خطاهای معمول عکاسان آماتور

یکی از عمومی ترین مشکلات کاربران دوربین های دیجیتال، از دست دادن لحظات ناب عکاسی به دلیل تمام شدن شارژ باطری است. همیشه به یاد داشته باشید که دوربین های عکاسی دیجیتال، تنها با باطری هایی که در درونشان قرار گرفته کار می کنند. مدل های پرفروش دوربین دیجیتال معمولا عمر باطری بسیار زیادی دارند (تقریبا تا ۵۰۰ عکس). اما با این وجود، اگر دوربین شما باطری قلمی می خورد، همیشه چند عدد باطری به همراه داشته باشید. اگر هم دوربین‏تان باطری ویژه خودش را دارد، بهتر است که همیشه یک باطری یدکی شارژ شده به در کیف دوربین تان استراحت کند.

دومین اشتباه عمومی، تار شدن عکس ها به دلیل تکان خوردن دوربین است. تکان های دوربین، همیشه تقصیر کاربر آن است. البته دوربین های خوب، با طراحی ارگونومیک بهتر (برای خوش دست تر شدن) و سرعت شاتر بالاتر، به همراه استفاده از تکنولوژی های لرزش گیر، این اثرات را کاهش می دهند. یکی از راه های کاهش این مشکل استفاده از سه پایه عکاسی است. علاوه بر این، با افزایش سرعت شاتر دوربین می توان عکس های بهتر و شفاف تری گرفت. هر چه عدد shutter speed در تنظیمات دوربین بیشتر باشد، به معنی سرعت شاتر بالاتر است.

مشکل بعدی عکاسان آماتور، تار شدن عکس ها به دلیل تحرک سوژه عکاسی است. معمولا اشتباه در برآورد سرعت شاتر مناسب، باعث این مشکل می شود.

اشتباه چهارم، تاخیر زمانی است. این مشکل زمانی رخ می دهد که یک عکس (شات) خیلی دیرتر از زمان مورد نظر گرفته می شود، زیرا عکاس کند عمل کرده و به موقع دکمه را نزده است. زیرا عکاس فاصله زمانی میان فشردن دکمه شاتر و عکس العمل دوربین را در نظر نگرفته است. این عدد (که تنها کسری از ثانیه است) بسته به نوع و کیفیت دوربین تفاوت می کند. این مورد مخصوصا در عکاسی از سوژه های متحرک بسیار بیشتر دیده می شود.

یـک مــشــکل دیگـــر، Underexposure یا زمان نوردهی خیلی کوتاه است که معمولا باعث تاریک شدن عکس ها می شود. اگر با تنظیمات exposure (نوردهی) دوربین آشنایی ندارید، سعی کنید از مودهای (mode) آماده که معمولا بر روی دکمه چرخانی در بالای دوربین قرار دارند استفاده کنید. عکاسی در شب با مود شب، معمولا نتیجه بهتری نسبت به مود اتوماتیک خواهد داشت. کمی جرات به خرج داده و امکانات دوربین تان را امتحان کنید.

پر شدن حافظه دوربین مشکل بعدی کاربران تازه کار است. توجه داشته باشید که دوربین شما قرار نیست به صورت جادویی هیچ وقت جا کم نیاورد. همیشه قبل از بیرون بردن دوربین، آن را روشن کرده و فضای باقی مانده حافظه را به صورت تعداد عکس باقی مانده کنترل کنید. اگر این تعداد برای کارتان کفایت نمی کند، ابتدا حافظه دوربین را روی کامپیوتر خالی کنید، آنگاه به سراغ عکاسی بروید. اگر هم همیشه یک حافظه یدکی به همراه داشته باشید که زندگی خیلی شیرین تر می شود.

Overexposure یا زمان نوردهی خیلی بالا، مشکل دیگری است که برخی اوقات برای حل مشکل Underexposure به آن دچار شده و از طرف دیگر بام می افتید. با این کار، عکس های تان بیش از حد روشن می شوند.

تنظیمات white balance (تعادل نور سفید) اشتباه هم، عکس تان را خراب می کند. در صورتی که بدون دانش و تجربه لازم، تنظیمات white balance دوربین را تغییر دهید، عکس هایی با رنگ غیر طبیعی، مات، زرد یا شیری رنگ نصیب تان خواهد شد. مودهای پیش فرض و آماده دوربین های دیجیتال، معمولا این تنظیم را به صورت خودکار انجام می دهند.

تنظیمات پیکسل ناصحیح هم می تواند باعث تولید عکس هایی با کیفیت پایین و به درد نخور شود. اگر مشکل کمبود فضای حافظه را ندارید، بهتر است که رزولوشن (تعداد پیکسل در سطح مشخص) را در بالاترین مقدار ممکن قرار دهید. ممکن است که عکس های کمتری بگیرید، اما مطمئن هستید که بهترین کیفیت ممکن دوربین را در اختیار دارید.

تنظیمات ISO (حساسیت نوری) ناصحیح، یکی دیگر از ایرادات کار عکاسان آماتور است. درست است که ایزوی بالاتر باعث می شود در نور کم، عکس های واضح تر و روشن تری بگیرید. اما به همین میزان هم نویز عکس را افزایش داده و آن را نقطه نقطه می کند. معمولا بهترین حالت، پایین ترین ISO دوربین یا حالت اتوماتیک آن است. آیا تا به حال هیچ یک از این مشکلات برای شما پیش آمده؟ احتمال آن زیاد است. ولی نگران نباشید، اشتباه به معنی شکست و ناتوانی نیست. بلکه یکی از راه های موثر یادگیری است. پس با وقوع هرکدام، به دنبال یادگیری راه حل باشید و با تمرین به روش صحیح دست پیدا کنید. اما راه حل، سهل انگاری زیاد یا سخت گیری بیش از حد نیست. «عکاسی یک هنر است، و هنر باید سرگرم کننده باشد.»

مشکل بعدی کاربران ناوارد، فوکوس اشتباه و غیر صحیح است. معمولا دلیل این اشتباه، افتادن در چاله فوکوس است. به زبان ساده تر، بیشتر اوقات عکاس بر روی پس زمینه عکس فوکوس می کند. هنگامی که دکمه شاتر را تا نیمه می فشرید، توجه داشته باشید که کادر(های) سبز رنگی که نمایان می شوند، تا حد امکان بر روی سوژه اصلی قرار داشته باشند. اگر اینگونه نبود، دکمه شاتر را رها کرده، یکی دو میلیمتر در خلاف جهت کادر سبزی که دیده بودید، دوربین را جابجا کرده، دوباره دکمه شاتر را تا نیمه نگه دارید، بعد از یکی دو بار امتحان، سوژه درون کادر قرار خواهد گرفت و عکس تار نخواهد شد.

مطالب مرتبط :

درباره حالات پیشفرض دوربین های دیجیتال