopher George Books' Victim in Flashback
Jonathan Goldsmith Book's Victim
Leo Gordon Books' Victim in Flashback
Charles G. Martin Murray the Bartender
Ricky Nelson Books' Fellow Lawman in Flashback
James Nolan Gambler
Henry Slate Pulford Confidant
Bob Steele Books' Victim in Flashback
Ralph Volkie White-Haired Bartender
جان وین اسطوره سینمای وسترن نیم قرن در قامت مردی ظاهر شد که پای اصول و عقایدش میایستاد
قصه تیرانداز تنها
سینما و تلویزیون > سینمای جهان - ترجمه - امیررضا نوریزاده:
در سال 1976 جان وین در حالیکه ناامیدانه با بیماری سرطان دست وپنجه نرم میکرد، برای آخرین بار مقابل دوربین قرار گرفت و نتیجه این دوره سه ماهه، فیلمی به نام «تیرانداز» بود که نسخه کامل آن به تازگی در اختیار علاقهمندان سینما قرار گرفته است.
روزنامه دیلی تلگراف به این بهانه نگاهی به زندگی حرفهای این هنرپیشه سینمای وسترن داشته است.
داستان فیلم تیرانداز دان سیگل که در سال 1976 اکران شد، ماجرای یک کابوی پیر بود که ماههای آخر زندگیاش را به خاطر ابتلا به سرطان سپری میکرد و البته هنرپیشهای که نقش این قهرمان در شرف مرگ را ایفا میکرد، کسی به جز جان وین نبود که بهخاطر پیشرفته بودن بیماری سرطانش در مقطعی فیلمبرداری متوقف شد. جان وین در سال 1967 به سرطان ریه مبتلا شد و ناچار شده بود یکی از ریههایش را تقریبا از دست بدهد و بعد از آن با سرطان معده دست و پنجه نرم میکرد. اما او با تمامی اینها هنوز هم به جزئیات کار اهمیت فراوان میداد و در یکی از روزها با دانسیگل بهشدت اختلاف پیدا کرد چرا که در یکی از صحنهها قرار بود او حین تیراندازی، یکی از شخصیتهای منفی را به قتل برساند. او سیگل را به تغییر فیلمنامه مجبور کرد چون اصرار داشت هرگز نمیتواند از پشت کسی را هدف گلوله قرار دهد و چنین کاری حتی در فیلم هم از نظر او غیرقابل توجیه بود و میتوانست به چهرهای که از او در ذهن تماشاگران باقی میماند، لطمه بزند.
از فوتبال تا سینما
نام اصلی او ماریون مریسون بود که درتیم یواسسی، فوتبال آمریکایی بازی میکرد اما چهره و فیزیک بدنیاش مورد توجه رائول والش قرار گرفت تا او را در فیلم وسترن «تعقیب بزرگ» در نقش ژنرال انقلاب آمریکا، آنتونی وین بازی دهد و پس از ایفای نقش در این فیلم گمنام استودیو فاکس، او نام جان وین را برای خودش انتخاب کرد. وین با جان فورد توانست جایگاهی در سینمای جهان دست و پا کند. فیلم «دلیجان» براساس داستانی از گی دوماپاسان، وسترنی به تمام معنا بود و رینگو کید قهرمان آنکه وین نقشش را ایفا میکرد از ماندگارترین شخصیتهای این ژانر بود؛ صحنهای که شخصیت وین برای نخستین بار روی پرده ظاهر میشود و برای متوقف کردن دلیجان تیرهوایی شلیک میکند و بعد در کلوز آپی میگوید: «تو حتما به من و این وینچستر نیاز داری!» هنوز هم در ذهن اکثر علاقهمندان سینمای وسترن باقی است. رینگو الگویی برای جوانمردی و قهرمانی در سینمای وسترن شد و به اندازهای اهمیت داشت که وین پس از بازی در بیش از 78فیلم در آن زمان ایفای نقش «رینگو کید »را بهترین بازیاش میدانست و دههها بعد همچنان بر سر این انتخابش بود.
فیلم دان سیگل با مونتاژ صحنههایی از فیلمهای قبلی قهرمان - رود سرخ (هاوارد هاکس 1948)، هوندو( جان فارو 1953)، ریو براوو و الدورادو (هاوکس 1959 و 1966) شروع میشود و ادای دینی آشکار به جان وین و شخصیتش، جیبیبروکس درفیلم تیرانداز است.
