فیلم آخرین تیر انداز ساخته دان سیگل

آخرین تیر انداز
1976 آمریکا
The Shootist

Dir: Don Siegel

سال 1901 جان برنارد بوکس، معروف به «تیرانداز»، وارد شهر کارسن سیتی می شود و به سراغ دوست قدیمی اش دکتر هاستتلر می رود. اما دکتر خبر خوبی برای او ندارد و می گوید که «بوکس» به سرطان مبتلاست و چند هفته ی دیگر بیش تر زنده نمی ماند...

کارگردان
Don Siegel
نویسندگان
Glendon Swarthout
Miles Hood Swarthout
Scott Hale
عوامل دوبله
بازیگران
عوامل     نقش     دوبله
John Wayne     J.B. Books    
ایرج دوستدار
Lauren Bacall     Bond Rogers    
رفعت هاشم‌پور
Ron Howard     Gillom Rogers    
فریبرز دوستدار
James Stewart     Dr. Hostetler    
اکبر منانی
Richard Boone     Sweeney    
محمدرضا زندی
Hugh O'Brian     Pulford    
حسین معمارزاده
Bill McKinney     Cobb    
منوچهر والی‌زاده
Harry Morgan     Marshall Thibido    
منوچهر والی‌زاده
John Carradine     Beckum    
Sheree North     Serepta    
مهین برزوئی
Rick Lenz     Dobkins    
حسین معمارزاده
Scatman Crothers     Moses    
حسین معمارزاده
Gregg Palmer     Burly Man    
Alfred Dennis     Barber    
Dick Winslow     Streetcar Driver    
Melody Thomas Scott     Girl on Streetcar    
Kathleen O'Malley     School Teacher    
Johnny Crawford     Books' Victim in Flashback    
Chuck Dawson     Extra    
Duke Fishman     Barfly    
Christopher George     Books' Victim in Flashback    
Jonathan Goldsmith     Book's Victim    
Leo Gordon     Books' Victim in Flashback    
Charles G. Martin     Murray the Bartender    
Ricky Nelson     Books' Fellow Lawman in Flashback    
James Nolan     Gambler    
Henry Slate     Pulford Confidant    
Bob Steele     Books' Victim in Flashback    
Ralph Volkie     White-Haired Bartender    

جان وین اسطوره سینمای وسترن نیم قرن در قامت مردی ظاهر شد که پای اصول و عقایدش می‌ایستاد
قصه تیرانداز تنها
سینما و تلویزیون > سینمای‌ جهان - ترجمه - امیررضا نوری‌زاده:
در سال 1976 جان وین در حالی‌که ناامیدانه با بیماری سرطان دست وپنجه نرم می‌کرد، برای آخرین بار مقابل دوربین قرار گرفت و نتیجه این دوره سه ماهه، فیلمی به نام «تیرانداز» بود که نسخه کامل آن به تازگی در اختیار علاقه‌مندان سینما قرار گرفته است.

روزنامه دیلی تلگراف به این بهانه نگاهی به زندگی حرفه‌ای این هنرپیشه سینمای وسترن داشته است.

داستان فیلم تیرانداز دان سیگل که در سال 1976 اکران شد، ماجرای یک کابوی پیر بود که ماه‌های آخر زندگی‌اش را به خاطر ابتلا به سرطان سپری می‌کرد و البته هنرپیشه‌ای که نقش این قهرمان در شرف مرگ را ایفا می‌کرد، کسی به جز جان وین نبود که به‌خاطر پیشرفته بودن بیماری سرطانش در مقطعی فیلمبرداری متوقف شد. جان وین در سال 1967 به سرطان ریه مبتلا شد و ناچار شده بود یکی از ریه‌هایش را تقریبا از دست بدهد و بعد از آن با سرطان معده دست و پنجه نرم می‌کرد. اما او با تمامی اینها هنوز هم به جزئیات کار اهمیت فراوان می‌داد و در یکی از روزها با دان‌سیگل به‌شدت اختلاف پیدا کرد چرا که در یکی از صحنه‌ها قرار بود او حین تیراندازی، یکی از شخصیت‌های منفی را به قتل برساند. او سیگل را به تغییر فیلمنامه مجبور کرد چون اصرار داشت هرگز نمی‌تواند از پشت کسی را هدف گلوله قرار دهد و چنین کاری حتی در فیلم هم از نظر او غیرقابل توجیه بود و می‌توانست به چهره‌ای که از او در ذهن تماشاگران باقی می‌ماند، لطمه بزند.

از فوتبال تا سینما

نام اصلی او ماریون مریسون بود که درتیم یواس‌سی، فوتبال آمریکایی بازی می‌کرد اما چهره و فیزیک بدنی‌اش مورد توجه رائول والش قرار گرفت تا او را در فیلم وسترن «تعقیب بزرگ» در نقش ژنرال انقلاب آمریکا، آنتونی وین بازی دهد و پس از ایفای نقش در این فیلم گمنام استودیو فاکس، او نام جان وین را برای خودش انتخاب کرد. وین با جان فورد توانست جایگاهی در سینمای جهان دست و پا کند. فیلم «دلیجان» براساس داستانی از گی دوماپاسان، وسترنی به تمام معنا بود و رینگو کید قهرمان آن‌که وین نقشش را ایفا می‌کرد از ماندگارترین شخصیت‌های این ژانر بود؛ صحنه‌ای که شخصیت وین برای نخستین بار روی پرده ظاهر می‌شود و برای متوقف کردن دلیجان تیرهوایی شلیک می‌کند و بعد در کلوز آپی می‌گوید: «تو حتما به من و این وینچستر نیاز داری!» هنوز هم در ذهن اکثر علاقه‌مندان سینمای وسترن باقی است. رینگو الگویی برای جوانمردی و قهرمانی در سینمای وسترن شد و به اندازه‌ای اهمیت داشت که وین پس از بازی در بیش از 78فیلم در آن زمان ایفای نقش «رینگو کید »را بهترین بازی‌اش می‌دانست و دهه‌ها بعد همچنان بر سر این انتخابش بود.

فیلم دان سیگل با مونتاژ صحنه‌هایی از فیلم‌های قبلی قهرمان - رود سرخ (هاوارد هاکس 1948)، هوندو( جان فارو 1953)، ریو براوو و الدورادو (هاوکس 1959 و 1966) شروع می‌شود و ادای دینی آشکار به جان وین و شخصیتش، جی‌بی‌بروکس درفیلم تیرانداز است.

قهرمان اخلاق گرا

شاید سینماروهای جوان با شخصیت وین و فیلم‌های او آشنا نباشد اما قهرمان بازی‌های شخصیت‌های او در فیلم‌های فورد و هاوکس نقطه مقابل وسترن اسپاگتی‌های سرجیو لئونه و ضد‌وسترن‌های پکین پا بود. هر علاقه‌مند ژانر وسترن حتما یکی از فیلم‌های خوب وین را دیده و شخصیت او را در بین 10کاراکتر محبوب سینمایی‌اش قرار داده است؛ شخصیت‌هایی که دارای شجاعتی غیرقابل پیش‌بینی و ترحمی قابل توجه بودند. بهترین وسترن‌های وین توسط جان فورد کارگردانی شد اما این فیلم‌ها در آن سکانس ابتدایی تیرانداز جایی ندارند و به عقیده برخی از منتقدان این هاوکس بود که توان بازیگری را در وین کشف کرد و نشان داد او توانایی بازی کردن مقابل دوربین را هم دارد و صرفا هنرپیشه‌ای بی‌استعداد نیست. توماس دانسون، یکی از این منتقدان درباره او نوشت: اگر قرار باشد فیلم وسترنی ساخته شود و هنرپیشه مشهور دیگری درکنار وین باشد، دامنه خشونت و صحنه‌های اکشن برای او در فیلم کاملا محدود خواهد بود چون درکنار جان وین بازی می‌کند.