قهرمان اخلاق گرا
شاید سینماروهای جوان با شخصیت وین و فیلمهای او آشنا نباشد اما قهرمان بازیهای شخصیتهای او در فیلمهای فورد و هاوکس نقطه مقابل وسترن اسپاگتیهای سرجیو لئونه و ضدوسترنهای پکین پا بود. هر علاقهمند ژانر وسترن حتما یکی از فیلمهای خوب وین را دیده و شخصیت او را در بین 10کاراکتر محبوب سینماییاش قرار داده است؛ شخصیتهایی که دارای شجاعتی غیرقابل پیشبینی و ترحمی قابل توجه بودند. بهترین وسترنهای وین توسط جان فورد کارگردانی شد اما این فیلمها در آن سکانس ابتدایی تیرانداز جایی ندارند و به عقیده برخی از منتقدان این هاوکس بود که توان بازیگری را در وین کشف کرد و نشان داد او توانایی بازی کردن مقابل دوربین را هم دارد و صرفا هنرپیشهای بیاستعداد نیست. توماس دانسون، یکی از این منتقدان درباره او نوشت: اگر قرار باشد فیلم وسترنی ساخته شود و هنرپیشه مشهور دیگری درکنار وین باشد، دامنه خشونت و صحنههای اکشن برای او در فیلم کاملا محدود خواهد بود چون درکنار جان وین بازی میکند.
وسترنهای متفاوت
با حضور در فیلمهایی از جمله «دختری با روبان زرد» یا «ریوگرانده» جان وین نقش شخصیتهای جاافتاده و شجاعی را بازی کرد که همیشه برای نجات حقوق طبقه متوسط تلاش میکنند اما در دهه 1950 لحن فیلمهای وسترن تغییرکرد و رویکردی نوآر پیدا کرد. با وجود اینکه پیشگامان این سبک تازه جیمز استوارت (در فیلمهای آنتونی مان) و راندولف اسکات (در فیلمهای باد باتیچر) بودند اما وین همچنان جایگاه خودش را بهعنوان یکی از هنرپیشگان مطرح ژانر وسترن حفظ کرد و بازی او در نقش ایتان ادواردز، قهرمان تنهای فیلم «جویندگان» جان فورد سالها بعد الهام بخش مارتین اسکورسیزی برای فیلم «راننده تاکسی» بود. اما کار کردن با وین به مرور زمان مشکلتر میشد و او سعی میکرد تا در فیلمها نفوذ خود را اعمال کرده و گاهی شرایط را به سود خودش تغییر دهد. در سال 1993 دان سیگل در زندگینامهاش نوشت که گاهی رفتار وین در سر صحنه واقعا غیرقابل تحمل بود و در دهههای 1960 و 1970 جان وین غرغرو مطرح میکرد که در وسترنهای قدیمی شخصیتها روی هم اسلحه میکشیدند تا یکدیگر را از سرراه بردارند اما در فیلمهای جدیدتر خبری از اسلحه نبود و شخصیتها با دیالوگ باید اینکار را انجام میدادند. با این وجود اندروساریس، منتقد مشهور آمریکایی تأکید میکند آلامو (1960) و کلاههای سبز(1968)- 2فیلمی که خود وین کارگردانی کرده بود - پردیالوگ و کسل کننده بودند.
خاطراتی از وین
کرک داگلاس در کتاب خاطراتش درمورد فیلمهای مشترکش با وین میگوید: من با او 4فیلم بازی کردم ولی ترکیب ما از همان فیلم اول دردسر ساز شده بود چون دائما در پشت صحنه بحثهای سیاسی میکردیم. او ستاره خوبی بود چون همیشه جان وین بود ولی صادقانه باید بگویم هنرپیشه خوبی نبود و در قالب نقشهایش نمیرفت بلکه نقشها را با قالب او تنظیم میکردند!
هاوکس در یکی از گفتوگوهایش خاطر نشان کرده بود در فیلم ریوبراوو، جایی که دین مارتین دستیار نه چندان مسئولیتپذیر شخصیت وین است، وین برای بازی در فیلم مردد بود و هاوکس وظیفه کنترل دین مارتین را در سر صحنه به او سپرده بود.
در سالهای آخر عمر جان وین اغلب نقشهایی را بازی میکرد که بر ستاره بودنش به نوعی تأکید میکردند و بیشتر فیلمهایی سرگرمکننده بودند.
تیرانداز هم براساس رمانی از گلندن سوارتوت ساخته شد و از این قاعده مستثنی نبود و البته هنرپیشگان مکمل مشهوری در آن حضورداشتند که از جمله آنها لورن باکال، ران هاوارد جوان، ریچارد بون (از دیگر اسطورههای سینمای وسترن) و از همه مهمتر جیمز استوارت در نقش دکتر کارسون سیتی بودند. استوارت درسال 1962 در فیلم «مردی که لیبرتی والانس را کشت» با جان وین همبازی شده بود. ران هاوارد سالها بعد گفت که بهترین توصیه برای بازیگری را از جان وین شنیده است: آرام حرف بزن، شمرده حرف بزن و اصلا زیاد حرف نزن!