وسترن‌های متفاوت

با حضور در فیلم‌هایی از جمله «دختری با روبان زرد» یا «ریوگرانده» جان وین نقش شخصیت‌های جاافتاده و شجاعی را بازی ‌کرد که همیشه برای نجات حقوق طبقه متوسط تلاش می‌کنند اما در دهه 1950 لحن فیلم‌های وسترن تغییرکرد و رویکردی نوآر پیدا کرد. با وجود اینکه پیشگامان این سبک تازه جیمز استوارت (در فیلم‌های آنتونی مان) و راندولف اسکات (در فیلم‌های باد باتیچر) بودند اما وین همچنان جایگاه خودش را به‌عنوان یکی از هنرپیشگان مطرح ژانر وسترن حفظ کرد و بازی او در نقش ایتان ادواردز، قهرمان تنهای فیلم «جویندگان» جان فورد سال‌ها بعد الهام بخش مارتین اسکورسیزی برای فیلم «راننده تاکسی» بود. اما کار کردن با وین به مرور زمان مشکل‌تر می‌شد و او سعی می‌کرد تا در فیلم‌ها نفوذ خود را اعمال کرده و گاهی شرایط را به سود خودش تغییر دهد. در سال 1993 دان سیگل در زندگینامه‌اش نوشت که گاهی رفتار وین در سر صحنه واقعا غیرقابل تحمل بود و در دهه‌های 1960 و 1970 جان وین غرغرو مطرح می‌کرد که در وسترن‌های قدیمی شخصیت‌ها روی هم اسلحه می‌کشیدند تا یکدیگر را از سرراه بردارند اما در فیلم‌های جدیدتر خبری از اسلحه نبود و شخصیت‌ها با دیالوگ باید این‌کار را انجام می‌دادند. با این وجود اندروساریس، منتقد مشهور آمریکایی تأکید می‌کند آلامو (1960) و کلاه‌های سبز(1968)- 2فیلمی که خود وین کارگردانی کرده بود - پردیالوگ و کسل ‌کننده بودند.

خاطراتی از وین

کرک داگلاس در کتاب خاطراتش درمورد فیلم‌های مشترکش با وین می‌گوید: من با او 4فیلم بازی کردم ولی ترکیب ما از همان فیلم اول دردسر ساز شده بود چون دائما در پشت صحنه بحث‌های سیاسی می‌کردیم. او ستاره خوبی بود چون همیشه جان وین بود ولی صادقانه باید بگویم هنرپیشه خوبی نبود و در قالب نقش‌هایش نمی‌رفت بلکه نقش‌ها را با قالب او تنظیم می‌کردند!
هاوکس در یکی از گفت‌وگوهایش خاطر نشان کرده بود در فیلم ریوبراوو، جایی که دین مارتین دستیار نه چندان مسئولیت‌پذیر شخصیت وین است، وین برای بازی در فیلم مردد بود و هاوکس وظیفه کنترل دین مارتین را در سر صحنه به او سپرده بود.
در سال‌های آخر عمر جان وین اغلب نقش‌هایی را بازی می‌کرد که بر ستاره بودنش به نوعی تأکید می‌کردند و بیشتر فیلم‌هایی سرگرم‌کننده بودند.

تیرانداز هم براساس رمانی از گلندن سوارتوت ساخته شد و از این قاعده مستثنی نبود و البته هنرپیشگان مکمل مشهوری در آن حضورداشتند که از جمله آنها لورن باکال، ران هاوارد جوان، ریچارد بون (از دیگر اسطوره‌های سینمای وسترن) و از همه مهم‌تر جیمز استوارت در نقش دکتر کارسون سیتی بودند. استوارت درسال 1962 در فیلم «مردی که لیبرتی والانس را کشت» با جان وین همبازی شده بود. ران هاوارد سال‌ها بعد گفت که بهترین توصیه برای بازیگری را از جان وین شنیده است: آرام حرف بزن، شمرده حرف بزن و اصلا زیاد حرف نزن!

دیلی تلگراف-10 اکتبر

فیلم پذیرایی ساده

داستان فیلم پذیرایی ساده

پذیرایی ساده

فیلم سینمایی کنترل زمان بازیگران

بازیگران فیلم سینمایی کنترل زمان

بازیگران فیلم افسانه 2 فوریه

سباستین بال سارنینگ

فیلم سینمایی ارواح سیاه . فیلم کنترل زمان . مجید صالحی در نقش ولی قرچوله

مایکل لاندون

فیلم بخشایش

دو برادر فیلم توماس وینتربرگ

فیلم دوبرادر محصول دانمارک

فیلم سفر به واشنگتن

فیلم زیبای چه زندگی شگفت انگیزی

زندگی شگفت انگیز
1946 آمریکا
It's a Wonderful Life

Dir: :Frank Capra

فیلم چه زندگی شگفت‌انگیزی
کارگردان     فرانک کاپرا
تهیه‌کننده     فرانک کاپرا
نویسنده     فیلیپ ون دورن استرن
بازیگران     جیمز استوارت
دونا رید
تاریخ‌های انتشار
    ۲۰ دسامبر، ۱۹۴۶
مدت زمان
    ۱۳۰ دقیقه
زبان     انگلیسی
هزینهٔ فیلم     ۳٫۱۸ میلیون دلار

چه زندگی شگفت‌انگیزی یا زندگی شگفت‌انگیز است (به انگلیسی: It's a Wonderful Life) فیلمی به کارگردانی فرانک کاپرا محصول سال ۱۹۴۶ است.

این فیلم توسط مؤسسه فیلم آمریکا به عنوان تأثیرگذارترین فیلم تاریخ سینما انتخاب شده‌است.

داستان

جرج بیلی (جیمز استیوارت) مرد مهربان و مردم‌دوستی است که پس از ورشکست شدن تصمیم به خودکشی می‌گیرد؛ اما فرشته‌ای به نام کلارنس مأمور می‌شود بر روی زمین برود و زندگی او را نجات بدهد…
دربارهٔ فیلم

چه زندگی شگفت‌انگیزی در سال ۱۹۴۶ ساخته شد اما اکران عمومی آن به دلیل معضلات روحی مردم پس از جنگ با اقبال مواجه نشد و تنها سالها بعد در نسخه‌های خانگی توفیق یافت. موضوع این فیلم به دلیل پرداختن به گرفتاری‌های روح بشری هیچگاه تازگی خود را از دست نداد آنچنانکه راجر ابرت در تحلیلی گفته‌است: " نکتهٔ مهم دربارهٔ چه زندگی محشری است، این است که گذشت زمان را خوب تاب آورده، مثل کازابلانکا از آن فیلم‌های جاودانه است که با گذشت زمان، بهتر هم می‌شود ". طرح اصلی فیلم حول زندگی جورج بیلی است که به دلیل ناکامی‌های متعدد در زندگی قصد خودکشی دارد اما این فرصت را پیدا می‌کند که زندگی اش را بدون حضور خودش و اتفاقاتی را که در نبودش برای اطرافیانش روی می‌دهد ببیند. برخی معتقدند طرح اولیهٔ فیلم با اقتباس از داستان کوتاهی از فیلیپ ون دورن استرن * با نام "بزرگترین هدیه" نوشته شده‌است. برای نقش جورج بیلی بازیگری مناسب تر از جیمز استیوارت با آن آرامش ذاتی و چشمهای معصوم سرشار از نگرانی پیدا نمی‌شد. جیمی در این فیلم با بکار گرفتن حرکات دست و صورت که با گذر زمان گویی جزیی از شخصیت او می‌گشت حالات مردی ناکام و آشفته را بخوبی بازنمایی کرد و میمیک صورت او در این میان کمک فراوانی به او کرد. برای نمونه توجه کنید به سکانسی که جورج به دنبال مری که در زندگی واقعی همسر اوست اما حالا دیگر او را نمی‌شناسد می‌دود. حالت چهرهٔ او به تمامی نشانگر اضطرابی عمیق و ناباوری ست. در کل اتفاقات فیلمنامه در فیلم چه زندگی شگفت‌انگیزی براساس حس عمیق ناکامی و سرکوب شدگی جورج است. او که خیال پردازی و جاه طلبی‌های فراوانی برای رسیدن به اهدافش دارد هنگام مواجهه با موانع، تصمیم به نابودی خویش می‌گیرد و همین موانع و واکنش‌های جورج، نیروی محرکهٔ پیشبرد حوادث فیلم است. گفتنی ست سالها بعد نسخه‌ای رنگی شده از این فیلم انتشار یافت که البته فاقد زیبایی جلوه‌های تصویری نسخهٔ اصلی فیلم است. فرانک کاپرا با خلق قهرمان ساده، دوست داشتنی و مهربانی که بیش از حد به جیمز استیوارت واقعی شباهت داشت به ماندگاری این هنرمند ارزنده در قلب مخاطبین- بیش از هر چیز دیگر- کمک کرد.