دیلی تلگراف-10 اکتبر
فیلم پذیرایی ساده
داستان فیلم پذیرایی ساده
پذیرایی ساده
فیلم سینمایی کنترل زمان بازیگران
بازیگران فیلم سینمایی کنترل زمان
بازیگران فیلم افسانه 2 فوریه
سباستین بال سارنینگ
فیلم سینمایی ارواح سیاه . فیلم کنترل زمان . مجید صالحی در نقش ولی قرچوله
مایکل لاندون
فیلم بخشایش
دو برادر فیلم توماس وینتربرگ
فیلم دوبرادر محصول دانمارک
فیلم سفر به واشنگتن
رها ماهرو : خوانندگان عزیز لطفا نظراتتان را درباره ی فیلم ترسناک و علمی تخیلی هجوم ربایندگان جسم ساخته فیلیپ کافمن برایمان بفرستید
هجوم ربایندگان جسم
1956 آمریکا
Invasion of the Body Snatchers
کارگردان:Don Siege
کشور تولیدکننده آمریکا
آهنگساز(موسیقی متن) دنی زایتلین.
سال تولید ۱۹۷۸
محصول یونایتد آرتیستس
کارگردان فیلیپ کافمن
فیلمنامهنویس و. د. ریکتر، برمبنای رمانی نوشته جک فینی.
فیلمبردار مایکل چاپمن.
هنرپیشگان دانلد ساترلند. بروک آدامز، لنرد نیموی، ورونیکا کارترایت، آرت هیندل للیا گُلدونی، کوین مکارتی، جف گُلدبلوم و دان سیگل.
نوع فیلم رنگی، 115 دقیقه.
حمله ربایندگان جسم | Invasion Of The Body Snatchers
«ماتیو بنِل» (ساترلند)، بازرس بهداشت عمومی در سن فرانسیسکو، وقتی از دستیارش، «الیزابت» (آدامز) میشنود که دوستش، «جفری» (هیندل) دیگر آن آدم سابق نیست، میکوشد تا آرامش کند. «بِنِل»، «الیزابت» را به مهمانیای میبرد که به افتخار روانشناس مشهور، «دیوید کیبنر» (نیموی) برپا شده است. در آنجا آنان دوست «بِنِل»، «جک» (گُلدبلوم)، شاعری را که منتقد افراطی آثار «کیبنر» است ملاقت میکنند. وقتی «الیزابت» مشکلش را به «کیبنر» میگوید، او این مسئله را هذیان ذهن هیستریائیِ کسی ارزیابی میکند که از روابط عاطفی گریزان است. کمی بعد «جک» و همسرش، «نانسی» (کارترایت) با مشاهده خروج انساننمائی از پیلهای عظیم میگریزند. «بِنِل» برای نجات «الیزابت» که شاهد تسخیر جسم «جفری» توسط انساننمائی مثل او است، خانهاش میرود. انسان نماها آرام آرام شهر را تسخیر میکنند. «جک»، «نانسی»، «بِنِل» و «الیزابت» میگریزند اما اینبار به دام «کیبنر»، «جک» (که تسخیر شده) و «جفری» که به آنان نوید شکل تازهای از زندگی بدون احساسات مشکلآفرین را میدهد، میافتند. آن دو بار دیگر موفق به فرار میشوند. سرانجام «الیزابت» تسخیر میشود و «بِنِل» کارخانهای مملو از پیلهها را نابود میکند. اما وقتی چندی بعد «نانسی» او را در خیابان میبیند، در مییابد که جسم او نیز تسخیر شده است.
* بازسازی کافمن از فیلم کلاسیک دان سیگل (1956)، اگرچه در اندازههای نسخه اصلی نیست، اما در انطباق مضمون اصلیِ داستان با فضای اصلیِ داستان با فضای خاص و تنشهای سیاسی / اجتماعی زمان ساخت فیلم (دهه 1970) و همچنین دربه کارگیری تمهیدات صوتی و تصویری جدید برای نمایش صحنههای تسخیر جسم موفق مینماید. مضمون محوری مثل دیگر آثار کافمن (جنس مناسب، 1983 و هنری و جون، 1990) تأکید بر اهمیت «گروه» در موقعیتهای مختلف است. جسم هر «فرد» تنها وقتی تسخیر میشود که از «جمع» دور افتاده باشد. سیگل و ستاره فیلمش، مکارتی به ترتیب در نقشهای کوتاه یک راننده تاکسی و مرد کریزانی که در خیابان از «هجوم» خبر میدهد، حضوری به یک اندازه طنزآمیز و خاطرهانگیز دارند.