چه زندگی شگفت‌انگیزی است، سومین اثر مشترک استیوارت و کاپرا، مملو از سادگی، تردید و اعتماد، عشق و صداقت و مهمتر از همه چیز پاکدامنی ذاتی ست. با زبان طنزی که برای درکش نیاز به نکته سنجی آنچنانی نداریم، دیالوگهای ساده و دلنشین و از همه مهمتر اینکه انگار این داستان، روایت یک فصل از زندگی تک تک مخاطبان اثر است که به نحوی تجربه اش کرده‌ایم، دیروزم امروزم و شاید هم فردایم همین است همین! ایمان از دست رفته با یک تلنگر به قلب مرد بازمی‌گردد و از این لحظه جهان زیباتر می‌شود، فرشته‌ای که تک تک انسانها انگار نیازمند حضورش هستند تا به عمق خوشبختی پنهانشان پی ببرند. بدک نیست هر از گاهی این فیلم را صرفاً به خاطر شکرگزاری به درگاه خداوند به خاطر هر نعمتش مرور کنیم! آنوقت شاید آن گوی چوبی ورودی پلکان منزل، از شیء لعنتی به گوی دوست داشتنی بدل شود و هر روز دستی بر آن بکشیم و حتی مانند استیوارت آنرا ببوسیم. تقدس همه اجزای محیط اطراف، گمشده‌ای ست که تا سرمان به سنگ نخورد درک نمی‌شود!

عنوان اصلی : It's a Wonderful Life
سال ساخت : 1946 مدت پخش : 130
ساخت کشور : آمریکا.
رده سنی : PG
نمره منتقدین : 89
کارگردان : Arthur S. Black Jr., Frank Capra
بازیگران : Beulah Bondi, Donna Reed, Frank Faylen, Gloria Grahame, H.B. Warner, Henry Travers, James Stewart, Lionel Barrymore, Thomas Mitchell, Ward Bond

«جورج بیلی» که در روز کریسمس قصد خودکشی دارد، توسط یک فرشته نجات داده میشود و آن فرشته به او نشان می‌دهد که زندگی اطرافیانش بدون وجود بیلی چقدر بی رمق و یکنواخت می‌شده است. این طوری است که در همان روز و شب کریسمس، جورج که بواسطه مشکلات مالی حاصل از ورشکستگی به فکر خودکشی افتاده است،‌ باردیگر به انسان‌ها دل می‌بندد و به زندگی بر می‌گردد…