پزشکی در یک شهر کوچک حومه لوس آنجلس زندگی آرام و منظمی دارد و همه شهر با او به احترام رفتار می کنند نامزدش نیز بعد از مدتها نزدش باز می گردد وآنها تصمیم به آغاز زندگی جدیدی می گیرند . اتفاقات عجیبی در شهرمی افتد و یک زن بیمار ادعا می کند عموی او عموی واقعی او نیست و فرق کرده است. یک پسر بچه نیز مادر خود را مادر واقعی خود نمی داند و از دست او فراری است
هجوم غارتگران بدن (به انگلیسی: Invasion of the Body Snatchers) فیلمی ۸۰ دقیقهای به کارگردانی دان سیگل با بازی کوین مککارتی (بازیگر) است.
کوین مک کارتی در 96 سالگی درگذشت
کوین مک کارتی، بازیگر کهنهکار سینمای آمریکا در 96 سالگی در گذشت. مک کارتی با ایفای نقش در آثاری چون هجوم ربایندگان جسم به شهرت رسیده بود.
مک کارتی روز شنبه در بیمارستان کپ کود با عالم هنر وداع گفته است.
بنابراین گزارش داو ریلی یکی از منابع اعلام این خبر درباره علت مرگ به ارائه هیچگونه توضیحاتی نپرداخته است. مک کارتی در سال 1938 با حضور در برادوی وارد حیطه هنر بازیگری شد. از جمله مطرحترین نقشآفرینیهای او در عالم سینما میتوان به عقابها، بهترین مرد، سراب ، هتل، آقایان برجسته، ناحیه گرگ و میش، فضای درون، برج تاریک و سرقت بزرگ سرقت کوچک اشاره کرد. مک کارتی در سال 1961 به عنوان همسر مرلین مونرو در فیلم (ناجورها) به عنوان آخرین نقشآفرینیاش در سینما بازی کرده است. کوین مک کارتی در دهه اول قرن بیست و یکم در چند فیلم تلویزیونی هم نقشآفرینی کرده است.
________________________
سالهای اولیه حضور موجودات فضایی به شکل یک هیولای نابودگر در سینما و همزمانی آن با جنگ سرد
تقریبا در تمام فیلم های آن سال ها موجود فضایی نمادی بود از شوروی و یا بمب اتم که در آن دوران اولین و بزرگترین تهدید برای نابودی آمریکا از سوی بنگاههای خبری و تبلیغاتی غرب بیان می شدند. از آن جمله می توان به فیلمهای "جنگ دنیاها"، "آنها!" و "هجوم ربایندگان جسم" اشاره کرد که در این فیلم ها وجود مسئله ای چون نابودی آمریکا به شکل بیگانگان نشان داده می شد. البته این مسئله تنها به فیلم ها علمی تخیلی و موجودات فضایی مربوط نبوده و بسیاری از فیلم های دلهره آور در همین راستا حرکت می کردند.
«حملۀ جسددزدها» (انگلیسی: Invasion of the Body Snatchers) یک فیلم در سبک علمی–تخیلی به کارگردانی فیلیپ کافمن است که در سال ۱۹۷۸ منتشر شد. از بازیگران آن میتوان به دونالد ساترلند، لنارد نیموی، جف گلدبلام، بروک آدامز، و ورونیکا کارترایت اشاره کرد.
کارگردان : فیلیپ کافمن
تهیهکننده : Robert H. Solo
فیلمنامهنویس : W. D. Richter
بر پایه : The Body Snatchers by جک فینی
بازیگران :
دونالد ساترلند
لنارد نیموی
جف گلدبلام
بروک آدامز
ورونیکا کارترایت
موسیقی : Denny Zeitlin
تدوین : Douglas Stewart
شرکت تولید : Allied Artists Pictures
توزیعکننده : یونایتد آرتیستز
تاریخهای انتشار : ۲۰ دسامبر ۱۹۷۸
مدت : ۱۱۵ دقیقه
کشور آمریکا
بودجه $۳.۵ میلیون
گیشه $۲۴,۹۴۶,۵۳۳ (North America)
________________________
فیلیپ کافمن
فیلیپ کافمن یک هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است. وی از سال ۱۹۶۴ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بودهاست.
تولد: ۲۳ اکتبر ۱۹۳۶ م. (سن ۷۹)، شیکاگو، ایلینوی، آمریکا
همسر: رز کافمن (ازدواج ۱۹۵۸ م.–۲۰۰۹ م.)
فرزندان: پیتر کافمن
والدین: الیزابت کافمن، ناتان کافمن
تحصیلات: دانشگاه شیکاگو، مدرسه حقوق هاروارد
__________________
___________________
داستان : پاندا کونگ فو کار به ایران آمد